BCC popiera plan finansowy NFZ na 2016 rok
Redaktor: Marta Koblańska
Data: 29.07.2015
Źródło: BCC/MK
Podstawowa opieka zdrowotna zyska najwięcej w 2016 roku - wynika z planu finansowego NFZ. Na szpitalnictwo zostanie przekazana 43,5 procenta wszystkich środków, co oznacza wzrost 5 procent. Według BCC plan został przygotowany w oparciu o realia ekonomiczne i prawne i zasługuje na poparcie.
Narodowy Fundusz Zdrowia na swojej stronie internetowej przedstawił szczegółowy plan finansowy na rok 2016. Plan finansowy NFZ pozytywnie został zaopiniowany (głosami koalicji PO – PSL) przez sejmowe komisje: zdrowia oraz finansów publicznych. Wymaga on teraz wspólnej akceptacji ministrów zdrowia i finansów.
Plan został opracowany w oparciu o zweryfikowane prognozy na lata 2016-2018 zarówno w zakresie przychodów jak również kosztów. Prognoza przychodów została określona zgodnie ze wskaźnikami przyjętymi do założeń projektu budżetu państwa na 2016 r.
NFZ planuje przychody w wysokości 72 365 683 tys. zł. Dynamika w stosunku do planu na rok 2015 jest na poziomie 4,3 procent. Wśród planowanych przychodów 69 458 291 tys. zł, tj. 95,98 proc. przychodów dotyczy przede wszystkim składek przekazywanych za pośrednictwem ZUS i KRUS, a także oskładkowania od stycznia 2016 r. umów cywilnoprawnych.
Najważniejsze wskaźniki. projektu planu NFZ na 2016 r. w obszarze kosztów świadczeń opieki zdrowotnej to :nakłady na podstawową opiekę zdrowotną, które wzrosną o ponad 20 proc. (najwyższy procent wzrostu) i będą stanowić 13,7 proc. budżetu NFZ, wzrost o 3,5 proc. nakładów na ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, a także na psychiatrię - o 6,1 procent, rehabilitację o 2,5 procent, świadczenia pielęgnacyjne - o 7,3 procent, na opiekę paliatywna i hospicyjną - o 11 procent.
Plan uwzględnia w podziale środków dla podstawowej opieki skutki wzrostu stawki kapitacyjnej lekarza, pielęgniarki i położnej. To ważny mechanizm o charakterze motywacyjnym - stwierdza BCC, które pozytywnie także odbiera zwiększenie nakładów na opiekę paliatywną i hospicyjną. Plan przewiduje także zwiększenie finansowania leczenia osób nieubezpieczonych (dzieci i bezdomnych oraz rezerwację środków (zgodnie z regułą ostrożnościową) na zwrot kosztów świadczeń zdrowotnych realizowanych na podstawie przepisów dyrektywy transgranicznej.
Jako minus planu BCC postrzega niewielki wzrost nakładów na leczenie psychiatryczne (w tym uzależnień), które miało być jednym z priorytetów. Minusem jest także zmieniony sposób refundacji leków. Zmniejszona kwota na refundację leków z 7,7 mld zł do 7,6 mld zł. Jej zwiększenie uzależnione jest od zwolnienia rezerwy w wysokości 603 mln zł przeznaczonej na świadczenia zdrowotne lub refundację leków. Nie ma żadnej gwarancji, że zostaną one wykorzystane na refundację leków. BCC krytykuje także mały wzrost nakładów na stomatologię, rehabilitację i lecznictwo uzdrowiskowe, brak wzrostu nakładów na ratownictwo medyczne i jedynie nieznaczny wzrost środków na finansowanie szpitali powiatowych, których sytuacja finansowa systematycznie ulega pogorszeniu.
Z punktu widzenia przedsiębiorców, pisze BCC w komentarzu Zenona Wasilewskiego, dobrze, że budżet NFZ rośnie, jednakże w relacji do PKB jest to niewielki wzrost, bo tylko o 0,27 proc.. W dalszym ciągu na lecznictwo przekazywane jest 6,5 proc. PKB. Polska wg badań OECD plasuje się w końcówce państw Europy. Finansowanie szpitali, przede wszystkim powiatowych, jest nieadekwatne do roli jaką spełniają w systemie ochrony zdrowia. Koniecznością jest zwiększenie środków finansowych na kontraktowanie świadczeń w szpitalach powiatowych. Przyjęty algorytm podziału środków jest zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – jednakże nie gwarantuje równego/proporcjonalnego rozdziału środków na poszczególne regiony.
Zdaniem BCC należy postawić pytanie: jak wzrost budżetu NFZ zostanie wykorzystany? Czy na realizację wyłącznie ministerialnych obietnic podwyższenia płac pielęgniarkom, położnym i pozostałego personelu medycznego?
I konkluduje, że poprawa funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej potrzebuje dodatkowych źródeł finansowania: najwyższy czas na podjęcie konkretnych decyzji dotyczących wprowadzenia dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych. Pozwoliłoby to na objecie prywatną opieką medyczną większej liczby osób; Rozważenia wymaga również propozycja podniesienia wymiaru składki zdrowotnej, a także jej stawki procentowej. Obecna rośnie ona zdecydowanie za wolno. Jednakże, podwyższona składka nie może obciążać tylko pracodawców.
Plan został opracowany w oparciu o zweryfikowane prognozy na lata 2016-2018 zarówno w zakresie przychodów jak również kosztów. Prognoza przychodów została określona zgodnie ze wskaźnikami przyjętymi do założeń projektu budżetu państwa na 2016 r.
NFZ planuje przychody w wysokości 72 365 683 tys. zł. Dynamika w stosunku do planu na rok 2015 jest na poziomie 4,3 procent. Wśród planowanych przychodów 69 458 291 tys. zł, tj. 95,98 proc. przychodów dotyczy przede wszystkim składek przekazywanych za pośrednictwem ZUS i KRUS, a także oskładkowania od stycznia 2016 r. umów cywilnoprawnych.
Najważniejsze wskaźniki. projektu planu NFZ na 2016 r. w obszarze kosztów świadczeń opieki zdrowotnej to :nakłady na podstawową opiekę zdrowotną, które wzrosną o ponad 20 proc. (najwyższy procent wzrostu) i będą stanowić 13,7 proc. budżetu NFZ, wzrost o 3,5 proc. nakładów na ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, a także na psychiatrię - o 6,1 procent, rehabilitację o 2,5 procent, świadczenia pielęgnacyjne - o 7,3 procent, na opiekę paliatywna i hospicyjną - o 11 procent.
Plan uwzględnia w podziale środków dla podstawowej opieki skutki wzrostu stawki kapitacyjnej lekarza, pielęgniarki i położnej. To ważny mechanizm o charakterze motywacyjnym - stwierdza BCC, które pozytywnie także odbiera zwiększenie nakładów na opiekę paliatywną i hospicyjną. Plan przewiduje także zwiększenie finansowania leczenia osób nieubezpieczonych (dzieci i bezdomnych oraz rezerwację środków (zgodnie z regułą ostrożnościową) na zwrot kosztów świadczeń zdrowotnych realizowanych na podstawie przepisów dyrektywy transgranicznej.
Jako minus planu BCC postrzega niewielki wzrost nakładów na leczenie psychiatryczne (w tym uzależnień), które miało być jednym z priorytetów. Minusem jest także zmieniony sposób refundacji leków. Zmniejszona kwota na refundację leków z 7,7 mld zł do 7,6 mld zł. Jej zwiększenie uzależnione jest od zwolnienia rezerwy w wysokości 603 mln zł przeznaczonej na świadczenia zdrowotne lub refundację leków. Nie ma żadnej gwarancji, że zostaną one wykorzystane na refundację leków. BCC krytykuje także mały wzrost nakładów na stomatologię, rehabilitację i lecznictwo uzdrowiskowe, brak wzrostu nakładów na ratownictwo medyczne i jedynie nieznaczny wzrost środków na finansowanie szpitali powiatowych, których sytuacja finansowa systematycznie ulega pogorszeniu.
Z punktu widzenia przedsiębiorców, pisze BCC w komentarzu Zenona Wasilewskiego, dobrze, że budżet NFZ rośnie, jednakże w relacji do PKB jest to niewielki wzrost, bo tylko o 0,27 proc.. W dalszym ciągu na lecznictwo przekazywane jest 6,5 proc. PKB. Polska wg badań OECD plasuje się w końcówce państw Europy. Finansowanie szpitali, przede wszystkim powiatowych, jest nieadekwatne do roli jaką spełniają w systemie ochrony zdrowia. Koniecznością jest zwiększenie środków finansowych na kontraktowanie świadczeń w szpitalach powiatowych. Przyjęty algorytm podziału środków jest zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – jednakże nie gwarantuje równego/proporcjonalnego rozdziału środków na poszczególne regiony.
Zdaniem BCC należy postawić pytanie: jak wzrost budżetu NFZ zostanie wykorzystany? Czy na realizację wyłącznie ministerialnych obietnic podwyższenia płac pielęgniarkom, położnym i pozostałego personelu medycznego?
I konkluduje, że poprawa funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej potrzebuje dodatkowych źródeł finansowania: najwyższy czas na podjęcie konkretnych decyzji dotyczących wprowadzenia dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych. Pozwoliłoby to na objecie prywatną opieką medyczną większej liczby osób; Rozważenia wymaga również propozycja podniesienia wymiaru składki zdrowotnej, a także jej stawki procentowej. Obecna rośnie ona zdecydowanie za wolno. Jednakże, podwyższona składka nie może obciążać tylko pracodawców.
