Dyrektywa transgraniczna w polskim urzędniczym piekiełku
Redaktor: Jacek Szczęsny
Data: 26.09.2013
Źródło: P1Czerwca, JS
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Zaniechania, ignorancja i upór administracji publicznej w otwarciu na wspólne szukanie rozwiązań doprowadza do dyskryminacji polskich pacjentów w stosunku do innych krajów Unii Europejskiej. Porozumienie 1 Czerwca skupiające pacjentów, kilkadziesiąt organizacji pacjenckich i obywateli, po raz kolejny apeluje o poszanowanie praw pacjentów w Polsce.
Jak można przeczytać w oświadczeniu organizacji:
„Apelowaliśmy o wspólne ze wszystkimi interesariuszami systemu ochrony zdrowia tworzenie rozwiązań, które nie będą generowały konfliktów, ale posłużą stworzeniu w naszym kraju mechanizmów umożliwiających bezpieczeństwo i efektywne leczenie, rozwiązań które posłużą eliminowaniu patologii i barier prawno-administracyjnych utrudniających życie osobom chorym.
Zwracaliśmy uwagę, że zaniechania, ignorancja i upór administracji publicznej w otwarciu na wspólne szukanie rozwiązań doprowadza do dyskryminacji polskich pacjentów w stosunku do innych krajów Unii Europejskiej. Niestety nasze apele trafiały w próżnię. Dzisiaj jesteśmy świadkami rażącego i naszym zdaniem zamierzonego zaniechania . Niestety polska administracja publiczna nie stworzyła koniecznych i wymaganych przez UE mechanizmów gwarantującym nam pacjentom - korzystanie z praw Dyrektywy 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej. Takie działanie jest dyskryminujące i poniżające nas jako obywateli. Utrudnia nam pacjentom możliwość korzystania ze swoich praw, naraża na koszty związane z prowadzeniem postępowań administracyjnych na drodze sądowej, a polskich podatników na kary finansowe związane ze zobowiązaniami międzynarodowymi. Trudno nam pacjentom zrozumieć decyzję, która skutkuje tym, że lepiej jest płacić kary za niewywiązanie się z umów międzynarodowych, niż umożliwić własnym pacjentom-obywatelom korzystanie z przysługujących im praw.
Przypominamy, że Dyrektywa Transgraniczna została uchwalona przez Parlament Europejski 9 marca 2011 r. Każde z Państw członkowskich UE miało czas na implementowanie jej do krajowego porządku prawnego i obowiązek stworzenia pacjentom mechanizmów umożliwiających korzystanie ze swobodnego uzyskania opieki zdrowotnej na terenie całej Unii Europejskiej (UE). Aby dokonać świadomego wyboru, pacjenci muszą mieć dostęp do wszystkich potrzebnych im informacji na temat warunków świadczenia usług zdrowotnych w innych państwach członkowskich UE i zwrotu kosztów po powrocie do siebie.
W dniu 19 września 2013 r. na stronach legislacja.gov.pl pojawił się dokument Rządowego Centrum Legislacji stwierdzający, że Polska 25 października 2013 r. (czyli w ostatecznym terminie wejścia w życie zapisów Dyrektywy na terenie UE), nie wprowadzi do swojego porządku prawnego Ustawy Implementującej. Jedynie z doniesień medialnych dowiadujemy się że być może nastąpi to w grudniu 2013 r. Jednak pomimo to Dyrektywa 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej zacznie obowiązywać w całej UE już w październiku. Z punktu widzenia pacjentów brak ustawy implementującej oznacza, jedynie że administracja publiczna uchyla się od pomocy swoim obywatelom niejednokrotnie zmuszonym korzystać z leczenia poza granicami naszego kraju.
Mimo braku Ustawy Implementującej Dyrektywę Transgraniczną w Polsce, liczymy że 25 października 2013 r. zostaną uruchomione wymagane Krajowe Punkty Kontaktowe, których obowiązkiem jest dostarczenie pacjentom informacji o ich prawach, jeśli postanowią oni skorzystać z transgranicznej opieki zdrowotnej, a także danych innych punktów kontaktowych w innych państwach członkowskich.
Porozumienie 1 Czerwca jako inicjatywa obywatelska podejmie kroki aby w miarę swoich możliwości pomóc polskim pacjentom w zdobyciu niezbędnych informacji i ewentualnym dochodzeniu należnych praw oraz zwrotu refundacji za leczenie również na drodze prawnej”.
„Apelowaliśmy o wspólne ze wszystkimi interesariuszami systemu ochrony zdrowia tworzenie rozwiązań, które nie będą generowały konfliktów, ale posłużą stworzeniu w naszym kraju mechanizmów umożliwiających bezpieczeństwo i efektywne leczenie, rozwiązań które posłużą eliminowaniu patologii i barier prawno-administracyjnych utrudniających życie osobom chorym.
Zwracaliśmy uwagę, że zaniechania, ignorancja i upór administracji publicznej w otwarciu na wspólne szukanie rozwiązań doprowadza do dyskryminacji polskich pacjentów w stosunku do innych krajów Unii Europejskiej. Niestety nasze apele trafiały w próżnię. Dzisiaj jesteśmy świadkami rażącego i naszym zdaniem zamierzonego zaniechania . Niestety polska administracja publiczna nie stworzyła koniecznych i wymaganych przez UE mechanizmów gwarantującym nam pacjentom - korzystanie z praw Dyrektywy 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej. Takie działanie jest dyskryminujące i poniżające nas jako obywateli. Utrudnia nam pacjentom możliwość korzystania ze swoich praw, naraża na koszty związane z prowadzeniem postępowań administracyjnych na drodze sądowej, a polskich podatników na kary finansowe związane ze zobowiązaniami międzynarodowymi. Trudno nam pacjentom zrozumieć decyzję, która skutkuje tym, że lepiej jest płacić kary za niewywiązanie się z umów międzynarodowych, niż umożliwić własnym pacjentom-obywatelom korzystanie z przysługujących im praw.
Przypominamy, że Dyrektywa Transgraniczna została uchwalona przez Parlament Europejski 9 marca 2011 r. Każde z Państw członkowskich UE miało czas na implementowanie jej do krajowego porządku prawnego i obowiązek stworzenia pacjentom mechanizmów umożliwiających korzystanie ze swobodnego uzyskania opieki zdrowotnej na terenie całej Unii Europejskiej (UE). Aby dokonać świadomego wyboru, pacjenci muszą mieć dostęp do wszystkich potrzebnych im informacji na temat warunków świadczenia usług zdrowotnych w innych państwach członkowskich UE i zwrotu kosztów po powrocie do siebie.
W dniu 19 września 2013 r. na stronach legislacja.gov.pl pojawił się dokument Rządowego Centrum Legislacji stwierdzający, że Polska 25 października 2013 r. (czyli w ostatecznym terminie wejścia w życie zapisów Dyrektywy na terenie UE), nie wprowadzi do swojego porządku prawnego Ustawy Implementującej. Jedynie z doniesień medialnych dowiadujemy się że być może nastąpi to w grudniu 2013 r. Jednak pomimo to Dyrektywa 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej zacznie obowiązywać w całej UE już w październiku. Z punktu widzenia pacjentów brak ustawy implementującej oznacza, jedynie że administracja publiczna uchyla się od pomocy swoim obywatelom niejednokrotnie zmuszonym korzystać z leczenia poza granicami naszego kraju.
Mimo braku Ustawy Implementującej Dyrektywę Transgraniczną w Polsce, liczymy że 25 października 2013 r. zostaną uruchomione wymagane Krajowe Punkty Kontaktowe, których obowiązkiem jest dostarczenie pacjentom informacji o ich prawach, jeśli postanowią oni skorzystać z transgranicznej opieki zdrowotnej, a także danych innych punktów kontaktowych w innych państwach członkowskich.
Porozumienie 1 Czerwca jako inicjatywa obywatelska podejmie kroki aby w miarę swoich możliwości pomóc polskim pacjentom w zdobyciu niezbędnych informacji i ewentualnym dochodzeniu należnych praw oraz zwrotu refundacji za leczenie również na drodze prawnej”.