Fizjoterapeuci doczekają się ustawy
Redaktor: Aleksandra Lang
Data: 26.11.2013
Źródło: JM
Polska jest jednym z nielicznych krajów Unii Europejskiej, które nie mają uregulowanego prawnie zawodu fizjoterapeuty. - Prace nad ustawą o fizjoterapeutach są już na etapie zgłoszenia projektu do planu pracy rządu - zapewnił wiceminister zdrowia Aleksander Sopliński podczas posiedzenia sejmowej Komisji Zdrowia 21 listopada.
Stowarzyszenia Fizjoterapia Polska zaznaczyło, że dużą pomyłką jest mieszanie fizjoterapii z rehabilitacją, a brak ustawy regulującej funkcjonowanie tego zawodu działa na szkodę pacjentów, bo teraz w Polsce praktycznie każdy może otworzyć gabinet fizjoterapii i nie ma narzędzi, które mogłyby sprawdzić jego kwalifikacje.
Zarówno SFP, jak i Polskie Towarzystwo Fizjoterapii prowadzą już od długiego czasu dialog nad ujednoliceniem projektu ustawy. Rozbieżności dotyczyły kompetencji zawodowych fizjoterapeuty na poszczególnych poziomach wykształcenia. Jesienią 2013 r. został złożony jednolity tekst projektu ustawy. Zostały też stworzone warunki do procedowania i uchwalenia przez Sejm wspomnianej ustawy.
Obecnie terapię fizjoterapeutyczną może prowadzić każdy, wystarczy, że ma ukończony kilkugodzinny kurs. Ustawa ma regulować, kto i z jakim wykształceniem może być fizjoterapeutą, oraz zasady uzyskiwania prawa do zawodu, zakres odpowiedzialności zawodowej, a także zobowiązuje do utworzenia rejestru fizjoterapeutów.
Projekt ustawy popiera dr hab. Zbigniew Śliwiński, konsultant krajowy w dziedzinie fizjoterapii.: „Wydaje się, że tylko ustawa o niektórych zawodach medycznych, którą przygotowywali m.in. konsultant krajowy w dziedzinie fizjoterapii, pracownicy Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego Ministerstwa Zdrowia oraz przedstawiciele Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, precyzująca zasady rejestracji fizjoterapeutów, może rozwiązać wiele problemów związanych z niekontrolowanym kształceniem i poprawić kontrolę nad jakością procesu dydaktycznego” – napisał dr Śliwiński w swojej rezolucji.
Jak twierdzą przedstawiciele tej jednej z najliczniejszych grup zawodów medycznych, ustawa przede wszystkim będzie korzystna dla pacjentów, bo ureguluje relacje pomiędzy nimi a terapeutami. W tej chwili zawód fizjoterapeuty jest normowany aktami niższego rzędu, jednakże daje to możliwość dobrowolnej interpretacji i korzystania z luk prawnych, a wiadomo, że prowadzić to może do nadużywania kompetencji i naginania zasad. W rezultacie ofiarą padają pacjenci.
Zarówno SFP, jak i Polskie Towarzystwo Fizjoterapii prowadzą już od długiego czasu dialog nad ujednoliceniem projektu ustawy. Rozbieżności dotyczyły kompetencji zawodowych fizjoterapeuty na poszczególnych poziomach wykształcenia. Jesienią 2013 r. został złożony jednolity tekst projektu ustawy. Zostały też stworzone warunki do procedowania i uchwalenia przez Sejm wspomnianej ustawy.
Obecnie terapię fizjoterapeutyczną może prowadzić każdy, wystarczy, że ma ukończony kilkugodzinny kurs. Ustawa ma regulować, kto i z jakim wykształceniem może być fizjoterapeutą, oraz zasady uzyskiwania prawa do zawodu, zakres odpowiedzialności zawodowej, a także zobowiązuje do utworzenia rejestru fizjoterapeutów.
Projekt ustawy popiera dr hab. Zbigniew Śliwiński, konsultant krajowy w dziedzinie fizjoterapii.: „Wydaje się, że tylko ustawa o niektórych zawodach medycznych, którą przygotowywali m.in. konsultant krajowy w dziedzinie fizjoterapii, pracownicy Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego Ministerstwa Zdrowia oraz przedstawiciele Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, precyzująca zasady rejestracji fizjoterapeutów, może rozwiązać wiele problemów związanych z niekontrolowanym kształceniem i poprawić kontrolę nad jakością procesu dydaktycznego” – napisał dr Śliwiński w swojej rezolucji.
Jak twierdzą przedstawiciele tej jednej z najliczniejszych grup zawodów medycznych, ustawa przede wszystkim będzie korzystna dla pacjentów, bo ureguluje relacje pomiędzy nimi a terapeutami. W tej chwili zawód fizjoterapeuty jest normowany aktami niższego rzędu, jednakże daje to możliwość dobrowolnej interpretacji i korzystania z luk prawnych, a wiadomo, że prowadzić to może do nadużywania kompetencji i naginania zasad. W rezultacie ofiarą padają pacjenci.
