Jak rozpoznać cichą progresję w stwardnieniu rozsianym? ►

Jak przebiega współuczestniczenie pacjenta ze stwardnieniem rozsianym w procesie jego leczenia oraz jaki to może mieć wpływ na osiągnięcie sukcesu terapeutycznego i uchwycenie cichej progresji, mówiła „Menedżerowi Zdrowia”, podczas konferencji Szczyt Zdrowia Mózgu w Warszawie, neurolog prof. Alicja Kalinowska.

Zdaniem prof. Alicji Kalinowskiej, prezes elekt Sekcji Stwardnienia Rozsianego i Neuroimmunologii Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, rola pacjenta w procesie zarówno diagnostycznym, jak i terapeutycznym jest nieoceniona. Neurolog podkreśliła, że zaangażowanie pacjenta jest niezwykle istotne przede wszystkim na pierwszym etapie, kiedy następuje dobór terapii.

– Jako lekarze sugerujemy pacjentowi, który rodzaj terapii będzie dla niego odpowiedni i według naszej wiedzy najkorzystniejszy, ale to on musi tę naszą propozycję terapeutyczną w pełni zaakceptować. Jest to bardzo potrzebne do tego, aby chory stosował się do niej, czyli ta adherencja jest kluczowa, żeby terapia była skuteczna – powiedziała prof. Kalinowska.

Jak tłumaczyła, na dalszym etapie istotne jest, aby słuchać pacjenta – jego uwag i spostrzeżeń, które mogą świadczyć o tak zwanej cichej progresji choroby.

– Stwardnienie rozsiane to choroba, która najczęściej przebiega jako rzuty i remisje objawów neurologicznych i te rzuty lekarze w sposób jednoznaczny, łatwy są w stanie rozpoznać. Podobnie aktywność radiologiczną, bo tylko jedno na dziesięć, dwadzieścia ognisk daje rzuty choroby – mówiła neurolog.

– Ogniska radiologiczne są wykrywane w badaniu tomografii rezonansu magnetycznego, zatem mamy narzędzie w postaci rezonansu, jednak cicha progresja to są te drobne objawy, które pacjent zauważa, a których neurolog nie jest jeszcze w stanie wychwycić – tłumaczyła specjalistka.

Prof. Kalinowska wskazała, że do objawów cichej progresji zalicza się między innymi zaburzenia funkcji poznawczych, zmęczenie, jak też „dyskretne narastanie pewnych niedowładów oraz innych objawów, jak zaburzenia zwieraczy”. Dlatego – jak podkreśliła – niezwykle ważna jest obserwacja pacjenta i zwrócenie uwagi na to, co przekazuje chory.

Rozmowa z ekspertką poniżej.

Przeczytaj także: „Choroby mózgu – czas na priorytet w polityce zdrowotnej państwa”.