Nowy komisarz UE ds zdrowia: Zdrowie dla wszystkich i wszystko dla zdrowia
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 23.11.2014
Źródło: JM/TVN24
Nowym komisarzem UE ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności został Vytenis Andriukaitis, lekarz, b. minister zdrowia Litwy. "Sprawiedliwość i solidarność. Zdrowie dla wszystkich i wszystko dla zdrowia" - to motto nowego szefa ds. zdrowia UE. Jego zdaniem misją Unii jest zapewnienie obywatelom jak najlepszej ochrony zdrowia i dostępności do niej.
- Swoją kadencję chcę oprzeć na rozwoju trzech filarów: prewencji, promocji i ochrony zdrowia - powiedział w rozmowie z "Tu Europa" Vytenis Andriukaitis.
- Nie jestem tutaj, żeby powiedzieć, by ludzie nie pili, ani nie palili. Jestem po to, by powiedzieć, o ile życie może być lepsze bez palenia i bez nadużywania alkoholu - wyjaśnił komisarz. - Zdrowie jest kluczowym elementem społecznej gospodarki rynkowej - uznał komisarz. Podkreślił, że Europa potrzebuje nowego impulsu w sprawie zdrowia. Wskazał, że misją UE jest zapewnienie obywatelom lepszej opieki zdrowotnej, wynegocjowanie niższych cen za leki i zwiększenie dostępu do służby zdrowia.
Nowy komisarz chce promować profilaktykę i to na nią stawia. Wyjaśnił, że swoją kadencję będzie wypełniał w oparciu o trzy filary: prewencji chorób, promocji i ochrony zdrowia. Zapowiedział, że chce skupić się na profilaktyce.
- Im więcej systemów zdrowotnych skupi się teraz na prewencji, tym mniej ludzie będą płacić za leczenie za 15 czy 20 lat - prognozuje Andriukaitis.
Jak podaje Wikipedia, Andriukaitis urodził się w Jakucji, dokąd w 1941 zostali deportowani jego rodzice. Przyjechał na Litwę w 1958. W 1975 ukończył studia w Instytucie Medycznym w Kownie, specjalizując się w zakresie chirurgii. Od 1979 do 1984 studiował także zaocznie na Wydziale Historii Uniwersytetu Wileńskiego.
Od 1976 pracował w szpitalach w Kownie i Ignalinie, a od 1984 do 1990 w Wilnie.
W latach 1975–1982 uczestniczył w nielegalnych wykładach myśli politycznej. W 1976 został tymczasowo aresztowany i objęty trzyletnim dozorem.
Sprawował mandat poselski w Radzie Najwyższej Litewskiej SSR w latach 1990–1992. Był jednym z autorów tekstu i następnie sygnatariuszem aktu niepodległości z 11 marca 1990. W parlamencie zasiadał też przez trzy kolejne kadencje, będąc wybieranym w 1992, 1996 i 2000 z ramienia Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej. Dwukrotnie reprezentował to ugrupowanie w wyborach prezydenckich, przegrywając w pierwszych turach (w 1997 uzyskał 5,72% głosów, a w 2002 otrzymał 7,3% głosów). W 2000 krótko wchodził w skład wileńskiej rady miasta.
Od 2001 pełnił funkcję wicemarszałka Sejmu, kierował także Komisją Europejską. Mandat złożył tuż przed upływem kadencji, gdy jego nazwisko pojawiło się wśród kilku innych posłów podejrzewanych przez prokuraturę o przyjmowanie łapówek od jednego z przedsiębiorstw. Vytenis Andriukaitis przegrał kolejne wybory, startując jako niezależny.
Zarzuty pod jego adresem nie zostały potwierdzone. W wyniku wyborów parlamentarnych w 2008 po czteroletniej przerwie powrócił do Sejmu jako kandydat z listy partyjnej LSDP. W 2012 z ramienia tego ugrupowania uzyskał reelekcję na kolejną kadencję.
13 grudnia 2012 rozpoczął urzędowanie jako minister zdrowia w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[3]. Na stanowisku tym zastąpił Raimondasa Šukysa. Odszedł z rządu 17 lipca 2014.
W tym samym roku uzyskał nominację (od 1 listopada 2014) na komisarza ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności w Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker
- Nie jestem tutaj, żeby powiedzieć, by ludzie nie pili, ani nie palili. Jestem po to, by powiedzieć, o ile życie może być lepsze bez palenia i bez nadużywania alkoholu - wyjaśnił komisarz. - Zdrowie jest kluczowym elementem społecznej gospodarki rynkowej - uznał komisarz. Podkreślił, że Europa potrzebuje nowego impulsu w sprawie zdrowia. Wskazał, że misją UE jest zapewnienie obywatelom lepszej opieki zdrowotnej, wynegocjowanie niższych cen za leki i zwiększenie dostępu do służby zdrowia.
Nowy komisarz chce promować profilaktykę i to na nią stawia. Wyjaśnił, że swoją kadencję będzie wypełniał w oparciu o trzy filary: prewencji chorób, promocji i ochrony zdrowia. Zapowiedział, że chce skupić się na profilaktyce.
- Im więcej systemów zdrowotnych skupi się teraz na prewencji, tym mniej ludzie będą płacić za leczenie za 15 czy 20 lat - prognozuje Andriukaitis.
Jak podaje Wikipedia, Andriukaitis urodził się w Jakucji, dokąd w 1941 zostali deportowani jego rodzice. Przyjechał na Litwę w 1958. W 1975 ukończył studia w Instytucie Medycznym w Kownie, specjalizując się w zakresie chirurgii. Od 1979 do 1984 studiował także zaocznie na Wydziale Historii Uniwersytetu Wileńskiego.
Od 1976 pracował w szpitalach w Kownie i Ignalinie, a od 1984 do 1990 w Wilnie.
W latach 1975–1982 uczestniczył w nielegalnych wykładach myśli politycznej. W 1976 został tymczasowo aresztowany i objęty trzyletnim dozorem.
Sprawował mandat poselski w Radzie Najwyższej Litewskiej SSR w latach 1990–1992. Był jednym z autorów tekstu i następnie sygnatariuszem aktu niepodległości z 11 marca 1990. W parlamencie zasiadał też przez trzy kolejne kadencje, będąc wybieranym w 1992, 1996 i 2000 z ramienia Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej. Dwukrotnie reprezentował to ugrupowanie w wyborach prezydenckich, przegrywając w pierwszych turach (w 1997 uzyskał 5,72% głosów, a w 2002 otrzymał 7,3% głosów). W 2000 krótko wchodził w skład wileńskiej rady miasta.
Od 2001 pełnił funkcję wicemarszałka Sejmu, kierował także Komisją Europejską. Mandat złożył tuż przed upływem kadencji, gdy jego nazwisko pojawiło się wśród kilku innych posłów podejrzewanych przez prokuraturę o przyjmowanie łapówek od jednego z przedsiębiorstw. Vytenis Andriukaitis przegrał kolejne wybory, startując jako niezależny.
Zarzuty pod jego adresem nie zostały potwierdzone. W wyniku wyborów parlamentarnych w 2008 po czteroletniej przerwie powrócił do Sejmu jako kandydat z listy partyjnej LSDP. W 2012 z ramienia tego ugrupowania uzyskał reelekcję na kolejną kadencję.
13 grudnia 2012 rozpoczął urzędowanie jako minister zdrowia w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[3]. Na stanowisku tym zastąpił Raimondasa Šukysa. Odszedł z rządu 17 lipca 2014.
W tym samym roku uzyskał nominację (od 1 listopada 2014) na komisarza ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności w Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker
