Opieka długoterminowa: ogromny i rosnący biznes medyczny
Redaktor: Marta Koblańska
Data: 06.02.2015
Źródło: MK
Przyzwyczaliśmy się mówić i myśleć o opiece długoterminowej w kategoriach: nieszczęście, mizeria finansowa. Prawda jest inna: to już dziś wielki biznes. Na dodatek – stoją w przed nim ogromne szanse rozwojowe. Jak w USA: popłyną do niego pieniądze prywatne i publiczne. Zyski liczone będą w miliardach złotych.
Rynek opieki długoterminowej będzie się rozwijał. Przemawiają za tym prognozy demograficzne i zmiana roli rodziny. Już teraz według różnych szacunków rynek opieki długoterminowej może mieć wartość od miliarda do kilku miliardów złotych.
Firma Medisystem działająca od 13 lat w segmencie opieki długoterminowej zleciła badania postrzegania domów opieki. Wynika z nich, ze choć w dalszym ciągu 25 procent respondentów z grupy 513 osób badanych obawia się przemocy fizycznej i psychicznej w domach opieki to z drugiej strony 44 badanych rozważyłoby taką opcję dla swoich niesamodzielnych bliskich. I choć w dalszym ciągu przeważa argumentacja negatywna związana z poczuciem bezsiły w zapewnieniu opieki w rodzinie to już 45 proc. respondentów także stwierdza, że byłaby ona lepsza w profesjonalnym ośrodku.
- W Polsce żyje około miliona osób niesamodzielnych, z czego około 30-40 procent wymaga stałej opieki – szacuje prof. Piotr Błędowski ze Szkoły Głównej Handlowej - Ten rynek będzie się rozwijał pod warunkiem, że nie tylko rodziny będą partycypować w kosztach, ale że zostanie stworzone systemowe rozwiązanie finansowania także ze środków publicznych, którego obecnie brakuje.
Zdanie podziela Beata Leszczyńska, prezes Medisystem.
- To jest rozwojowy segment choć nie uregulowany, bo w dalszym ciągu wiele ośrodków jest małych i funkcjonuje jedynie w oparciu o wpis działalności gospodarczej, są nigdzie nie zarejestrowane, stąd tak trudne jest szacowanie wielkości tego rynku – mówi Beata Leszczyńska.
Obecnie miesięczny koszt pobytu w ośrodku stacjonarnym waha się od 3 do 4 tys zł. Cena w ośrodkach Medisystem to 3,2 tys zł plus podopieczny komercyjny płaci za przyjmowane leki. NFZ płaci 2 tys zł plus placówka pobiera 70 procent emerytury lub renty podopiecznego. W regionach, gdzie świadczenia są wysokie wychodzi na swoje, ale w miejscach, gdzie renty oscylują wokół 500 zł zysku szuka w ofercie komercyjnej, dlatego decyzja o otwarciu ośrodka bardziej dotyczy województwa śląskiego niż podlaskiego. Mimo kosztów coraz więcej osób decyduje się na takie rozwiązanie a głównie jest to podyktowane brakiem możliwości pogodzenia pracy z opieką, ale także spowodowane jest przez emigracje, czyli odległość zamieszkania. Na taką decyzję także wpływa długość samej opieki. Inaczej jest kiedy wiadomo, że bliski będzie jej potrzebował przez określony czas, inaczej jeśli do końca życia, które się wydłuża. Tylko 5 procent respondentów całkowicie odrzuciło alternatywę oddania bliskiego do domu opieki. Mniej osób potępia takie rozwiązanie – około 6 procent przy czym już 42 procent stwierdza, że ocena takiego kroku uzależniona jest od czynników indywidualnych. Z drugiej strony w dalszym ciągu 68 procent uważa, że stacjonarne ośrodki opieki długoterminowej cieszą się złą sławą, choć 59 procent stwierdza, że zapewniają nie tylko profesjonalną opiekę, ale leczenie na wysokim poziomie, co stanowi argument w decyzji za umieszczeniem w nim osoby bliskiej.
Według prognoz demograficznych w 2035 roku w Polsce odsetek osób powyżej 65 roku życia wyniesie 26 procent wobec obecnych 16 procent. Osób powyżej 70 roku życia będzie aż 6 mln wobec 3,8 mln obecnie, powyżej 80 roku życia – 2,5 mln wobec 1,3 mln obecnie. Statystyki mówią same za siebie, do nich dochodzi jeszcze zmieniająca się struktura rodzin, w których coraz częściej wychowywane jest tylko jedno dziecko, które nie będzie w stanie udźwignąć ciężaru opieki nad dwojgiem rodziców.
Czy rodziny będzie stać na to, aby umieszczać bliskich w ośrodkach opieki? Zależy to o tego jakie pieniądze publiczne zostaną przeznaczone na wsparcie tego rozwiązania. W Senacie przygotowywany jest projekt ustawy, który przewiduje wsparcie w postaci czeku do rodziny opiekującej się osobą niesamodzielną, który będzie mógł zasilić zarówno zalegalizowana opiekunką przychodzącą do domu, jak i zewnętrzny dom opieki stacjonarnej lub dziennej.
Firma Medisystem działająca od 13 lat w segmencie opieki długoterminowej zleciła badania postrzegania domów opieki. Wynika z nich, ze choć w dalszym ciągu 25 procent respondentów z grupy 513 osób badanych obawia się przemocy fizycznej i psychicznej w domach opieki to z drugiej strony 44 badanych rozważyłoby taką opcję dla swoich niesamodzielnych bliskich. I choć w dalszym ciągu przeważa argumentacja negatywna związana z poczuciem bezsiły w zapewnieniu opieki w rodzinie to już 45 proc. respondentów także stwierdza, że byłaby ona lepsza w profesjonalnym ośrodku.
- W Polsce żyje około miliona osób niesamodzielnych, z czego około 30-40 procent wymaga stałej opieki – szacuje prof. Piotr Błędowski ze Szkoły Głównej Handlowej - Ten rynek będzie się rozwijał pod warunkiem, że nie tylko rodziny będą partycypować w kosztach, ale że zostanie stworzone systemowe rozwiązanie finansowania także ze środków publicznych, którego obecnie brakuje.
Zdanie podziela Beata Leszczyńska, prezes Medisystem.
- To jest rozwojowy segment choć nie uregulowany, bo w dalszym ciągu wiele ośrodków jest małych i funkcjonuje jedynie w oparciu o wpis działalności gospodarczej, są nigdzie nie zarejestrowane, stąd tak trudne jest szacowanie wielkości tego rynku – mówi Beata Leszczyńska.
Obecnie miesięczny koszt pobytu w ośrodku stacjonarnym waha się od 3 do 4 tys zł. Cena w ośrodkach Medisystem to 3,2 tys zł plus podopieczny komercyjny płaci za przyjmowane leki. NFZ płaci 2 tys zł plus placówka pobiera 70 procent emerytury lub renty podopiecznego. W regionach, gdzie świadczenia są wysokie wychodzi na swoje, ale w miejscach, gdzie renty oscylują wokół 500 zł zysku szuka w ofercie komercyjnej, dlatego decyzja o otwarciu ośrodka bardziej dotyczy województwa śląskiego niż podlaskiego. Mimo kosztów coraz więcej osób decyduje się na takie rozwiązanie a głównie jest to podyktowane brakiem możliwości pogodzenia pracy z opieką, ale także spowodowane jest przez emigracje, czyli odległość zamieszkania. Na taką decyzję także wpływa długość samej opieki. Inaczej jest kiedy wiadomo, że bliski będzie jej potrzebował przez określony czas, inaczej jeśli do końca życia, które się wydłuża. Tylko 5 procent respondentów całkowicie odrzuciło alternatywę oddania bliskiego do domu opieki. Mniej osób potępia takie rozwiązanie – około 6 procent przy czym już 42 procent stwierdza, że ocena takiego kroku uzależniona jest od czynników indywidualnych. Z drugiej strony w dalszym ciągu 68 procent uważa, że stacjonarne ośrodki opieki długoterminowej cieszą się złą sławą, choć 59 procent stwierdza, że zapewniają nie tylko profesjonalną opiekę, ale leczenie na wysokim poziomie, co stanowi argument w decyzji za umieszczeniem w nim osoby bliskiej.
Według prognoz demograficznych w 2035 roku w Polsce odsetek osób powyżej 65 roku życia wyniesie 26 procent wobec obecnych 16 procent. Osób powyżej 70 roku życia będzie aż 6 mln wobec 3,8 mln obecnie, powyżej 80 roku życia – 2,5 mln wobec 1,3 mln obecnie. Statystyki mówią same za siebie, do nich dochodzi jeszcze zmieniająca się struktura rodzin, w których coraz częściej wychowywane jest tylko jedno dziecko, które nie będzie w stanie udźwignąć ciężaru opieki nad dwojgiem rodziców.
Czy rodziny będzie stać na to, aby umieszczać bliskich w ośrodkach opieki? Zależy to o tego jakie pieniądze publiczne zostaną przeznaczone na wsparcie tego rozwiązania. W Senacie przygotowywany jest projekt ustawy, który przewiduje wsparcie w postaci czeku do rodziny opiekującej się osobą niesamodzielną, który będzie mógł zasilić zarówno zalegalizowana opiekunką przychodzącą do domu, jak i zewnętrzny dom opieki stacjonarnej lub dziennej.
