Polscy pacjenci są torturowani
Redaktor: Ewa Gosiewska
Data: 19.09.2013
Źródło: BL
Gdy w pełni zastosować sformułowaną w marcu definicję ONZ: okaże się, że polscy pacjenci są torturowani – to wniosek z konferencji „Czy rak musi boleć”. Dlaczego tak się dzieje i jak to zmienić?
Jak uznaje ONZ cierpienie pacjentów może być traktowane jak tortury. Zwłaszcza, gdy dostępne są środki uśmierzające ból, ograniczające cierpienie. A tak właśnie jest w Polsce. –W Polsce teoretycznie nie ma barier, prócz tych koniecznych i stosowanych w wielu innych krajach, w zapisywaniu skutecznych terapii antybólowych. A jednak zużycie leków uśmierzających ból jest niewielkie – mówiła Aleksandra Ciałkowska – Rysz, krajowy konsultant w dziedzinie medycyny paliatywnej.
-A drążąc temat głębiej: mamy wysokie zużycie leków słabych i powszechnie dostępnych, a bardzo niskie tych silniejszych – dodawał Tomasz Dzierżanowski z Pracowni Medycyny Paliatywnej UM w Łodzi. –A przecież te „słabe leki”, gdy są nadużywane mają bardzo silne działania niepożądane, o wiele silniejsze niż stosowane w odpowiedni sposób leki silniejsze, np. opioidy.
Uczestnicy konferencji „Czy rak musi boleć” zwracali w związku z tym uwagę na dające o sobie znać w Polsce zjawisko „opioidofobii”, czyli nieuzasadnionego lęku przed przyjmowaniem i zapisywaniem silnych leków przeciwbólowych. Wyjaśnieniem są przyczyny środowiskowe. Pacjenci obawiają się upominać o te leki, bo mylnie uważają, że zapisywane są jedynie w przypadkach beznadziejnych. Lekarze zaś obawiają się zapisywania takich leków z obawy przed wzmożonymi kontrolami NFZ, innych organów państwowych. –A często i z tej przyczyny, ze są zwyczajnie niedoedukowani – dodawała Ciałkowska – Rysz.
-Efektem jest przewlekły ból, który doprowadzić może pacjentów do utraty 5-11 proc. istoty szarej w mózgu, zjawiska inkubacji lęku, a nawet zaburzeń psychicznych – mówiła Mariola Kosowicz, kierownik Zakładu Psychonkologii Centrum – Onkologii Instytutu w Warszawie.
W Polsce największą grupą wymagającą podjęcia natychmiastowej pomocy w tej sprawie są pacjenci z nowotworami. Ocenia się, że około 200 tysięcy z nich wymaga zaawansowanej terapii antybólowej. Z myślą o nich powstała Grupa Ekspertów, powołana przez Koalicję na Rzecz Walki z Bólem „Wygrajmy z bólem”. Program jej działań przedstawiła dr Ciałkowska – Rysz. Wśród postulatów wymieniała edukację lekarzy różnych specjalności, opracowanie odpowiednich standardów medycznych i edukację pacjentów.
-A drążąc temat głębiej: mamy wysokie zużycie leków słabych i powszechnie dostępnych, a bardzo niskie tych silniejszych – dodawał Tomasz Dzierżanowski z Pracowni Medycyny Paliatywnej UM w Łodzi. –A przecież te „słabe leki”, gdy są nadużywane mają bardzo silne działania niepożądane, o wiele silniejsze niż stosowane w odpowiedni sposób leki silniejsze, np. opioidy.
Uczestnicy konferencji „Czy rak musi boleć” zwracali w związku z tym uwagę na dające o sobie znać w Polsce zjawisko „opioidofobii”, czyli nieuzasadnionego lęku przed przyjmowaniem i zapisywaniem silnych leków przeciwbólowych. Wyjaśnieniem są przyczyny środowiskowe. Pacjenci obawiają się upominać o te leki, bo mylnie uważają, że zapisywane są jedynie w przypadkach beznadziejnych. Lekarze zaś obawiają się zapisywania takich leków z obawy przed wzmożonymi kontrolami NFZ, innych organów państwowych. –A często i z tej przyczyny, ze są zwyczajnie niedoedukowani – dodawała Ciałkowska – Rysz.
-Efektem jest przewlekły ból, który doprowadzić może pacjentów do utraty 5-11 proc. istoty szarej w mózgu, zjawiska inkubacji lęku, a nawet zaburzeń psychicznych – mówiła Mariola Kosowicz, kierownik Zakładu Psychonkologii Centrum – Onkologii Instytutu w Warszawie.
W Polsce największą grupą wymagającą podjęcia natychmiastowej pomocy w tej sprawie są pacjenci z nowotworami. Ocenia się, że około 200 tysięcy z nich wymaga zaawansowanej terapii antybólowej. Z myślą o nich powstała Grupa Ekspertów, powołana przez Koalicję na Rzecz Walki z Bólem „Wygrajmy z bólem”. Program jej działań przedstawiła dr Ciałkowska – Rysz. Wśród postulatów wymieniała edukację lekarzy różnych specjalności, opracowanie odpowiednich standardów medycznych i edukację pacjentów.
