Kannabinoidy nieskuteczne w postępującym stwardnieniu rozsianym
Autor: Marzena Jaskot
Data: 15.07.2013
Źródło: Zajicek J, Ball S, Wright D, i wsp. Effect of dronabinol on progression in progressive multiple sclerosis (CUPID): a randomised, placebo-controlled trial. Lancet Neurol 2013; early online publication, doi:10.1016/S1474-4422(13)70159-5.
Tagi: | stwardnienie rozsiane |
Randomizowane badanie kliniczne przeprowadzone z udziałem 329 osób z postępującym stwardnieniem rozsianym nie wykazało skuteczności dronabinolu, głównego aktywnego kannabinoidu konopii indyjskich, w zapobieganiu niepełnosprawności.
Dronabinol to (-)-trans-Δ9-tetrahydrokannabinol, główny izomer tetrahydrokannabinolu (THC) odpowiedzialnego za działanie psychoaktywne konopii indyjskich. Łączy się on z receptorami kannabinoidowymi ośrodkowego układu nerwowego i komórek odpornościowych. Dronabinol jest sprzedawany między innymi w Niemczech i w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest stosowany w leczeniu przewlekłych nudności u pacjentów po chemioterapii i dla poprawy apetytu u chorych z zespołem nabytego niedoboru odporności. W Kanadzie kannabinoidy są również podawane w stwardnieniu rozsianym w celu zmniejszenia napięcia mięśni i bólu neuropatycznego. Zajicek i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było określenie skuteczności dronabinolu w hamowaniu postępowania niepełnosprawności u pacjentów z postępującym stwardnieniem rozsianym. Badanie trwało 36 miesięcy, a chorzy byli losowo przydzielani do grupy badanej i kontrolnej (placebo) w stosunku 2:1. Dawka dronabinolu była ustalana indywidualnie w oparciu o masę ciała i z uwzględnieniem działań niepożądanych, ale u żadnego z pacjentów nie przekroczyła 28 mg. Grupa badana liczyła 329 osób, a kontrolna 169. W obu grupach odnotowano podobne obciążenie postępem niepełnosprawności mierzonym jako liczba epizodów pogorszenia klinicznego w przeliczeniu na pacjenta na rok (odpowiednio 0.24 i 0.23). Analiza zmian wpływu stwardnienia rozsianego na życie pacjentów mierzonego skalą MSIS-29-PHYS (29-item multiple sclerosis impact scale) nie wykazała istotnych różnic między grupą badaną a kontrolną. Nie odnotowano także różnicy w częstości występowania poważnych działań niepożądanych. Autorzy podejrzewają, że wolniejsze od spodziewanego postępowanie niepełnosprawności w obu grupach mogło utrudnić wykrycie ewentualnych korzyści związanych ze stosowaniem dronabinolu. Zajicek i wsp. uznali jednak, że dronabinol nie miał wpływu na postępowanie niepełnosprawności w badanej populacji.