Podwyższone ryzyko złamań u pacjentów z padaczką

Chorzy na padaczkę narażeni są na większe niż w populacji ogólnej ryzyko złamań kości. Wynika to z częstszych upadków oraz stosowania leków przeciwpadaczkowych. Przeprowadzone w ostatnich latach badania uzupełniły wiedzę na temat związku między stosowaniem leków przeciwpadaczkowych a ryzykiem złamań.

Chorzy na padaczkę są narażeni na czterokrotnie większe ryzyko złamań kości. W 2004 r. Mattson i Gidal łączyli ten fakt nie tylko z większą częstością upadków, ale też spadkiem gęstości kości wywołanym stosowaniem leków przeciwpadaczkowych [1]. W 2006 r. opublikowano wyniki badania kliniczno-kontrolnego, w którym na podstawie analizy danych dotyczących 1018 pacjentów z padaczką wykazano czterokrotny wzrost ryzyka złamań u osób, które przyjmowały leki przeciwpadaczkowe przez okres ponad 12 lat. Efekt ten był wyraźniej zaznaczony u kobiet [2]. Również w 2006 r. ukazała się praca, w której Sheth i wsp. zwrócili uwagę na większą częstość występowania złamań patologicznych u osób z padaczką [3]. Badanie kliniczno-kontrolne opisane przez Annę Gniatkowską-Nowakowską w 2010 r. w czasopiśmie Seizure dostarczyło argumentów wskazujących na dwa do trzykrotnie większą częstość występowania złamań u leczonych preparatami przeciwpadaczkowymi dzieci w wieku 7-16 lat [4]. W bieżącym roku ukazały się dwie nowe prace na temat związku między leczeniem padaczki a ryzykiem złamań. Beerhorst i wsp. zaobserwowali zależność między skumulowaną dawką leków przeciwpadaczkowych a ryzykiem złamań w populacji 54 pacjentów z padaczką i osteoporozą. Z kolei Ahmad i wsp., których artykuł został opublikowany w Neurology 10 lipca, ustalili, że stosowanie leków przeciwpadaczkowych było powiązane ze zwiększonym ryzykiem złamania kręgu (iloraz ryzyka OR = 3.92, p = 0.037), złamania obojczyka (OR = 3.75, p = 0.019) oraz osteoporozy (OR = 4.62, p = 0.012). Badanie miało charakter przekrojowy i objęło 150 osób z padaczką oraz 506 innych pacjentów. Autorzy obliczyli, że każdy rok stosowania leku przeciwpadaczkowego był związany ze wzrostem ryzyka złamań o 4-6%. U kobiet większe było ryzyko złamań niezwiązanych z padaczką oraz złamań wielokrotnych. Ahmad i wsp. zwrócili także uwagę, że tylko 30% pacjentów z padaczką wiedziała o zależności między leczeniem przeciwpadaczkowym a zwiększonym ryzykiem złamań.

1. Mattson RH, Gidal BE. Fractures, epilepsy, and antiepileptic drugs. Epilepsy Behav 2004; 5 Suppl 2:S36-40.
2. Souverein PC, Webb DJ, Weil JG i wsp. Use of antiepileptic drugs and risk of fractures: case-control study among patients with epilepsy. Neurology 2006; 66(9):1318-24.
3. Sheth RD, Gidal BE i Hermann BP. Pathological fractures in epilepsy. Epilepsy Behav 2006; 9(4):601-5.
4. Gniatkowska-Nowakowska A. Fractures in epilepsy children. Seizure 2010; 19(6):324-5.
5. Beerhorst K, Schouwenaars FM i Tan IY. Epilepsy: fractures and the role of cumulative antiepileptic drug load. Acta Neurol Scand 2012; 125(1):54-9.