Alpelisib – nowa rejestracja FDA w przerzutowym raku piersi
Autor: Marta Koblańska
Data: 28.06.2019
Źródło: FDA/Katarzyna Stencel
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. American Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała alpelisib w skiojarzeniu z fulwestrantem u kobiet w wieku pomenopauzalnym oraz u mężczyzn chorych na hormonododatniego, HER2-ujemnego zaawansowanego lub przerzutowego raka piersi z obecnością mutacji PIK3CA wykrytej za pomocą zarejestrowanego testu diagnostycznego. U chorych tych stwierdzono wcześniej progresję choroby w trakcie lub po leczeniu hormonalnym.
FDA zarejestrowała także test diagnostyczny therascreen® PIK3CA RGQ PCR Kit, (QIAGEN Manchester, Ltd.) wykrywający obecność mutacji PIK3CA w tkance guza i/lub krążącym DNA izolowanym z krwi obwodowej.
Rejestrację oparto na wynikach randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania klinicznego 3. fazy SOLAR-1 oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo leczenia alpelisibem w skojarzeniu z fulwestrantem w porównaniu do fulwestrantu z placebo. Do badania włączono 572 chorych w tym kobiety w wieku pomenopauzalnym oraz mężczyzn chorych na estrogenododatniego, HER2-ujemnego, zaawansowanego lub przerzutowego raka piersi ze stwierdzoną progresją choroby w trakcie lub po leczeniu inhibitora aromatazy.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w ocenie badacza u chorych z mutacją PIK3CA. Mediana PFS w ocenie badaczy w ramieniu z alpelisibem i fulwestrantem wynosiła 11 miesięcy (95% CI: 7,5-14,5) w porównaniu do 5,7 miesiąca w ramieniu z fulwestrantem (95% CI: 3,7-7,4) (HR 0,65; 95% CI: 0,50-0,85; p=0,001). W momencie analizy dane dotyczące czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) nie były jeszcze dojrzałe. U chorych, u których nie stwierdzono mutacji w genie PIK3A nie wykazano korzyści w zakresie PFS (HR 0,85; 95% CI: 0,58-1,25).
Do najczęstszych działań niepożądanych u chorych otrzymujących alpelisib i fulwestrant należały zwiększone stężenie glukozy i kreatyniny, biegunka, wysypka, zmniejszona liczba limfocytów, zwiększona aktywność GGTP, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej, nudności, zmęczenie, zmniejszenie apetytu, wymioty, zapalenie żołądka, zmniejszone stężenie hemoglobiny, zwiększona aktywność lipazy, zmniejszone stężenie wapnia oraz wyłysienie.
Rekomendowana dawka alpelisibu to 300 mg (dwie tabletki po 150 mg) przyjmowane doustnie, raz dziennie, z posiłkiem. W skojarzeniu z alpelisibem rekomendowana dawka fulwestrantu wynosi 500 mg domięśniowo w dniu 1. i 15 oraz 29, a następnie raz w miesiącu.
Rejestrację oparto na wynikach randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania klinicznego 3. fazy SOLAR-1 oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo leczenia alpelisibem w skojarzeniu z fulwestrantem w porównaniu do fulwestrantu z placebo. Do badania włączono 572 chorych w tym kobiety w wieku pomenopauzalnym oraz mężczyzn chorych na estrogenododatniego, HER2-ujemnego, zaawansowanego lub przerzutowego raka piersi ze stwierdzoną progresją choroby w trakcie lub po leczeniu inhibitora aromatazy.
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) w ocenie badacza u chorych z mutacją PIK3CA. Mediana PFS w ocenie badaczy w ramieniu z alpelisibem i fulwestrantem wynosiła 11 miesięcy (95% CI: 7,5-14,5) w porównaniu do 5,7 miesiąca w ramieniu z fulwestrantem (95% CI: 3,7-7,4) (HR 0,65; 95% CI: 0,50-0,85; p=0,001). W momencie analizy dane dotyczące czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) nie były jeszcze dojrzałe. U chorych, u których nie stwierdzono mutacji w genie PIK3A nie wykazano korzyści w zakresie PFS (HR 0,85; 95% CI: 0,58-1,25).
Do najczęstszych działań niepożądanych u chorych otrzymujących alpelisib i fulwestrant należały zwiększone stężenie glukozy i kreatyniny, biegunka, wysypka, zmniejszona liczba limfocytów, zwiększona aktywność GGTP, zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej, nudności, zmęczenie, zmniejszenie apetytu, wymioty, zapalenie żołądka, zmniejszone stężenie hemoglobiny, zwiększona aktywność lipazy, zmniejszone stężenie wapnia oraz wyłysienie.
Rekomendowana dawka alpelisibu to 300 mg (dwie tabletki po 150 mg) przyjmowane doustnie, raz dziennie, z posiłkiem. W skojarzeniu z alpelisibem rekomendowana dawka fulwestrantu wynosi 500 mg domięśniowo w dniu 1. i 15 oraz 29, a następnie raz w miesiącu.
