FDA zarejestrowała ado-trastuzumab emtanzynę do leczenia wczesnego raka piersi
Autor: Marta Koblańska
Data: 14.06.2019
Źródło: Katarzyna Stencel/FDA
Ado-trastuzumab emtanzyna wskazany jest w leczeniu uzupełniającym chorych na HER2-dodatniego raka piersi u chorych z inwazyjną chorobą resztkową po przedoperacyjnym leczeniu systemowym taksanami i trastuzumabem i w tym wskazaniu został zarejestrowany przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (ang. American Food and Drug Administration, FDA) 3 maja 2019 roku.
Łącznie z lekiem zarejestrowano również test diagnostycznhy Ventana Medical Systems Inc. PATHWAY anti-HER-2/neu (4B5) Rabbit Monoclonal Primary Antibody assay oraz NFORM HER2 Dual ISH DNA Probe Cocktail assay.
Rejestrację oparto na wynikach randomizowanego, wieloośrodkowego, otwartego badania klinicznego KATHERINE, do którego włączono 1486 chorych na HER2-dodatniego wczesnego raka piersi. Jednym, z kryteriów włączenia do badania było stwierdzenie nadekspresji HER2 w tkance guza (IHC 3+ lub amplifikacja ≥ 2.0) w laboratorium centralnym. Kolejnym kryterium włączenia do badania było stosowanie systemowego leczenia neoadjuwantowego taksanami i trastuzumabem oraz stwierdzenie niecałkowitej odpowiedzi patologicznej na to leczenie w badaniu pooperacyjnym. Chore otrzymywały dodatkowo leczenie chormonalne i radioterapię według zaleceń. Chore zostały przydzielone losowo w stosunku 1:1 do ramienia z ado-trastuzumabem emtanzyną w dawce 3,6 mg/kg masy ciała dożylnie lub do ramienia z trastuzumabem w dawce 6 mg/kg masy ciała dożylnie w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu. Leczenie stosowano łącznie do 14 cykli.
Pierwszorzędowym punktem kontrolnym badania był czas wolny od choroby inwazyjnej (ang. invasive disease-free survival, IDFS) definiowany jako czas od randomizacji do pierwszego nawrotu guza piersi po stronie operowanej, do nawrotu miejscowego lub regionalnego po stronie operowanej, do stwierdzenia przerzutów odległych, do stwierdzenia raka inwazyjnego drugiej piersi lub do zgony z jakiejkolwiek przyczyny. Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 40 miesięcy wykazano statystycznie istotną poprawę w zakresie IDFS u chorych w ramieniu z ado-trastuzumabem emtanzyną w porównaniu do chorych otrzymujących trastuzumab (HR 0,50; 95% CI: 0,39-0,64; p < 0,0001). Dane dotyczące całkowitego przeżycia chorych nie były jeszcze dojrzałe w momencie analizy IDFS.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych ado-trastuzumabu emtanzyny stwierdzanych u co najmniej 25% chorych zaliczamy zmęczenie, nudności, zwiększoną aktywność aminotransferaz, bóle mięśniowo-szkieletowe, krwawienia, małopłytkowość, bóle głowy, polineuropatię obwodową i bóle stawowe.
Rekomendowana dawka adotrastuzumabu-emtanzyny wynosi 3,6 mg/kg masy ciała w dożylnym wlewie co 3 tygodnie (21 dni) łącznie do 14 cykli u chorych na wczesnego raka piersi, bądź nawrotu choroby czy nieakceptowalnej toksyczności jeśli wystąpią wcześniej.
Rejestrację oparto na wynikach randomizowanego, wieloośrodkowego, otwartego badania klinicznego KATHERINE, do którego włączono 1486 chorych na HER2-dodatniego wczesnego raka piersi. Jednym, z kryteriów włączenia do badania było stwierdzenie nadekspresji HER2 w tkance guza (IHC 3+ lub amplifikacja ≥ 2.0) w laboratorium centralnym. Kolejnym kryterium włączenia do badania było stosowanie systemowego leczenia neoadjuwantowego taksanami i trastuzumabem oraz stwierdzenie niecałkowitej odpowiedzi patologicznej na to leczenie w badaniu pooperacyjnym. Chore otrzymywały dodatkowo leczenie chormonalne i radioterapię według zaleceń. Chore zostały przydzielone losowo w stosunku 1:1 do ramienia z ado-trastuzumabem emtanzyną w dawce 3,6 mg/kg masy ciała dożylnie lub do ramienia z trastuzumabem w dawce 6 mg/kg masy ciała dożylnie w dniu 1. każdego 21-dniowego cyklu. Leczenie stosowano łącznie do 14 cykli.
Pierwszorzędowym punktem kontrolnym badania był czas wolny od choroby inwazyjnej (ang. invasive disease-free survival, IDFS) definiowany jako czas od randomizacji do pierwszego nawrotu guza piersi po stronie operowanej, do nawrotu miejscowego lub regionalnego po stronie operowanej, do stwierdzenia przerzutów odległych, do stwierdzenia raka inwazyjnego drugiej piersi lub do zgony z jakiejkolwiek przyczyny. Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 40 miesięcy wykazano statystycznie istotną poprawę w zakresie IDFS u chorych w ramieniu z ado-trastuzumabem emtanzyną w porównaniu do chorych otrzymujących trastuzumab (HR 0,50; 95% CI: 0,39-0,64; p < 0,0001). Dane dotyczące całkowitego przeżycia chorych nie były jeszcze dojrzałe w momencie analizy IDFS.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych ado-trastuzumabu emtanzyny stwierdzanych u co najmniej 25% chorych zaliczamy zmęczenie, nudności, zwiększoną aktywność aminotransferaz, bóle mięśniowo-szkieletowe, krwawienia, małopłytkowość, bóle głowy, polineuropatię obwodową i bóle stawowe.
Rekomendowana dawka adotrastuzumabu-emtanzyny wynosi 3,6 mg/kg masy ciała w dożylnym wlewie co 3 tygodnie (21 dni) łącznie do 14 cykli u chorych na wczesnego raka piersi, bądź nawrotu choroby czy nieakceptowalnej toksyczności jeśli wystąpią wcześniej.
