Charakterystyka kliniczna IZW wśród osób z rozpoznanym zespołem Barlowa

Ognjen Katan i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu charakterystykę kliniczną, określenie zachorowalności oraz czynników predykcyjnych wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia wśród pacjentów z rozpoznanym zespołem Barlowa. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Mayo Clinic Proceedings.

Badaniem objęto grupę 896 osób z rozpoznanym zespołem Barlowa (średni wiek 53±21 lat; 63% grupy badanej stanowiły kobiety). Średni czas obserwacji pacjentów wyniósł 11±5 lat. 15-letnią zachorowalność na infekcyjne zapalenia wsierdzia wśród chorych z zespołem Barlowa oszacowano na 1.1%±0.4% (86.6 przypadków/100 000 osobo-lat; 95% CI, 43.3-173.2 przypadków/100 000 osobo-lat). W porównaniu z grupą kontrolną – bez rozpoznanego zespołu Barlowa – pacjenci z tym rozpoznaniem posiadali 8.1-krotnie (95% CI, 3.6-18.0) wyższe ryzyko rozwoju infekcyjnego zapalenia wsierdzia (P<.001). Nie odnotowano przypadków infekcyjnego zapalenia wsierdzia wśród chorych bez uprzednio rozpoznanej niedomykalności zastawki mitralnej.
Wykazano ponadto istotnie wyższą zachorowalność na infekcyjne zapalenie wsierdzia wśród chorych z umiarkowaną, umiarkowaną do ciężkiej oraz ciężką niedomykalnością mitralną (289.5 przypadków/100 000 osobo-lat; 95% CI, 108.7-771.2 przypadków/100 000 osobo-lat; P=.02), w porównaniu z chorymi ze śladową, łagodną oraz łagodną do umiarkowanej niedomykalnością mitralną. Wyższą zachorowalność na infekcyjne zapalenie wsierdzia obserwowano ponadto wśród chorych z wypadaniem płatka zastawki mitralnej (715.5 przypadków/100 000 osobo-lat; 95% CI, 178.9-2861.0 przypadków/100 000 osobo-lat; P=.02) w porównaniu z osobami, u których tego objawu nie stwierdzano.