Kwas bempediowy u pacjentów z hipercholesterolemią
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Kwas bempediowy (ang. bempedoic acid) posiada zdolności zmniejszenia stężenia cholesterolu LDL dzięki hamowaniu liazy ATP-cytrynianowej, co zmniejsza ilość substratu do syntezy cholesterolu. Na łamach JAMA Cardiology ukazała się łączna analiza 4 badań klinicznych III fazy, w których zastosowano kwas bempediowy u pacjentów z hipercholesterolemią.
Do badań zakwalifikowano pacjentów z hipercholesterolemią i miażdżycową chorobą układu sercowo-naczyniowego (np. choroba niedokrwienna serca, choroba tętnic obwodowych, udar niedokrwienny) (ang. atherosclerotic cardiovascular disease, ASCVD), z heterozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią lub z hipercholesterolemią, ale z jednoczesną nietolerancją statyn. Pacjenci byli randomizowani w stosunku 2:1 do kwasu bempediowego w dawce 180 mg raz dziennie lub do placebo przez 12-52 tygodni. Ponadto każdy z pacjentów przyjmował statyny w maksymalnej tolerowanej dawce.
2425 pacjentów zostało randomizowanych do grup interwencyjnych i 1198 do grup placebo. Średni wiek pacjentów wynosił 66 ± 9 lat. Średnia wartość cholesterolu LDL w momencie randomizacji wyniosła 108 ± 33 mg/dl, podczas gdy pod grupie nietolerujących statyn - 144 ± 39 mg/dl. Po 12 tygodniach leczenia wartość cholesterolu LDL zmniejszyła się o 16% w grupie leczonej kwasem bempediowym, a wzrosła o 2% w grupie placebo (p<0,001). W podgrupie nietolerującej statyn doszło do zmniejszenia wartości cholesterolu LDL o 23% po leczeniu kwasem bempediowym, podczas gdy w grupie placebo doszło do wzrostu o 2% (p<0,001). Ponadto odnotowano zmniejszenie stężenia cholesterolu nie-HDL, całkowitego cholesterolu, apolipoproteiny B oraz stężenia białka C-reaktywnego w grupie otrzymującej kwas bempediowy. Leczenie kwasem bempediowym wiązało się z częstszym występowaniem łagodnych zdarzeń niepożądanych, takich jak: wzrost stężenia kwasu moczowego (2,1% vs. 0,5%), zmniejszenie wartości eGFR (0,7% vs. <0,1%), zwiększenie wartości aminotransferaz (2,8% vs. 1,3%) oraz zwiększenie częstości występowania dny moczanowej (1,4% vs. 0,4%).
Dodanie kwasu bempediowego do maksymalnej tolerowanej dawki statyn pozwalało na zmniejszenie wartości cholesterolu LDL w porównaniu z placebo. Leczenie charakteryzowało się dobrym profilem bezpieczeństwa.
2425 pacjentów zostało randomizowanych do grup interwencyjnych i 1198 do grup placebo. Średni wiek pacjentów wynosił 66 ± 9 lat. Średnia wartość cholesterolu LDL w momencie randomizacji wyniosła 108 ± 33 mg/dl, podczas gdy pod grupie nietolerujących statyn - 144 ± 39 mg/dl. Po 12 tygodniach leczenia wartość cholesterolu LDL zmniejszyła się o 16% w grupie leczonej kwasem bempediowym, a wzrosła o 2% w grupie placebo (p<0,001). W podgrupie nietolerującej statyn doszło do zmniejszenia wartości cholesterolu LDL o 23% po leczeniu kwasem bempediowym, podczas gdy w grupie placebo doszło do wzrostu o 2% (p<0,001). Ponadto odnotowano zmniejszenie stężenia cholesterolu nie-HDL, całkowitego cholesterolu, apolipoproteiny B oraz stężenia białka C-reaktywnego w grupie otrzymującej kwas bempediowy. Leczenie kwasem bempediowym wiązało się z częstszym występowaniem łagodnych zdarzeń niepożądanych, takich jak: wzrost stężenia kwasu moczowego (2,1% vs. 0,5%), zmniejszenie wartości eGFR (0,7% vs. <0,1%), zwiększenie wartości aminotransferaz (2,8% vs. 1,3%) oraz zwiększenie częstości występowania dny moczanowej (1,4% vs. 0,4%).
Dodanie kwasu bempediowego do maksymalnej tolerowanej dawki statyn pozwalało na zmniejszenie wartości cholesterolu LDL w porównaniu z placebo. Leczenie charakteryzowało się dobrym profilem bezpieczeństwa.
