Czy rehabilitacja przynosi korzyści pacjentom z zaawansowanym rakiem płuca?

Naukowcy z University of Melbourne w Australii na łamach prestiżowego czasopisma Thorax podzielili się wynikami badania oceniającego wpływ domowej rehabilitacji na wydolność fizyczną i łagodzenie objawów choroby u pacjentów z nieoperacyjnym rakiem płuca.

Raka płuca diagnozuje się w Polsce u ponad 20 tysięcy osób (!), co sprawia że jest on główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów. Długi okres asymptomatyczny powoduje, że większość pacjentów nie może być zakwalifikowana do leczenia chirurgicznego; w tej sytuacji pozostaje chemioterapia i radioterapia, które dają nadzieje na wydłużenie życia i poprawę jego jakości, jednak zdecydowanie rzadziej prowadzą do wyleczenia. Oprócz wymienionych metod stosuje się także leczenie dodatkowe, pomagające łagodzić objawy.

Naukowcy z University of Melbourne w Australii na łamach prestiżowego czasopisma Thorax podzielili się wynikami badania oceniającego wpływ domowej rehabilitacji na wydolność fizyczną i łagodzenie objawów choroby u pacjentów z nieoperacyjnym rakiem płuca.

Przeprowadzono randomizowane badanie, do którego zakwalifikowano 92 pacjentów i przydzielono w stosunku 1:1 do dwóch grup: pierwsza z nich (kontrolna) została objęta standardową opieką, natomiast druga (badawcza) oprócz standardowej opiece została poddana także ośmiotygodniowemu programowi ćwiczeń aerobowych i oporowych, a także nauce zachowania w sytuacji wystąpienia objawów choroby. Wszystkich uczestników badania oceniono na początku badania, po 9 tygodniach, a następnie po 6 miesiącach od początku eksperymentu. Jako główny wskaźnik skuteczności interwencji przyjęto czas 6-minutowego testu marszowego (6MWD); ocenie poddano także zgłaszaną jakość życia oraz nasilenie objawów.

Analizy statystyczne nie wykazały istotnych różnic między grupami w zakresie wyniku testu marszowego tak po 9 tygodniach (p=0,308), jak i 6 miesiącach (p=0,979). Nie oznacza to bynajmniej braku korzyści z przeprowadzania rehabilitacji, gdyż po 6 miesiącach w grupie badawczej odnotowano istotnie lepszą jakość życia ocenianą przez pacjentów (ocena przy pomocy narzędzia FACT-L 13,0 (3,9 do 22,1), p=0,005); ponadto w powyższej grupie uzyskano spadek nasilenia objawów choroby (MDASI Lung Cancer Module −2,2 (-3,6 do -0,9), p=0,001).

Biorąc pod uwagę fakt niejednokrotnie ciężkiego przebiegu choroby, każdy element poprawiający jakość życia pacjentów jest niezmiernie istotny; z tego względu wydaje się, iż odpowiednia rehabilitacja jest jednym z ważniejszych elementów postępowania w tej grupie pacjentów.