Doustne środki antykoncepcyjne mogą hamować ciężkie ataki astmy u młodych kobiet
| Tagi: | astma, środki antykoncepcyjne, menopauza |
Najnowsze badania sugerują, że kobiety przed menopauzą z astmą, które stosują doustną antykoncepcję zawierającą estrogen, mogą rzadziej doświadczać trudnych zdarzeń i ciężkich zaostrzeń związanych z chorobą.
Analiza danych z ponad 80 000 kobiet chorych na astmę wykazała niewielkie, ale znaczące zmniejszenie liczby ciężkich ataków astmy u tych, które brały pigułki przez trzy lata lub dłużej.
Ciężkie zaostrzenia definiowano jako hospitalizację z powodu astmy, wizyty na oddziale ratunkowym z powodu astmy lub przepisanie doustnych kortykosteroidów.
Według naukowców istnieje intrygujący związek między seksem a astmą. W ciągu ostatnich 40 lat opublikowano wiele badań, w których próbowano zrozumieć, dlaczego chłopcy częściej zapadają na astmę niż dziewczęta. Jednak od mniej więcej okresu dojrzewania to się zmienia i astma występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Aby zbadać możliwość wpływu egzogennych hormonów na prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich ataków astmy u kobiet, naukowcy wykorzystali dużą, brytyjską bazę danych z Optimum Patient Care Research, która opierała się na osobach chorych objętych długoterminową opieką zdrowotną. Skupiono się na kobietach w wieku rozrodczym (16-45 lat) z astmą.
Do badania zaproszono kobiety, które nie były w ciąży. Badana kohorta obejmowała 83 084 kobiety z łączną obserwacją 456803 osobolat w okresie 17 lat, który trwał od stycznia 2000 r. do grudnia 2016 r. Wyjściowo 34% kobiet korzystało z dowolnej formy antykoncepcji hormonalnej, przy czym 25% stosowało połączenie estrogenu i progesteronu, a 9% środki antykoncepcyjne zależne od samego progesteronu.
W badaniu uwzględniono potencjalne czynniki zakłócające, w tym ciążę, BMI, palenie, wskaźnik współwystępowania Charlsona, stany ginekologiczne (takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników, mięśniaki i dolegliwości związane z krwawieniem miesiączkowym) oraz wskaźnik deprywacji wielokrotnej.
Kiedy naukowcy skupili się na latach stosowania środków antykoncpecyjnych, stwierdzili zmniejszone ryzyko tylko u kobiet, które stosowały środki zawierające zarówno estrogen, jak i progesteron przez trzy lub więcej lat: wskaźnik częstości występowania (IRR) u kobiet, które stosowały złożony środek antykoncepcyjny przez trzy do czterech lat wynosiła 0,94. W przypadku kobiet, które stosowały je przez pięć lub więcej lat, IRR wynosiła 0,91. Nie było redukcji związanej ze środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi tylko progesteron.
Badacze stwierdzili, że nawet jeśli wyniki zostaną powtórzone, nie oznacza to, że kobiety muszą koniecznie sięgać po środki antykoncepcyjne, aby zapobiec ciężkim atakom astmy, ponieważ leki te wiążą się z własnym ryzykiem.
Ciężkie zaostrzenia definiowano jako hospitalizację z powodu astmy, wizyty na oddziale ratunkowym z powodu astmy lub przepisanie doustnych kortykosteroidów.
Według naukowców istnieje intrygujący związek między seksem a astmą. W ciągu ostatnich 40 lat opublikowano wiele badań, w których próbowano zrozumieć, dlaczego chłopcy częściej zapadają na astmę niż dziewczęta. Jednak od mniej więcej okresu dojrzewania to się zmienia i astma występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Aby zbadać możliwość wpływu egzogennych hormonów na prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich ataków astmy u kobiet, naukowcy wykorzystali dużą, brytyjską bazę danych z Optimum Patient Care Research, która opierała się na osobach chorych objętych długoterminową opieką zdrowotną. Skupiono się na kobietach w wieku rozrodczym (16-45 lat) z astmą.
Do badania zaproszono kobiety, które nie były w ciąży. Badana kohorta obejmowała 83 084 kobiety z łączną obserwacją 456803 osobolat w okresie 17 lat, który trwał od stycznia 2000 r. do grudnia 2016 r. Wyjściowo 34% kobiet korzystało z dowolnej formy antykoncepcji hormonalnej, przy czym 25% stosowało połączenie estrogenu i progesteronu, a 9% środki antykoncepcyjne zależne od samego progesteronu.
W badaniu uwzględniono potencjalne czynniki zakłócające, w tym ciążę, BMI, palenie, wskaźnik współwystępowania Charlsona, stany ginekologiczne (takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników, mięśniaki i dolegliwości związane z krwawieniem miesiączkowym) oraz wskaźnik deprywacji wielokrotnej.
Kiedy naukowcy skupili się na latach stosowania środków antykoncpecyjnych, stwierdzili zmniejszone ryzyko tylko u kobiet, które stosowały środki zawierające zarówno estrogen, jak i progesteron przez trzy lub więcej lat: wskaźnik częstości występowania (IRR) u kobiet, które stosowały złożony środek antykoncepcyjny przez trzy do czterech lat wynosiła 0,94. W przypadku kobiet, które stosowały je przez pięć lub więcej lat, IRR wynosiła 0,91. Nie było redukcji związanej ze środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi tylko progesteron.
Badacze stwierdzili, że nawet jeśli wyniki zostaną powtórzone, nie oznacza to, że kobiety muszą koniecznie sięgać po środki antykoncepcyjne, aby zapobiec ciężkim atakom astmy, ponieważ leki te wiążą się z własnym ryzykiem.
Patronat naukowy portalu: