GKS stosowane w terapii pozaszpitalnego zapalenia płuc wśród chorych hospitalizowanych – ocena korzyści
Autor: Andrzej Kordas
Data: 29.10.2015
Źródło: Siemieniuk RA, Meade MO, Alonso-Coello P, Briel M, Evaniew N, Prasad M, et al. Corticosteroid Therapy for Patients Hospitalized With Community-Acquired Pneumonia: A Systematic Review and Meta-analysis. Ann Intern Med. 2015;163:519-528
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Reed Siemieniuk i wsp. zaprojektowali przegląd systematyczny oraz metaanalizę mające na celu ocenę dodatkowego zastosowania glikokortykosteroidów u chorych hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc na ich śmiertelność, chorobowość oraz czas pobytu w szpitalu. Wyniki analizy opublikowano na łamach czasopisma Annals of Internal Medicine.
Analizą objęto randomizowane badania, oceniające wpływ stosowanych systemowo glikokortykosteroidów na przebieg pozaszpitalnego zapalenia płuc wśród osób dorosłych. Mediana wieku pacjentów wyniosła 60 lat, a 60% ogółu pacjentów stanowili mężczyźni.
Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż dodatkowe układowe zastosowanie glikokortykosteroidów wiąże się z redukcją: śmiertelności ogółem (12 badań naukowych; 1974 pacjentów; RR, 0.67 [95% CI, 0.45 - 1.01]), konieczności stosowania wentylacji mechanicznej (5 badań naukowych; 1060 pacjentów; RR, 0.45 [CI, 0.26 - 0.79] oraz występowania ARDS (4 badania naukowe; 945 pacjentów; RR, 0.24 [CI, 0.10 - 0.56].
Ponadto pacjenci, u których wdrożono terapię GKS w krótszym czasie uzyskiwali stabilizację stanu klinicznego (5 badań naukowych; 1180 pacjentów; średnia różnica −1.22 dni [CI, −2.08 do −0.35 dni]) oraz krócej przebywali w szpitalu (6 badań naukowych; 1499 pacjentów; średnia różnica −1.00 dzień [CI, −1.79 do −0.21 dni]).
Włączenie do terapii GKS wiązało się jednakże z częstszym występowaniem hiperglikemii wymagającej farmakoterapii (6 badań naukowych; 1534 pacjentów; RR, 1.49 [CI, 1.01 - 2.19]). Nie odnotowano natomiast zwiększonej częstości występowania epizodów krwawienia z przewodu pokarmowego w związku z zastosowaniem glikokortykosteroidów.
Podsumowując, autorzy wykazali, iż zastosowanie glikokortykosteroidów u chorych hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc wiąże się z redukcją śmiertelności o ok. 3%, konieczności prowadzenia wentylacji mechanicznej o ok. 5% oraz czasu hospitalizacji o 1 dzień.
Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż dodatkowe układowe zastosowanie glikokortykosteroidów wiąże się z redukcją: śmiertelności ogółem (12 badań naukowych; 1974 pacjentów; RR, 0.67 [95% CI, 0.45 - 1.01]), konieczności stosowania wentylacji mechanicznej (5 badań naukowych; 1060 pacjentów; RR, 0.45 [CI, 0.26 - 0.79] oraz występowania ARDS (4 badania naukowe; 945 pacjentów; RR, 0.24 [CI, 0.10 - 0.56].
Ponadto pacjenci, u których wdrożono terapię GKS w krótszym czasie uzyskiwali stabilizację stanu klinicznego (5 badań naukowych; 1180 pacjentów; średnia różnica −1.22 dni [CI, −2.08 do −0.35 dni]) oraz krócej przebywali w szpitalu (6 badań naukowych; 1499 pacjentów; średnia różnica −1.00 dzień [CI, −1.79 do −0.21 dni]).
Włączenie do terapii GKS wiązało się jednakże z częstszym występowaniem hiperglikemii wymagającej farmakoterapii (6 badań naukowych; 1534 pacjentów; RR, 1.49 [CI, 1.01 - 2.19]). Nie odnotowano natomiast zwiększonej częstości występowania epizodów krwawienia z przewodu pokarmowego w związku z zastosowaniem glikokortykosteroidów.
Podsumowując, autorzy wykazali, iż zastosowanie glikokortykosteroidów u chorych hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc wiąże się z redukcją śmiertelności o ok. 3%, konieczności prowadzenia wentylacji mechanicznej o ok. 5% oraz czasu hospitalizacji o 1 dzień.
Patronat naukowy portalu: