Geny pomogą w ocenie skuteczności leczenia raka płuca?

Skojarzenie transkrypcji genowej u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca precyzyjnie przewiduje odpowiedź na blokadę punktu kontroli układu odpornościowego ICB. Chodzi o ocenę genetyczną, która może pomóc lekarzom i pacjentom w zrozumieniu prawdopodobieństwa zadziałania blokady.

Choć stosuje się przeciwciała any PD1 oraz anty PD-L1, które zwiększają odsetek odpowiedzi na leczenie raka płuca oraz wydłużają przeżycie tych chorych, to jednak korzysta na tym trwale tylko określona grupa pacjentów.

W nowym badaniu zostały wykorzystane dane sprzed rozpoczęcia leczenia 52 chorych z zaawansowanym rakiem płuca leczonych monoterapią hamującą punkt kontroli systemu odpornościowego w celu oceny siły transkrypcji genowej określającej m.in. stan zapalny, przewlekłą stymulację interferonową, zachowanie genów IPRES odzwierciedlających oporność na leczenie anty PD1 oraz innych jak również stopień przekształcania się komórek rakowych. Niemal połowa (48 procent) pacjentów uzyskało odpowiedź kliniczną na ICB, podczas gdy u pozostałych nastąpiła progresja choroby. Poziomy ekspresji genowej PD-L1 nie różniły się istotnie między tymi, co odpowiedzieli na leczenie i tymi, którzy nie odpowiedzieli, choć stopień zapalenia był znacząco wyższy u tych, co odpowiedzieli niż u tych, co nie odpowiedzieli.

Zdaniem badaczy wyniki wskazują, że status immunologiczny pacjentów odzwierciedlony przez stopień zapalenia i niezależnie przez właściwości komórek rakowych odgrywają rolę przy odpowiedzi na blokadę punktu kontroli ICB.