Niwolumab w pierwszej linii leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca?
Autor: Aleksandra Lang
Źródło: Nivolumab Monotherapy for First-Line Treatment of Advanced Non–Small-Cell Lung Cancer, Scott Gettinger, Naiyer A. Rizvi, Laura Q. Nivolumab in Combination With Platinum‐Based Doublet Chemotherapy for First-Line Treatment of Advanced Non–Small-Cell Lung/AL
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Dwie części badania klinicznego 1. fazy wykazały, że niwolumab może być dobrą opcją leczenia 1. linii chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP). W jednej części badania wykazano, że immunoterapia w monoterapii jest bezpieczna i daje długotrwałe odpowiedzi, w drugiej części badania, w której niwolumab skojarzono z chemioterapią opartą na pochodnych platyny wykazano większą toksyczność i bardzo dobre odpowiedzi na leczenie.
Obecnie chemioterapia oparta na pochodnych platyny jest standardem leczenia niedrobnokomórkowego raka płuca bez obecności mutacji aktywującej w genie EGFR czy rearanżacji w genie ALK. Inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych stanowią odmienny rodzaj terapii o aktywności przeciwnowotworowej dajacej długotrwałe odpowiedzi w różnych typach nowotworów, w tym NDRP.
Badanie kliniczne CheckMate 012 było wielokohortowym badaniem klinicznym 1. fazy przeprowadzonym w celu oceny skuteczności niwolumabu w leczeniu 1. linii wielu nowotworów złośliwych. Do badania włączono 52 chorych na zaawansowanego NDRP, którym podawano dożylnie niwolumab w dawce 3 mg/kg co dwa tygodnie do progresji choroby bądź nieakceptowalnej toksyczności. Analizę tego badania opublikowano na stronie internetowej Journal of Clinical Oncology.
Działania niepożądane jakiegokolwiek stopnia odnotowano u 71% chorych w tej grupie. Najczęstsze z nich obejmowały zmęczenie (29%), wysypkę (19%) i nudności (14%). Działania niepożądane 3. i 4. stopnia odnotowano u 19% chorych, przy czym wysypka była jedynym działaniem niepożądanym, które odnotowano u więcej niż jednego chorego (2,4%). Leczenie zakończono z powodu wystąpienia działań niepożądanych u 6 chorych.
Potwierdzony odsetek obiektywnych odpowiedzi (ang. objective response rate, ORR) odnotowano u 23% chorych, z czego całkowitą odpowiedź na leczenie odnotowano u 4 chorych. Większość odpowiedzi (9 z 12) odnotowano wcześnie, podczas pierwszej oceny odpowiedzi w 11 tygodniu leczenia. ORR u chorych z ekspresją PD-L1 na komórkach guza wykazano u 28% z 32 chorych. W 24 tygodniu leczenia odsetek czasu wolnego do progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosił 41%, a mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) 19,4 miesiąca.
W innym badaniu u 56 chorych skojarzono niwolumab z 4 cyklami dubletu platyny, podając następnie niwolumab w leczeniu podtrzymującycm. Nie odnotowano toksyczności ograniczających dawkę niwolumabu w pierwszych szesciu tygodniach leczenia.
W tej grupie chorych działania niepożądane 3. i 4. stopnia występowały częściej, u 45% chorych. U 12 chorych (21%) zakończono leczenie z uwagi na toksyczność leczenia. Profil bezpieczeństwa niwolumabu był podobny do wcześniej odnotowanego dla monoterapii niwolumabem. W grupie leczonej paklitakselem i karboplatyną oraz niwolumabem w dawce 5 mg/kg ORR wynosił 43%, u chorych leczonych cisplatyną i gemcytabiną oraz niwolumabem w dawce 10 mg/kg ORR wynosił 33%, u chorych leczonych cisplatyną i pemetreksedem z niwolumabem w dawce 10 mg/kg ORR wynosił 47%, a dla paklitakselu i karboplatyny z niwolumabem w dawce 10 mg/kg 47%. Odsetek przeżyć całkowitych (ang. overall survival, OS) po 2 latach wynosił odpowiednio 62%, 25%, 33% i 27%.
Podsumowując: leczenie niwolumabem w monoterapii chorych na zaawansowanego NDRP było dobrze tolerowane i wykazywało obiecującą skuteczność. Działania niepożądane leczenia niwolumabem w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny poddają się leczeniu. W celu potwierdzenia tych obserwacji wymagane są dalsze badania kliniczne.
Badanie kliniczne CheckMate 012 było wielokohortowym badaniem klinicznym 1. fazy przeprowadzonym w celu oceny skuteczności niwolumabu w leczeniu 1. linii wielu nowotworów złośliwych. Do badania włączono 52 chorych na zaawansowanego NDRP, którym podawano dożylnie niwolumab w dawce 3 mg/kg co dwa tygodnie do progresji choroby bądź nieakceptowalnej toksyczności. Analizę tego badania opublikowano na stronie internetowej Journal of Clinical Oncology.
Działania niepożądane jakiegokolwiek stopnia odnotowano u 71% chorych w tej grupie. Najczęstsze z nich obejmowały zmęczenie (29%), wysypkę (19%) i nudności (14%). Działania niepożądane 3. i 4. stopnia odnotowano u 19% chorych, przy czym wysypka była jedynym działaniem niepożądanym, które odnotowano u więcej niż jednego chorego (2,4%). Leczenie zakończono z powodu wystąpienia działań niepożądanych u 6 chorych.
Potwierdzony odsetek obiektywnych odpowiedzi (ang. objective response rate, ORR) odnotowano u 23% chorych, z czego całkowitą odpowiedź na leczenie odnotowano u 4 chorych. Większość odpowiedzi (9 z 12) odnotowano wcześnie, podczas pierwszej oceny odpowiedzi w 11 tygodniu leczenia. ORR u chorych z ekspresją PD-L1 na komórkach guza wykazano u 28% z 32 chorych. W 24 tygodniu leczenia odsetek czasu wolnego do progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosił 41%, a mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) 19,4 miesiąca.
W innym badaniu u 56 chorych skojarzono niwolumab z 4 cyklami dubletu platyny, podając następnie niwolumab w leczeniu podtrzymującycm. Nie odnotowano toksyczności ograniczających dawkę niwolumabu w pierwszych szesciu tygodniach leczenia.
W tej grupie chorych działania niepożądane 3. i 4. stopnia występowały częściej, u 45% chorych. U 12 chorych (21%) zakończono leczenie z uwagi na toksyczność leczenia. Profil bezpieczeństwa niwolumabu był podobny do wcześniej odnotowanego dla monoterapii niwolumabem. W grupie leczonej paklitakselem i karboplatyną oraz niwolumabem w dawce 5 mg/kg ORR wynosił 43%, u chorych leczonych cisplatyną i gemcytabiną oraz niwolumabem w dawce 10 mg/kg ORR wynosił 33%, u chorych leczonych cisplatyną i pemetreksedem z niwolumabem w dawce 10 mg/kg ORR wynosił 47%, a dla paklitakselu i karboplatyny z niwolumabem w dawce 10 mg/kg 47%. Odsetek przeżyć całkowitych (ang. overall survival, OS) po 2 latach wynosił odpowiednio 62%, 25%, 33% i 27%.
Podsumowując: leczenie niwolumabem w monoterapii chorych na zaawansowanego NDRP było dobrze tolerowane i wykazywało obiecującą skuteczność. Działania niepożądane leczenia niwolumabem w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny poddają się leczeniu. W celu potwierdzenia tych obserwacji wymagane są dalsze badania kliniczne.
Patronat naukowy portalu: