123RF
Obiecujące wyniki badań benralizumabu w leczeniu ciężkiej astmy oskrzelowej
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | benralizumab, ANDHI, astma |
Z badań, których wyniki opublikowano w „The Lancet", wynika, że zastosowanie benralizumabu pozwala na zmniejszenie ryzyka zaostrzeń ciężkiej astmy eozynofilowej o prawie połowę, co wskazuje na wysoką skuteczność tego leczenia biologicznego.
W badaniu o akronimie ANDHI oceniono skuteczność przeciwciała monoklonalnego skierowanego przeciwko receptorowi dla interleukiny-5 o nazwie benralizumab w leczeniu ciężkiej astmy eozynofilowej.
Do badania włączono dorosłych pacjentów z ciężką eozynofilową astmą oskrzelową z co najmniej dwoma zaostrzeniami w ciągu ostatnich dwóch miesięcy, do których doszło pomimo stosowania glikokortykosteroidów wziewnych w wysokich dawkach oraz dodatkowych leków. Pacjenci byli randomizowani w stosunku 2:1 do benralizumabu lub placebo. Otrzymywali oni leczenie co 8 tygodni przez 24 tygodnie. Pierwszorzędowym punktem końcowym była częstość zaostrzeń astmy w ciągu 24 tygodni.
Do benralizumabu zostało zrandomizowanych 427 pacjentów, a do placebo 229. Zastosowanie benralizumabu zmniejszyło ryzyko zaostrzeń o prawie 50 proc. w porównaniu z placebo (RR=0,51; 95% CI: 0,39-0,65). Dodatkowo w grupie interwencyjnej odnotowano poprawę jakości życia, pierwszosekundowej natężonej objętości wydechowej, a także poprawę w zakresie kontroli astmy i zmniejszenie dolegliwości związanych z polipami nosa i zatok przynosowych w porównaniu z placebo. W grupie interwencyjnej najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: zapalenie nosogardła, ból głowy, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli lub gorączka.
W badaniu akronimie ANDHI zastosowanie benralizumabu pozwalało na zmniejszenie ryzyka zaostrzeń astmy o prawie połowę co wskazuje na bardzo wysoką skuteczność tego leczenia biologicznego. Co ważne, lek wykazał skuteczność w wielu aspektach kontroli astmy i może być stosowany w dogodnych odstępach czasu, tj. co 8 tygodni.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne).
https://doi.org/10.1016/S2213-2600(20)30414-8
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Do badania włączono dorosłych pacjentów z ciężką eozynofilową astmą oskrzelową z co najmniej dwoma zaostrzeniami w ciągu ostatnich dwóch miesięcy, do których doszło pomimo stosowania glikokortykosteroidów wziewnych w wysokich dawkach oraz dodatkowych leków. Pacjenci byli randomizowani w stosunku 2:1 do benralizumabu lub placebo. Otrzymywali oni leczenie co 8 tygodni przez 24 tygodnie. Pierwszorzędowym punktem końcowym była częstość zaostrzeń astmy w ciągu 24 tygodni.
Do benralizumabu zostało zrandomizowanych 427 pacjentów, a do placebo 229. Zastosowanie benralizumabu zmniejszyło ryzyko zaostrzeń o prawie 50 proc. w porównaniu z placebo (RR=0,51; 95% CI: 0,39-0,65). Dodatkowo w grupie interwencyjnej odnotowano poprawę jakości życia, pierwszosekundowej natężonej objętości wydechowej, a także poprawę w zakresie kontroli astmy i zmniejszenie dolegliwości związanych z polipami nosa i zatok przynosowych w porównaniu z placebo. W grupie interwencyjnej najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: zapalenie nosogardła, ból głowy, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli lub gorączka.
W badaniu akronimie ANDHI zastosowanie benralizumabu pozwalało na zmniejszenie ryzyka zaostrzeń astmy o prawie połowę co wskazuje na bardzo wysoką skuteczność tego leczenia biologicznego. Co ważne, lek wykazał skuteczność w wielu aspektach kontroli astmy i może być stosowany w dogodnych odstępach czasu, tj. co 8 tygodni.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne).
https://doi.org/10.1016/S2213-2600(20)30414-8
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Patronat naukowy portalu: