Odma samoistna u pacjentów z COVID-19

Zespół hiszpańskich badaczy wykorzystał dane pochodzące z 61 oddziałów ratunkowych w Hiszpanii, aby porównać częstość występowania samoistnej odmy opłucnowej u pacjentów z COVID-19 z pacjentami bez infekcji.

W sumie zidentyfikowano 40 przypadków odmy samoistnej u 71904 pacjentów z COVID-19. Była to względnie większa częstość występowania odmy samoistnej w porównaniu z grupą kontrolną (0,056% vs. 0,028%; OR=1,93; 95% CI: 1,41-12,71). Należy zwrócić uwagę na fakt, iż pacjenci z COVID-19 z odmą opłucnową częściej wykazywali zaburzenia węchu i smaku, ból głowy, biegunkę, gorączkę lub powiększenie węzłów chłonnych. Pacjenci z odmą i z COVID-19 mieli 26 razy bardziej zwiększone ryzyko przyjęcia na oddział intensywnej terapii (OR=25,9; 95% CI: 9,30-72,39), dziewięć razy zwiększone ryzyko wydłużenia czasu hospitalizacji (OR=9,27; 95% CI: 4,22-20,40) i cztery razy zwiększone ryzyko śmierci w trakcie hospitalizacji (OR=4,07; 95% CI: 1,73-9,59).

Samoistna odma opłucnowa rzadko występuje u pacjentów z COVID-19, jednak prawie dwa razy częściej niż w przypadku populacji ogólnej i jest związana z gorszym rokowaniem niż u pacjentów niezakażonych koronawirusem.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)