Pembrolizumab w pierwszorzutowym leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca

Badanie przedstawione na łamach The Lancet wykazało, że pembrolizumab może z powodzeniem być stosowany w pierwszej linii leczenia rozsianego niedrobnokomórkowego raka płuca, także przypadków z niską ekspresją receptora PD-L1.

Pembrolizumab, przeciwciało przeciwko PD-L1, jest stosowane w leczeniu zaawansowanych postaci czerniaka, niedrobnokomórkowego raka płuca, chłoniaka Hodgkina, raka urotelialnego oraz raka płaskonabłonkowego w obrębie głowy i szyi. Zazwyczaj jest stosowany jako kolejny rzut przy fiasku uprzednich terapii. Międzynarodowy zespół badaczy (w tym z Polski) dokonał porównania skuteczności pembrolizumabu z chemioterapią w pierwszorzutowym leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca z niską ekspresją receptora PD-L1, a wyniki ukazały się na łamach jednego z najbardziej renomowanych czasopism naukowych - The Lancet.

Przeprowadzono randomizowane badanie, które objęło 1274 pacjentów z TPS (tumor proportion score) co najmniej 1% względem receptora PD-L1; zostało przeprowadzone w 213 ośrodkach zlokalizowanych w 32 krajach. Zakwalifikowano pacjentów powyżej 18. roku życia z wcześniej nieleczonym, miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca bez mutacji EGFR lub translokacji ALK i z punktacją w skali ECOG (Eastern Cooperative Oncology Group) 0 lub 1 oraz oczekiwaną długością życia co najmniej 3 miesiące. Pacjentów losowo przydzielono w stosunku 1:1 do otrzymywania 200mg pembrolizumabu co 3 tygodnia aż do 35 cykli lub do otrzymywania 6 cykli chemioterapii (zależnej od decyzji klinicysty).

Aż u 64% pacjentów TPS wynosił powyżej 20%, a u 47% co najmniej 50%. U osób otrzymujących pembrolizumab przeżycia całkowite okazały się dłuższe niezależnie od stopnia ekspresji PD-L1 (dla TPS powyżej 50%, 20% i 1% kolejno HR 0,69, 0,77 i 0,81); wszystkie powyższe rezultaty osiągnęły istotność statystyczną. Mediana czasu przeżycia (w zależności od TPS) w porównaniu z chemioterapią wyniosła 20 vs. 12,2 miesiąca (TPS≥50%), 17,7 vs. 13 miesięcy (TPS≥20%) i 16,7 vs. 12,1 miesiąca (TPS≥1%). Co bardzo ważne, działania niepożądane pojawiły się u 18% pacjentów leczonych pembrolizumabem i aż u 41% pacjentów otrzymujących chemioterapię.