archiwum
Prof. Barczyk o zmianach śródmiąższowych płuc przypadkowo wykrytych w tomografii komputerowej ►
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 11.03.2022
Źródło: konferencja XIV Top Pulmonological Trends 2021
Tagi: | Adam Barczyk, zmiany śródmiąższowe płuc, ILAs, ŚChP |
ILAs (interstitial lung abnormalities) są przypadkowo wykrywanymi zmianami w tomografii komputerowej klatki piersiowej mogącymi odpowiadać zmianom w śródmiąższowych chorobach płuc (ŚChP) u osób, u których wcześniej nie podejrzewano występowania ŚChP.
– Definicja jest czysto radiologiczna i opiera się na przypadkowym wykryciu zmian w tomografii komputerowej klatki piersiowej. Jeśli oprócz ILAs występują zmiany podmiotowe, przedmiotowe lub w badaniach czynnościowych, należy podejrzewać wczesną postać ŚChP zamiast ILA. Ich rozróżnienie musi się opierać na ocenie klinicznej – tłumaczy prof. dr hab. n. med. Adam Barczyk, kierownik Katedry i Kliniki Pneumonologii Wydziału Nauk Medycznych w Katowicach Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.
ILAs są częstymi przypadkowymi zmianami stwierdzanymi w TK klatki piersiowej, szczególnie u osób starszych, a ich obecność jest niezależnym predyktorem śmiertelności. Około 20 proc. ILAs ulega progresji w ciągu 2 lat, a ponad 40 proc. w okresie kolejnych 5 lat. Najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie progresji u osób ze zmianami podopłucnowymi i z obecnością włóknienia płuc.
Prof. Barczyk przedstawia kryteria rozpoznania ILAs – muszą być spełnione kryterium wielkości oraz przypadkowo wykryte zmiany: o typie mlecznej szyby, torbielowate, siateczkowe, rozstrzenie z pociągania i plaster miodu. – Są to zmiany jak w chorobie śródmiąższowej o zajęciu co najmniej 5 proc. w jednym z trzech segmentów płucnych u pacjenta, u którego wcześniej tej choroby byśmy nie podejrzewali – wyjaśnia ekspert.
Pulmonolog wymienia również zmiany nietypowe dla ILAs: ogniskowe włóknienie płuca w pobliżu osteofitów kręgosłupa; zmiany jednostronne, ogniskowe i łagodne, np. zmiany typu drzewa w pączkach, powstałe prawdopodobnie w wyniku zachłyśnięcia; a także zmiany przedkliniczne poprzedzające ŚChP, identyfikowane podczas badań przesiewowych u pacjentów z grup ryzyka.
Prof. Barczyk opisuje rodzaje ILAs i prezentuje schemat postępowania w przypadku ich wykrycia. Omawia też dwa przypadki – 81-letniego pacjenta bez objawów podmiotowych i przedmiotowych, ze zmianami o typie siateczki, następnie cechami dyskretnej progresji zmian siateczkowych płuca; oraz palącego od 35 lat 56-letniego mężczyzny także bez objawów podmiotowych i przedmiotowych, u którego rozpoznano ostatecznie złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc.
W podsumowaniu prof. Adam Barczyk analizuje, dlaczego ILAs nie są rozpoznawane przez lekarzy, odnosząc się również do prezentowanych wcześniej przypadków.
Wykład „Zmiany śródmiąższowe płuc przypadkowo wykryte w tomografii komputerowej – i co dalej?” został zaprezentowany podczas konferencji XIV Top Pulmonological Trends 2021 Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: prof. dr hab. n. med. Halina Batura-Gabryel).
ILAs są częstymi przypadkowymi zmianami stwierdzanymi w TK klatki piersiowej, szczególnie u osób starszych, a ich obecność jest niezależnym predyktorem śmiertelności. Około 20 proc. ILAs ulega progresji w ciągu 2 lat, a ponad 40 proc. w okresie kolejnych 5 lat. Najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie progresji u osób ze zmianami podopłucnowymi i z obecnością włóknienia płuc.
Prof. Barczyk przedstawia kryteria rozpoznania ILAs – muszą być spełnione kryterium wielkości oraz przypadkowo wykryte zmiany: o typie mlecznej szyby, torbielowate, siateczkowe, rozstrzenie z pociągania i plaster miodu. – Są to zmiany jak w chorobie śródmiąższowej o zajęciu co najmniej 5 proc. w jednym z trzech segmentów płucnych u pacjenta, u którego wcześniej tej choroby byśmy nie podejrzewali – wyjaśnia ekspert.
Pulmonolog wymienia również zmiany nietypowe dla ILAs: ogniskowe włóknienie płuca w pobliżu osteofitów kręgosłupa; zmiany jednostronne, ogniskowe i łagodne, np. zmiany typu drzewa w pączkach, powstałe prawdopodobnie w wyniku zachłyśnięcia; a także zmiany przedkliniczne poprzedzające ŚChP, identyfikowane podczas badań przesiewowych u pacjentów z grup ryzyka.
Prof. Barczyk opisuje rodzaje ILAs i prezentuje schemat postępowania w przypadku ich wykrycia. Omawia też dwa przypadki – 81-letniego pacjenta bez objawów podmiotowych i przedmiotowych, ze zmianami o typie siateczki, następnie cechami dyskretnej progresji zmian siateczkowych płuca; oraz palącego od 35 lat 56-letniego mężczyzny także bez objawów podmiotowych i przedmiotowych, u którego rozpoznano ostatecznie złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc.
W podsumowaniu prof. Adam Barczyk analizuje, dlaczego ILAs nie są rozpoznawane przez lekarzy, odnosząc się również do prezentowanych wcześniej przypadków.
Wykład „Zmiany śródmiąższowe płuc przypadkowo wykryte w tomografii komputerowej – i co dalej?” został zaprezentowany podczas konferencji XIV Top Pulmonological Trends 2021 Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: prof. dr hab. n. med. Halina Batura-Gabryel).