University of Oxford: wyższe poziomy eozynofili jako biomarker zaostrzeń w POCHP

Wyższe poziomy eozynofili we krwi są związane z podwyższonym ryzykiem zaostrzeń oraz możliwością lepszej odpowiedzi na wziewne kortykosteroidy ICS u chorych z POCHP – wynika z analizy post hoc opublikowanej w The Lancet Respiratory Medicine.

Badacze z Uniwersytetu w Oksfordzie wykorzystali dane z trzech badań randomizowanych dotyczących stosowania budezonidu-formoterolu u 4528 chorych z POCHP z zaostrzeniami z wywiadzie oraz dostępne poziomy eozynofilii w celu zbadania wartości wykorzystania ich jako biomarkera w POCHP.

Pośród pacjentów leczonych jedynie formoterolem ( LABA), odsetek zaostrzeń POCHP wzrósł z rosnącym poziomem eozynofilii z 0,5 zaostrzeń na rok z niskim poziomem eozynofilii do 1,8 zaostrzeń w roku z wysokim poziomem. W przeciwieństwie do tych wyników, odsetek zaotrzeń u pacjentów leczonych budezonidem i formoterolem był niezależny od poziomu eozynofilii. Przy poziomie 0,10 mld komórek na litr wykazano znaczącą 25 proc. redukcję zaostrzeń u chorych leczonych budezonidem/formoterolem z porównaniu do samego formoterolu.

Zdaniem badaczy analiza sugeruje, że poziom eozynofilii może pomóc w wytyczeniu ścieżki wykorzystania ICS-LABA zamiast tylko LABA u chorych z POCHP i reprezentuje krok naprzód w kierunku leczenia celowanego w POCHP.

Zdaniem eksperta z Paryża badania w kierunku oceny wartości wziewnych kortykosteroidów do terapia LABA/LAMA rozwiną się, ale jeżeli strategie terapeutyczne bazujące na poziomie eozynofilii maja być rekomendowane, powinny zostać przetestowane w badaniach prospektywnych.