Wyniki leczenia afatynibem pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z mutacją EGFR
Autor: Mariusz Bryl
Data: 05.09.2016
Źródło: Oncologist. Oct;20(10):1167-74. doi: 10.1634/theoncologist. Afatinib in Non-Small Cell Lung Cancer Harboring Uncommon EGFR Mutations Pretreated With Reversible EGFR Inhibitors. Heigener DF1, Schumann C2, Sebastian M2, Sadja|
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Niemieccy lekarze donoszą, że nawet wcześniej leczeni inhibitorami kinazy tyrozynowych pacjenci z rzadkimi mutacjami EGFR mogą czerpać pewne korzyści z zastosowania u nich afatynibu.
Afatynib, nieodwracalny bloker ErbB jest zatwierdzony w terapii wcześniej nieleczonego raka niedrobnokomórkowego płuca z mutacją EGFR. O ile jednak jego skuteczność w grupie pacjentów z rzadkimi mutacjami EGFR (innymi niż delecje 19 eksonu oraz mutacje punktowe 21 eksonu), którzy nie otrzymywali wcześniej inhibitorów kinaz tyrozynowych (TKI) była już zgłaszana, o tyle brakuje pełnych danych o możliwościach zastosowania tego leku u pacjentów wcześniej już leczonych TKI.
Do badania kwalifikowano pacjentów z zaawansowanym/przerzutowym histologicznie potwierdzonym rakiem niedrobnokomórkowym płuca, u których wystąpiła progresja choroby mimo chemioterapii pierwszej linii oraz jednej linii leczenia inihbitorami EGFR. W sumie u 60 osób (63% kobiet, w średnim wieku 63 lat) zidentyfikowano 66 rzadkich mutacji EGFR. W większości (67%), pacjenci otrzymywali afatynib jako trzecią lub czwartą linię leczenia. Średni czas do niepowodzenia terapii (time to treatment failure, TTF) wynosił 3,8 miesiąca (od 0,2 do >24,6m.; p=0,244) u pacjentów z rzadkimi mutacjami, podczas gdy wśród osób z typowymi mutacjami było to 5,1m. (od 0,1 do >21,1; n=165). Autorzy pracy zaznaczają jednak, że terapia afatynibem miała dawać lepsze efekty u pacjentów z mutacjami E709X (TTF>12 miesięcy).
Podsumowując, przedstawione analizy dotyczą sporej grupy pacjentów z rakiem niedrobnokomórkowym płuca z rzadkimi mutacjami EGFR, którzy byli już uprzednio leczeni odwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozynowych EGFR. Wydaje się, że nawet w tej grupie pacjentów zastosowanie afatynibu może przynieść pewne korzyści chorym.
Szczegóły dotyczące tego badania można znaleźć w The Oncologist.
Do badania kwalifikowano pacjentów z zaawansowanym/przerzutowym histologicznie potwierdzonym rakiem niedrobnokomórkowym płuca, u których wystąpiła progresja choroby mimo chemioterapii pierwszej linii oraz jednej linii leczenia inihbitorami EGFR. W sumie u 60 osób (63% kobiet, w średnim wieku 63 lat) zidentyfikowano 66 rzadkich mutacji EGFR. W większości (67%), pacjenci otrzymywali afatynib jako trzecią lub czwartą linię leczenia. Średni czas do niepowodzenia terapii (time to treatment failure, TTF) wynosił 3,8 miesiąca (od 0,2 do >24,6m.; p=0,244) u pacjentów z rzadkimi mutacjami, podczas gdy wśród osób z typowymi mutacjami było to 5,1m. (od 0,1 do >21,1; n=165). Autorzy pracy zaznaczają jednak, że terapia afatynibem miała dawać lepsze efekty u pacjentów z mutacjami E709X (TTF>12 miesięcy).
Podsumowując, przedstawione analizy dotyczą sporej grupy pacjentów z rakiem niedrobnokomórkowym płuca z rzadkimi mutacjami EGFR, którzy byli już uprzednio leczeni odwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozynowych EGFR. Wydaje się, że nawet w tej grupie pacjentów zastosowanie afatynibu może przynieść pewne korzyści chorym.
Szczegóły dotyczące tego badania można znaleźć w The Oncologist.
Patronat naukowy portalu: