Pembrolizumab u pacjentów z rakiem niedrobnokomórkowym płuc i obecnymi przerzutami do mózgu
Autor: Anna Soboń
Data: 19.05.2020
Źródło: thelancet.com
Opracował: Mikołaj Kamiński
Opracował: Mikołaj Kamiński
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | pembrolizumab, przerzuty, badanie, rak, płuc |
W najnowszym badaniu opublikowanym na łamach Lancet Oncology oceniono zastosowanie pembrolizumabu u pacjentów z obecnością przerzutów raka niedrobnokomórkowego płuc do mózgu.
Nawet u 1/4 pacjentów z rakiem niedrobnokomórkowym płuc w stadium IV wykrywa się przerzuty do mózgu. Immunoterapia oparta o inhibitory punktów kontrolnych, tj. inhibitory PD-1 to standardowa terapia w leczeniu pacjentów z zaawansowanym, niedrobnokomórkowym rakiem płuc. Jednakże, badania dotyczące tej grupy leków dotyczyły zwykle pacjentów bez obecności przerzutów do mózgu.
Do badania włączono chorych na raka w IV stopniu zaawansowania z obecnością co najmniej jednego przerzuty do mózgu o wymiarach 5 do 20 mm.
Z badania wykluczono pacjentów u których doszło do progresji, chorych z obecnością objawów neurologicznych oraz chorych, u których istniała konieczność zastosowania kortykosteroidów.
Pacjentów podzielono na podstawie ekspresji liganda PD-1 (PD-L1) na grupy: z ekspresją co najmniej 1% oraz z mniej niż 1%. Pierwotnym punktem końcowym była odsetek chorych uzyskujących odpowiedź całkowitą lub częściową w obrębie przerzutów do mózgu w oparciu o zmodyfikowane kryteria RECIST (mRECIST).
Do badania włączono 42 pacjentów, z czego 37 wykazywało ekspresje PD-L1, a u 5 ekspresja PD-L1 wynosiła poniżej 1%. U 29,7% pacjentów (n=11) w pierwszej grupie stwierdzono odpowiedź wewnątrzczaszkową, podczas gdy w drugiej grupie żaden z pacjentów nie uzyskał odpowiedzi klinicznej.
Pembrolizumab posiada aktywność wobec przerzutów raka niedrobnokomórkowego płuc wykazującego ekspresję PD-L1. Obserwowany efekt będzie w przyszłości badany, aby stworzyć szersze możliwości leczenia pacjentów z zaawansowanym rakiem płuc.
Do badania włączono chorych na raka w IV stopniu zaawansowania z obecnością co najmniej jednego przerzuty do mózgu o wymiarach 5 do 20 mm.
Z badania wykluczono pacjentów u których doszło do progresji, chorych z obecnością objawów neurologicznych oraz chorych, u których istniała konieczność zastosowania kortykosteroidów.
Pacjentów podzielono na podstawie ekspresji liganda PD-1 (PD-L1) na grupy: z ekspresją co najmniej 1% oraz z mniej niż 1%. Pierwotnym punktem końcowym była odsetek chorych uzyskujących odpowiedź całkowitą lub częściową w obrębie przerzutów do mózgu w oparciu o zmodyfikowane kryteria RECIST (mRECIST).
Do badania włączono 42 pacjentów, z czego 37 wykazywało ekspresje PD-L1, a u 5 ekspresja PD-L1 wynosiła poniżej 1%. U 29,7% pacjentów (n=11) w pierwszej grupie stwierdzono odpowiedź wewnątrzczaszkową, podczas gdy w drugiej grupie żaden z pacjentów nie uzyskał odpowiedzi klinicznej.
Pembrolizumab posiada aktywność wobec przerzutów raka niedrobnokomórkowego płuc wykazującego ekspresję PD-L1. Obserwowany efekt będzie w przyszłości badany, aby stworzyć szersze możliwości leczenia pacjentów z zaawansowanym rakiem płuc.
