Personalizacja leczenia chorych na raka płuca ►
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 29.10.2021
– Mamy niezbite dowody, że zaawansowany wiek nie jest elementem, który powinien decydować o kwalifikacji chorych do jakiegokolwiek postępowania o charakterze immunologicznym czy leczenia przeciwnowotworowego – przekonuje prof. dr hab. n. med. Rodryg Ramlau z Katedry i Kliniki Onkologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
W leczeniu chorych z zawansowanym procesem nowotworowym w płucach dokonał się prawdziwy przełom. Przedmiotem wykładu są nowe możliwości indywidualizacji terapii, szczególnie w odniesieniu do grupy wiekowej 65+. Zasadność leczenia tych chorych potwierdzają analizy podgrup pacjentów w badaniach klinicznych.
Zastosowanie leków ukierunkowanych molekularnie jest uwarunkowane analizami molekularnymi, które decydują o leczeniu chorych z potwierdzonymi zaburzeniami genetycznymi. Takie badania są już dostępne w Unii Europejskiej, ale również w Polsce. Profesor Rodryg Ramlau skupił się najczęstszych mutacjach – w genie EGFR. Zaprosił słuchaczy na wycieczkę po przełomowych badaniach klinicznych dotyczących leków z grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej (afatinibu, ozymertinibu) i inhibitorów szlaku PD-1/PD-L1 (pembrolizumabu, niwolumabu, atezolizumabu, durwalumabu).
Badania potwierdzają efektywność terapii ukierunkowanej molekularnie. Skuteczność ta dotyczyła czasu przeżycia i czasu wolnego od progresji, również w starszych grupach wiekowych. Wiek nie był czynnikiem wpływającym na długoterminowe przeżycie, a mediany czasu przeżycia u osób starszych nie różniły się istotnie w stosunku do osób młodszych. Pod względem profilu bezpieczeństwa leczenia grupa osób starszych nie różni się od populacji ogólnej. Potwierdza to również metaanaliza FDA obejmująca prawie 3 tys. pacjentów.
– Nowoczesna, spersonalizowana terapia ma uzasadnienie i powinniśmy za wszelką cenę starać się zaproponować naszym pacjentom takie leczenie w ramach programów lekowych czy ewentualnie udziału w międzynarodowych badaniach klinicznych – podsumowuje prof. Rodryg Ramlau.
Wykład został zaprezentowany podczas Ogólnopolskiego Kongresu Starzenia. Pacjent 65+ w Codziennej Praktyce Lekarskiej zorganizowanego przez Wydawnictwo Termedia.
Zastosowanie leków ukierunkowanych molekularnie jest uwarunkowane analizami molekularnymi, które decydują o leczeniu chorych z potwierdzonymi zaburzeniami genetycznymi. Takie badania są już dostępne w Unii Europejskiej, ale również w Polsce. Profesor Rodryg Ramlau skupił się najczęstszych mutacjach – w genie EGFR. Zaprosił słuchaczy na wycieczkę po przełomowych badaniach klinicznych dotyczących leków z grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej (afatinibu, ozymertinibu) i inhibitorów szlaku PD-1/PD-L1 (pembrolizumabu, niwolumabu, atezolizumabu, durwalumabu).
Badania potwierdzają efektywność terapii ukierunkowanej molekularnie. Skuteczność ta dotyczyła czasu przeżycia i czasu wolnego od progresji, również w starszych grupach wiekowych. Wiek nie był czynnikiem wpływającym na długoterminowe przeżycie, a mediany czasu przeżycia u osób starszych nie różniły się istotnie w stosunku do osób młodszych. Pod względem profilu bezpieczeństwa leczenia grupa osób starszych nie różni się od populacji ogólnej. Potwierdza to również metaanaliza FDA obejmująca prawie 3 tys. pacjentów.
– Nowoczesna, spersonalizowana terapia ma uzasadnienie i powinniśmy za wszelką cenę starać się zaproponować naszym pacjentom takie leczenie w ramach programów lekowych czy ewentualnie udziału w międzynarodowych badaniach klinicznych – podsumowuje prof. Rodryg Ramlau.
Wykład został zaprezentowany podczas Ogólnopolskiego Kongresu Starzenia. Pacjent 65+ w Codziennej Praktyce Lekarskiej zorganizowanego przez Wydawnictwo Termedia.
