Stosowanie selenu u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca.
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 24.11.2013
Źródło: Karp DD et al. „Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled, Phase III Chemoprevention Trial of Selenium Supplementation in Patients With Resected Stage I Non–Small-Cell Lung Cancer: ECOG 5597” J Clin Oncol 31:4179-4187.
W najnowszym numerze Journal of Clinical Oncology zaprezentowano wyniki badania oceniającego wpływ suplementacji selenu na częstość wystąpienie drugiego pierwotnego nowotworu u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w I stopniu zaawansowania po całkowitej chirurgicznej resekcji. We wcześniejszym badaniu stwierdzono zmniejszenie zapadalności na raka płuca u osób otrzymujących suplementację selenu.
Rak płuca jest najczęściej występującym nowotworem i główną przyczyną śmierci związanej z chorobą nowotworową. Jego leczenie jest trudne ze względu na znaczną heterogeniczność samego nowotworu i wiele czynników sprawczych takich jak palenie, czynniki dziedziczne, rodzinne i żywieniowe, a nawet mutacje pojedynczych genów. Aby zapobiegać wystąpieniu nowotworu stosowana jest profilaktyka pierwotna polegająca na redukcji czynników kancerogennych takich jak np. palenia papierosów. Profilaktyka wtórna ma na celu zmniejszenie umieralności na nowotwór poprzez wykrywanie wczesnych zmian. Stosowana jest również profilaktyka trzeciorzędowa, która ma za zadanie zapobiegać powstaniu kolejnego pierwotnego nowotworu u osób, które wcześniej otrzymały odpowiednie leczenie przeciwnowotworowe i obecnie uznawane są za potencjalnie wyleczone. W ramach tzw. chemoprewencji trzeciorzędowej oceniany był palmitynian retinolu, izotretinoina, kwas 12-cis-retinowy (witamina A) oraz selen. Wpływ selenu na zmniejszenie śmiertelności z powodu raka przełyku i żołądka był raportowany w dużym chińskim badaniu. W badaniu The Nutritional Prevention of Cancer Trial, w którym udział brało 1312 osób otrzymujących selen stwierdzono zmniejszoną zapadalność na raka płuca. Prezentowane badanie miało określić rzeczywisty wpływ suplementacji selenu na zapadalność na drugi pierwotny nowotwór u osób chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w I stopniu zaawansowania po całkowitej chirurgicznej resekcji.
Do badania zakwalifikowano 1561 osób, które zrandomizowano w stosunku 1:2 do grupy otrzymującej placebo (n=521 osób) i suplementację selenu (n=1040). Selen podawano w dawce 200µg dziennie przez 48 miesięcy. Pierwszorzędowym punktem końcowym było wykrycie drugiego pierwotnego raka płuca. Badanie było zaprojektowane by wykryć spadek tej zapadalności o 40% w stosunku do ryzyka populacyjnego. Badanie przerwano w październiku 2009 roku ze względu na trend w kierunku wyższej korzyści obserwowanej w grupie placebo. W ostatecznej analizie drugi pierwotny nowotwór w płucach rozwinęło 97 chorych (38,9% wszystkich rozwiniętych pierwotnych nowotworów), z czego 69 badanych otrzymywało suplementację selenu a 28 placebo. Nie stwierdzono różnicy znamiennej statystycznie pomiędzy badanymi grupami, co oznacza, że suplementacja selenu nie wykazuje działania w trzeciorzędowej profilaktyce nowotworu płuca.
Do badania zakwalifikowano 1561 osób, które zrandomizowano w stosunku 1:2 do grupy otrzymującej placebo (n=521 osób) i suplementację selenu (n=1040). Selen podawano w dawce 200µg dziennie przez 48 miesięcy. Pierwszorzędowym punktem końcowym było wykrycie drugiego pierwotnego raka płuca. Badanie było zaprojektowane by wykryć spadek tej zapadalności o 40% w stosunku do ryzyka populacyjnego. Badanie przerwano w październiku 2009 roku ze względu na trend w kierunku wyższej korzyści obserwowanej w grupie placebo. W ostatecznej analizie drugi pierwotny nowotwór w płucach rozwinęło 97 chorych (38,9% wszystkich rozwiniętych pierwotnych nowotworów), z czego 69 badanych otrzymywało suplementację selenu a 28 placebo. Nie stwierdzono różnicy znamiennej statystycznie pomiędzy badanymi grupami, co oznacza, że suplementacja selenu nie wykazuje działania w trzeciorzędowej profilaktyce nowotworu płuca.
