Niewydolność serca a częstość i przyczyny hospitalizacji u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów
Autor: Marta Koblańska
Data: 03.03.2020
Źródło: Myasoedova E, Davis JM 3rd, Matteson EL et al. Increased hospitalization rates following heart failure diagnosis in rheumatoid arthritis as compared to the general population. Semin Arthritis Rheum. 2020 Feb;50(1):25-29.
Chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów (rzs) mają większe, w odniesieniu do populacji ogólnej, ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Ryzyko wystąpienia niewydolności serca jest u ich dwukrotnie większe niż w zdrowej populacji.
E. Myasoedova wraz z grupą naukowców z Mayo Clinic (USA) na podstawie retrospektywnej analizy danych wykazała, że pacjenci obciążeni rzs, u których rozpoznano niewydolność serca wymagają częściej hospitalizacji, niż chorzy z tym samym rozpoznaniem kardiologicznym nie chorujący na rzs.
Badaną populację stanowiło 212 chorych na rzs i 636 osób stanowiących grupę kontrolną, dobranych pod względem płci i wieku. Częstość hospitalizacji po ustaleniu rozpoznania niewydolności serca w grupie chorych na rzs wynosiła 100,2 hospitalizacje/ 100 pacjento-lat, a w populacji non-rzs 86 hospitalizacji/ 100 pacjento-lat (RR 1,17). Przyczyny hospitalizacji w grupie chorych na rzs z niewydolnością serca wynikały w większości przypadków z przyczyn nie związanych bezpośrednio z chorobami układu krążenia. Analiza danych wypisowych wykazała, że w obu analizowanych populacjach główną przyczyną przyjęć do szpitala z przyczyn pozakardiologicznych były choroby układu oddechowego. Nie wykazano różnic w ogólnej długości hospitalizacji pomiędzy chorymi na rzs, a grupą kontrolną. Średni czas trwania rzs w chwili rozpoznania niewydolności serca wynosił w analizowanej populacji 13,6 lat.
Czynnikami zwiększającymi ryzyko hospitalizacji u chorych na rzs z niewydolnością serca były: palenie tytoniu (aktualne lub w przeszłości) – HR 1,33, przebyty zawał mięśnia serca – 1,37 oraz wyższa wartość wskaźnika Charlson (pozwalającego na ocenę rokowania u osób z wieloma schorzeniami współistniejącymi) – HR 1,10. Nie wykazano natomiast wpływu innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, czy tych związanych bezpośrednio z rzs (jak czas trwania rzs, profil serologiczny choroby, występowanie poważnych objawów pozastawowych).
Zaobserwowano również trend wskazujący na spadek częstości hospitalizacji chorych z rozpoznaniem niewydolności serca (zarówno RZS(+), jak i RZS(-)) po 2010 roku, co autorzy publikacji odnoszą do zastosowania w praktyce zaleceń towarzystw kardiologicznych ACC/AHA z 2005 roku, odnoszących się do postępowania z chorymi z niewydolnością serca.
Badaną populację stanowiło 212 chorych na rzs i 636 osób stanowiących grupę kontrolną, dobranych pod względem płci i wieku. Częstość hospitalizacji po ustaleniu rozpoznania niewydolności serca w grupie chorych na rzs wynosiła 100,2 hospitalizacje/ 100 pacjento-lat, a w populacji non-rzs 86 hospitalizacji/ 100 pacjento-lat (RR 1,17). Przyczyny hospitalizacji w grupie chorych na rzs z niewydolnością serca wynikały w większości przypadków z przyczyn nie związanych bezpośrednio z chorobami układu krążenia. Analiza danych wypisowych wykazała, że w obu analizowanych populacjach główną przyczyną przyjęć do szpitala z przyczyn pozakardiologicznych były choroby układu oddechowego. Nie wykazano różnic w ogólnej długości hospitalizacji pomiędzy chorymi na rzs, a grupą kontrolną. Średni czas trwania rzs w chwili rozpoznania niewydolności serca wynosił w analizowanej populacji 13,6 lat.
Czynnikami zwiększającymi ryzyko hospitalizacji u chorych na rzs z niewydolnością serca były: palenie tytoniu (aktualne lub w przeszłości) – HR 1,33, przebyty zawał mięśnia serca – 1,37 oraz wyższa wartość wskaźnika Charlson (pozwalającego na ocenę rokowania u osób z wieloma schorzeniami współistniejącymi) – HR 1,10. Nie wykazano natomiast wpływu innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, czy tych związanych bezpośrednio z rzs (jak czas trwania rzs, profil serologiczny choroby, występowanie poważnych objawów pozastawowych).
Zaobserwowano również trend wskazujący na spadek częstości hospitalizacji chorych z rozpoznaniem niewydolności serca (zarówno RZS(+), jak i RZS(-)) po 2010 roku, co autorzy publikacji odnoszą do zastosowania w praktyce zaleceń towarzystw kardiologicznych ACC/AHA z 2005 roku, odnoszących się do postępowania z chorymi z niewydolnością serca.
