Ryzyko wystąpienia udaru mózgu u chorych na idiopatyczne miopatie zapalne

Szwedzcy badacze (Moshtaghi-Svensson J. i wsp.) opublikowali wyniki obserwacyjnego badania kohortowego, w którym poddano ocenie ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego i krwotocznego mózgu, w populacji pacjentów z rozpoznaniem idiopatycznej miopatii zapalnej (IMZ).

Wyniki badania wskazują, że ryzyko wystąpienia udaru mózgu jest w tej populacji większe niż w grupie kontrolnej (populacja ogólna). Ryzyko udaru niedokrwiennego było dwukrotnie większe niż w populacji osób bez rozpoznania IMZ (HR (hazard ratio, hazard względny) – 2,1). Podwojenie ryzyka (HR) udaru niedokrwiennego dotyczyło wczesnego okresu od ustalenia rozpoznania tj. pierwszych 5 lat, natomiast w dalszej obserwacji (od 5 do 12 roku) różnica ryzyka stopniowo malała. W przypadku udaru krwotocznego ryzyko również było większe niż w grupie kontrolnej (HR – 1,9), jednak liczba incydentów była mała (4/34), stąd wartość statystyczna nie była istotna. Bezwzględne ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego było największe w subpopulacji osób po 67 roku życia, natomiast ryzyko względne było największe w populacji osób poniżej 56 roku życia.

Wyniki badania oparto na analizie danych pochodzących z krajowego rejestru National Patient Register, gdzie zidentyfikowano 663 przypadki chorych z rozpoznaniem IMZ (wśród których odnotowano 34 incydenty udarowe). ⅓ w tej grupie stanowili chorzy z rozpoznaniem zapalenia skórno-mięśniowego. Z przyczyn technicznych nie można było wyodrębnić podgrup pacjentów z rozpoznaniem innych schorzeń z grupy IMZ (zapalenia wielomięśniowego, wtrętowym zapaleniem mięśni, czy autoimmunologicznym martwiczym zapaleniem mięśni).

Grupę kontrolną stanowiła populacja 6673 osób dobranych pod względem płci, wieku oraz miejsca zamieszkania. W obu analizowanych grupach 56% stanowiły kobiety, średni wiek badanych w chwili rozpoczęcia obserwacji wynosił 61 lat. Wyniki badania uzasadniają wprowadzenie profilaktyki udaru w grupach największego ryzyka.