Anna Janczewska przedstawia raport Gabinetu Cieni BCC – ochrona zdrowia

W raporcie wypunktowano dotychczasowe działania rządu – pozytywy, jak i zagrożenia, a także rekomendacje dotyczące najpilniejszych działań w ochronie zdrowia.

Rekomendacje dla rządu

1. Pilne poddanie pod dyskusję ekspertów i naukowców strategii w ramach Krajowego Planu Odbudowy, w części dotyczącej ochrony zdrowia. Krajowy Plan Odbudowy ma być finansowany z europejskiego Funduszu Odbudowy, stworzonego na potrzebę odbudowy gospodarek państw europejskich, które ucierpiały w wyniku pandemia koronawirusa. Jak na razie rząd zamierza przeznaczyć w ramach tego Planu na poprawę efektywności i jakości systemu zdrowia tylko 19,2 mld zł to jest około 18 % łącznej, planowanej puli środków KPO. Kwota ta miałaby być przeznaczona miedzy innymi na modernizację wyposażenia placówek medycznych, inwestycje związane z programem szczepień, rozwiązania IT, na zwiększenie personelu medycznego, na stworzenie warunków do rozwoju polskiego przemysłu farmaceutycznego. Biorąc pod uwagę skalę dotychczasowych problemów w ochronie zdrowia i tych dodatkowych, które przyniosła ze sobą pandemia oraz wyzwań jakie stoją przed ochrona zdrowia w związku ze stałym zagrożeniem epidemiologicznym kwota ta wydaje się, w stosunku do innych obszarów stanowczo za mała i znów niestety pokazuje , ze ochrona zdrowia nie jest niestety priorytetem rządu. Konieczne jest naszym zdaniem rozważenie zwiększenia tych funduszy poprzez odpowiednią korektę planowanych wydatków na inne obszary.

2. Opracowanie strategii działań państwa związanych z ograniczaniem szerzenia się zakażeń i przystosowaniem społeczeństwa do życia w warunkach takich zagrożeń epidemiologicznych. Zdaniem naukowców z PAN konieczne jest szukanie sposobów życia z wirusem i jego kolejnymi mutacjami. W nowej rzeczywistości wymagane jest wprowadzenie stosownego zarzadzania systemowego, uwzgledniającego między innymi rozbudowę i wzmocnienie służb kontrolujących epidemię oraz poprawę systemów informacyjnych i komunikacji społecznej. Podejście priorytetowe do Zdrowia powinno być umiejętnie skorelowane z priorytetami gospodarczymi i społecznymi. Ostatnia wypowiedź Pana Ministra Zdrowia Adama Niedzielskiego, iż „nie ma mowy o powrocie do normalności znanej sprzed czasów pandemii” oraz, że „pokolenie dzisiejszych 50- i 40-latków będzie do końca swoich dni żyło w stanie zagrożenia epidemiologicznego „ nie pozostawia żadnych złudzeń w tym zakresie i potwierdza i pilność i zasadność stworzenia takiej strategii.

Podsumowanie dotychczasowych działań rządu

Pozytywy:

1. Powołanie przez ministra rozwoju, pracy i technologii Jarosława Gowina zespołu do spraw aktywnych substancji farmaceutycznych, który ma dokonać miedzy innymi wyboru tzw. substancji czynnych do produkcji farmaceutycznej w naszym kraju. Zespół ten ma też dokonać analizy wydajności polskiego przemysłu farmaceutycznego, identyfikacji barier systemowych dla rozwoju tego przemysłu oraz rekomendacji zmian przepisów prawnych umożliwiających realizacje tych zadań. Rozumiemy , ze intencją rządu jest maksymalne wzmocnienie naszego przemysłu farmaceutycznego i możliwie jak najmniejsze uzależnienie naszego systemu ochrony zdrowia od światowych koncernów farmaceutycznych. Mamy tez nadzieję, ze prace tego zespołu zostaną skoordynowane z powołanym w połowie ubiegłego roku parlamentarnym zespół ds. suwerenności lekowej Polski.

2. Zapowiedź uruchomienia przez ministra zdrowia programu rehabilitacji pocovidowej, która ma być prowadzona w oddziałach rehabilitacji, ambulatoryjnie, w zakładach rehabilitacji leczniczej, w uzdrowiskach oraz w domach. Jest to najwyższy czas by takie działania podjąć, biorąc pod uwagę, że ponad 2 mln osób przechorowały już COVID-19. Nie możemy sobie absolutnie pozwolić na wykluczenie z normalnego funkcjonowania tej ciągle rosnącej grupy ozdrowieńców, w tym szczególnie osób aktywnych zawodowo. Konieczne jest, by Ministerstwo zdrowia monitorowało wdrażanie i funkcjonowanie tego programu, a program ten powinien być tez ważnym elementem strategii przystosowania społeczeństwa do życia w warunkach zagrożeń epidemiologicznych.


Zagrożenia:

1. Krzywdząca, nie przemyślana, mijająca się z prawdą oraz z politycznym uwikłaniem wypowiedź Pana Premiera M. Morawieckiego na temat bierności i braku zaangażowania prywatnych placówek medycznych w walkę z pandemią. Wypowiedź tę można potraktować jako wykorzystywanie pandemii dla uzasadniania chęci wprowadzenia centralnie sterowanej ochrony zdrowia, jak również niczym nie uzasadniony, kolejny przejaw dzielenia społeczeństwa oraz przejaw pogłębiającego się kryzysu komunikacyjnego i wizerunkowego rządu. Należy przypomnieć, ze prywatny sektor posiada w Polsce nie tylko lecznictwo szpitalne liczące ok. 30 tys. łóżek, ale także placówki ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i podstawowej opieki zdrowotnej, które od dawna są w zdecydowanej większości prywatne, jak również dużą cześć gabinetów rehabilitacyjnych i fizjoterapeutycznych, a także częściowo uzdrowisk. Aktualnie jednostki prywatne w walce z pandemią angażują prawie 1100 łózek „ covidowych”, uczestniczą w masowych szczepieniach , testowaniu i przyjmowaniu osób potencjalnie zakażonych oraz przewożeniu covidowych pacjentów. W ubiegłym roku przedstawiciele prywatnej ochrony zdrowia skierowali do ministra zdrowia propozycję i gotowość do przejmowania pacjentów na zabiegi planowe z publicznych ośrodków, które z racji obowiązków walki z koronawirusem maja spore ograniczenia w tym zakresie. Jeżeli dodatkowo zważymy wyraźne zalecenia NFZ dotyczące ograniczania tych planowych zabiegów- to brak stanowiska ministerstwa zdrowia w tej tak istotnej kwestii budzi poważne wątpliwości i stawia szereg pytań o właściwe priorytety. Wskazane byłoby, by wzorem Portugalii ministerstwo zdrowia zgodziło się na operowanie pacjentów publicznej ochrony zdrowia w szpitalach prywatnych.


2. Chaos i duża przypadkowość w zarzadzaniu pandemią. Nasze krytyczne spojrzenie na działania rządu i ministerstwa zdrowia spowodowane jest wielokrotnie nie trafionymi, często w krótkim czasie zmienianymi i spóźnionymi decyzjami, ciągłym zamieszaniem w komunikacji ze społeczeństwem , brakiem przemyślanej strategii w walce z koronawirusem i procesem szczepienia obywateli, brakiem gruntownego wzmocnienia inspekcji sanitarnej, brakiem poza lockdownem, aktywnych działań zwalczania ognisk wirusa i prowadzenia dochodzeń epidemiologicznych oraz uwikłaniem pandemii w politykę. Niską skuteczność naszego kraju w walce z pandemia potwierdza też niestety trzecie miejsce w unii europejskiej i jedenaste miejsce w świecie pod względem nadmiarowych zgonów, czyli tych dodatkowych ponad te, których, na podstawie statystyk z poprzednich lat, można byłoby oczekiwać , gdyby do wybuchu pandemii nie doszło. Według modelu przyjętego przez „The Economist” to właśnie ta nadmierna ilość zgonów mówi o poziomie skuteczności walki z pandemią w poszczególnych krajach.

3. Redukcja w tym roku, wcześniej wyższych, nakładów na opiekę psychiatryczną i leczenie uzależnień o 111 mln złotych. Jest to bardzo niepokojąca decyzja w sytuacji bardzo narastającego stresu i zaburzeń sfery psychicznej w społeczeństwie z powodu pandemii .Z roku na rok rośnie gwałtownie liczba zwolnień lekarskich związanych z depresją, zaburzeniami nerwicowymi i osobowości, schizofrenią i nerwicami. Częste odwlekanie przez samych pacjentów wizyt u lekarzy z powodu pandemii, jak również anulacje tych wizyt przez placówki dodatkowo potęgują te problemy.

4. Plany Ministerstwa Zdrowia w zakresie centralizacji szpitali w Polsce. Wszystkie trzy wersje tych planów budzą poważne kontrowersje zarówno wśród ekspertów jaki i tych jednostek, których ma to dotyczyć. Zmiana dotychczasowych form prawnych i zasad funkcjonowania szpitali, szczególnie w okresie pandemii jest poważnym błędem, jest bezzasadna, przyniesie kolejne szkody w systemie i będzie się tylko przyczyniać do pogłębienia już istniejącego chaosu w ochronie zdrowia. Należy tu przypomnieć, że w wprowadzona przez aktualny rząd ostatnia reforma szpitali, polegająca na utworzeniu sieci szpitali, spotkała się z bardzo krytyczną opinią NIK, który zarzucił brak poprawy dostępności pacjentów do leczenia, pogłębianie się zadłużania szpitali i brak zakładanej konsolidacji działań. Bez kompleksowej strategii dla ochrony zdrowia wszelkie wyrywkowe, nie przemyślane i nie skonsultowane z ekspertami zmiany nie powinny mieć absolutnie miejsca.

Gospodarczy Gabinet Cieni Business Centre Club to think tank powołany w kwietniu 2012 r., aby wspierać działania prorozwojowe władz publicznych, monitorować prace resortów kluczowych dla przedsiębiorczości, rekomendować zmiany sprzyjające rozwojowi kraju, wzrostowi gospodarczemu i konkurencyjności polskich firm. W skład GGC BCC wchodzą wybitni gospodarczy fachowcy, z których wielu piastowało w przeszłości funkcje publiczne [lista poniżej]. Więcej informacji: http://www.bcc.org.pl/Gospodarczy-Gabinet-Cieni.4241.0.html