Opis przypadku: rabdomioliza jako następstwo krótkotrwałej intoksykacji alkoholowej
Autor: Andrzej Kordas
Data: 03.11.2015
Źródło: Nontraumatic rhabdomyolysis with short-term alcohol intoxication – a case report; Stamatis S. Papadatos et al.; Clinical Case Reports; Volume 3, Issue 10, pages 769–772, October 2015
Działy:
Przypadki kliniczne
Aktualności
19- etni mężczyzna został przyjęty na szpitalny oddział ratunkowy w związku z ostrym zatruciem alkoholem. W chwili przyjęcia pacjent był niespokojny oraz zgłaszał łagodne, uogólnione bóle mięśniowe. Pacjent podawał, iż w czasie ostatnich sześciu godzin spożył około 2 litrów czerwonego wina (w przybliżeniu 240 g etanolu). Negował występowanie objawów takich jak: gorączka, wymioty, utrata przytomności oraz drgawki. Nie zgłaszał również długotrwałego unieruchomienia i urazów oraz przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, paracetamolu oraz leków ziołowych.
W badaniu przedmiotowym: GCS 14/15 (pacjent zdezorientowany), uogólnione osłabienie siły mięśniowej (4/5) bez ogniskowych ubytków neurologicznych. W pozostałej części badania fizykalnego, w badaniu elektrokardiograficznym oraz w zdjęciu RTG klatki piersiowej nie odnotowano nieprawidłowości. Analiza moczu za pomocą testu paskowego sugerowała obecność krwiomoczu, aczkolwiek mikroskopowe badanie moczu nie wykazało obecności erytrocytów.
W badaniach laboratoryjnych: całkowita kinaza fosfokreatynowa 33492 IU/L (24–190), izoenzym sercowy kinazy kreatynowej 96 IU/L (<18), stosunek względny CK-MB/CPK: 0.003 oraz prawidłowe wartości troponiny I. Na podstawie powyższych wyników rozpoznano uszkodzenie mięśni szkieletowych. Pozostałe wyniki zleconych badań laboratoryjnych: AST: 661 IU/L (5–40), ALT: 197 IU/L (10–37), LDH: 1208 IU/L (135–225), mocznik w surowicy: 46 mg/dL (10–50), kreatynina w surowicy: 1.08 mg/dL (0.4–1.10), pH moczu: 6.1.
Z racji wykluczenia urazowych oraz innych, nieurazowych przyczyn uszkodzenia mięśni szkieletowych u pacjenta rozpoznano rabdomiolizę wtórną do ostrego zatrucia alkoholem.
W ramach leczenia zastosowano intensywne nawadnianie dożylne, tj. 2000 ml 0,9% NaCl oraz 100 mEq wodorowęglanu sodu zawartego w 1000 ml 5% dekstrozy. Płynoterapię z prędkością 2 ml/kg/h kontynuowano do obniżenia się CPK poniżej 1000 IU/L. W odpowiedzi na powyższe leczenie uzyskano diurezę w wysokości 250–300 ml/h oraz pH moczu mieszczące się w zakresie 6.5 – 7.5. W czasie terapii codziennie monitorowano wartości CPK, LDH, AST, ALT, stężenia elektrolitów w surowicy, diurezę dobową, a także pH moczu oraz krwi.
W trakcie dalszej hospitalizacji nie odnotowano powikłań. Pacjent został wypisany ze szpitala z malejącymi wartościami CPK oraz prawidłowym klirensem kreatyniny.
W badaniach laboratoryjnych: całkowita kinaza fosfokreatynowa 33492 IU/L (24–190), izoenzym sercowy kinazy kreatynowej 96 IU/L (<18), stosunek względny CK-MB/CPK: 0.003 oraz prawidłowe wartości troponiny I. Na podstawie powyższych wyników rozpoznano uszkodzenie mięśni szkieletowych. Pozostałe wyniki zleconych badań laboratoryjnych: AST: 661 IU/L (5–40), ALT: 197 IU/L (10–37), LDH: 1208 IU/L (135–225), mocznik w surowicy: 46 mg/dL (10–50), kreatynina w surowicy: 1.08 mg/dL (0.4–1.10), pH moczu: 6.1.
Z racji wykluczenia urazowych oraz innych, nieurazowych przyczyn uszkodzenia mięśni szkieletowych u pacjenta rozpoznano rabdomiolizę wtórną do ostrego zatrucia alkoholem.
W ramach leczenia zastosowano intensywne nawadnianie dożylne, tj. 2000 ml 0,9% NaCl oraz 100 mEq wodorowęglanu sodu zawartego w 1000 ml 5% dekstrozy. Płynoterapię z prędkością 2 ml/kg/h kontynuowano do obniżenia się CPK poniżej 1000 IU/L. W odpowiedzi na powyższe leczenie uzyskano diurezę w wysokości 250–300 ml/h oraz pH moczu mieszczące się w zakresie 6.5 – 7.5. W czasie terapii codziennie monitorowano wartości CPK, LDH, AST, ALT, stężenia elektrolitów w surowicy, diurezę dobową, a także pH moczu oraz krwi.
W trakcie dalszej hospitalizacji nie odnotowano powikłań. Pacjent został wypisany ze szpitala z malejącymi wartościami CPK oraz prawidłowym klirensem kreatyniny.
