Alkoholowe zapalenie wątroby – niepokojące trendy epidemiologiczne w USA
Autor: Mariusz Bryl
Data: 11.05.2016
Alkoholowe zapalenie wątroby jest jedną z głównych przyczyn hospitalizacji pacjentów ze schorzeniami hepatologicznymi na świecie. Choroba charakteryzuje się złym rokowaniem, nie są jednak dobrze znane dane kliniczne i epidemiologiczne, oceniające czy w ostatnich latach doszło do jakichkolwiek zmian w charakterystyce przebiegu choroby czy częstościach hospitalizacji.
Na łamach czasopisma Alcoholism: Clinical and Experimental Research opublikowano wyniki retrospektywnej analizy, która obejmowała dane chorych z alkoholowym zapaleniem wątroby z lat 2000 – 2011 z 169 ośrodków w USA.
Odsetek osób przyjmowanych do szpitali z powodu alkoholowego zapalenia wątroby wzrósł istotnie w badanym okresie (26 vs. 31%, p<0.0001). Średnie wyniki w skali MELD (Model for End-Stage Liver Disease) u tych chorych także wzrosły (12 vs. 14; p=0.001), a główny wpływ na to miał wzrost wartości INR. Wskaźnik współchorobowości Charlsona także wzrósł istotnie, stwierdzono zwiększone odsetki osób chorujących jednocześnie na cukrzycę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i choroby serca, co znacznie pogarsza rokowanie w tej grupie pacjentów. Wykazano także wzrost częstości występowania szeregu powikłań, takich jak krwawienie do światła przewodu pokarmowego (7vs. 10%, p=0.03), encefalopatia wątrobowa (7vs.13%; p<0.0001), zespół wątrobowo-nerkowy (1,8 vs. 2,8%; p=0.0003), posocznica (0 vs. 6%; p<0.0001) czy zapalenie trzustki (11 vs.16%; p=0.006). Jeśli chodzi o terapię, wykazano niewielki wzrost częstości stosowania steroidów oraz pentoksyfiliny na przestrzeni lat 2000 – 2011. Analizując chorych z wynikiem MELD ≥ 22, wykazano, że śmiertelność nie zmieniła się istotnie (ok. 20%), a jedynym czynnikiem, który w umiarkowanym stopniu poprawiał rokowanie było stosowanie steroidów.
Autorzy konkludują, że alkoholowe zapalenie wątroby nadal charakteryzuje się wysoką śmiertelnością, natomiast ciężkość przebiegu choroby oraz częstość występowania schorzeń współistniejących istotnie wzrosły.
Odsetek osób przyjmowanych do szpitali z powodu alkoholowego zapalenia wątroby wzrósł istotnie w badanym okresie (26 vs. 31%, p<0.0001). Średnie wyniki w skali MELD (Model for End-Stage Liver Disease) u tych chorych także wzrosły (12 vs. 14; p=0.001), a główny wpływ na to miał wzrost wartości INR. Wskaźnik współchorobowości Charlsona także wzrósł istotnie, stwierdzono zwiększone odsetki osób chorujących jednocześnie na cukrzycę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i choroby serca, co znacznie pogarsza rokowanie w tej grupie pacjentów. Wykazano także wzrost częstości występowania szeregu powikłań, takich jak krwawienie do światła przewodu pokarmowego (7vs. 10%, p=0.03), encefalopatia wątrobowa (7vs.13%; p<0.0001), zespół wątrobowo-nerkowy (1,8 vs. 2,8%; p=0.0003), posocznica (0 vs. 6%; p<0.0001) czy zapalenie trzustki (11 vs.16%; p=0.006). Jeśli chodzi o terapię, wykazano niewielki wzrost częstości stosowania steroidów oraz pentoksyfiliny na przestrzeni lat 2000 – 2011. Analizując chorych z wynikiem MELD ≥ 22, wykazano, że śmiertelność nie zmieniła się istotnie (ok. 20%), a jedynym czynnikiem, który w umiarkowanym stopniu poprawiał rokowanie było stosowanie steroidów.
Autorzy konkludują, że alkoholowe zapalenie wątroby nadal charakteryzuje się wysoką śmiertelnością, natomiast ciężkość przebiegu choroby oraz częstość występowania schorzeń współistniejących istotnie wzrosły.
Przegląd Gastroenterologiczny
