Nowe narzędzie do diagnostyki dny moczanowej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 29.05.2017
Źródło: AK/Delta neutrophil index contributes to the differential diagnosis between acute gout attack andcellulitis within 24 hours after hospitalizatio. Rheumatology (Oxford). 2017 Jan 23
Dna moczanowa jest jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia stawów. Pomimo charakterystycznego obrazu klinicznego ostrego epizodu dny, diagnostyka różnicowa niejednokrotnie stanowi problem, tym bardziej, że nie ma klinicznego markera jednoznacznie potwierdzającego rozpoznanie choroby.
Typowo oznaczane wskaźniki ostrej fazy, czy stężenie kwasu moczowego w surowicy, są parametrami nieswoistymi i nie przynoszą odpowiedzi co do przyczyn obserwowanego stanu klinicznego. Znaczenie prokalcytoniny w diagnostyce różnicowej ostrej dny i zapalenia podskórnej tkanki łącznej (cellulitis) również jest kontrowersyjne. Nieprawidłowe wartości prokalcytoniny obserwowano u chorych z ostrym epizodem dny, szczególnie u tych, u których stwierdza się złogi tkankowe kwasu moczowego (tophi).
Nowym wskaźnikiem pozwalającym na różnicowanie ostrej dny i cellulitis (bez konieczności punkcji stawowej) może okazać się parametr określany jako DNI (Delta neutrophil index), wskazujący na różnice między frakcjami leukocytów krwi obwodowej, z oceną niedojrzałych granulocytów, będących reakcją na pobudzenie szpiku związane z zakażeniem bakteryjnym. Wysokie wartości DNI obserwowano u chorych z DIC, bakteriemią i posocznicą.
Badacze z Korei Płd. dokonali oceny przydatności DNI jako czynnika pozwalającego na różnicowanie między ostrą dną, a cellulitis. W sumie przeanalizowano dane pochodzące od 184 pacjentów z rozpoznaniem ostrej dny i 183 z cellulitis obejmującym kończyny dolne. Oceny DNI dokonywano automatycznie w analizatorze komórkowym ADVIA 2120 (Healthcare Diagnostics), w okresie pierwszych 24 godzin hospitalizacji. Zaobserwowano, że chorzy na dnę mieli niższe wartości DNI, niż osoby z rozpoznaniem cellulitis (0,6 vs 2,8%; P<0,001). Wartością progową dla rozpoznania zapalenia tkanki podskórnej było DNI > 1,7%. Również w przypadku chorych na dnę, u których nie potwierdzono obecności kryształów kwasu moczowego oraz tych z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy, wartości DNI były niższe niż w przypadkach cellulitis. Metodami analizy statystycznej poddano ocenie przydatność różnych parametrów jako czynników dyskryminujących, jak między innymi: wartość leukocytozy, OB, CRP, stężenie proklacytoniny, kwasu moczowego w surowicy oraz DNI. Analiza wielowymiarowa wykazała, że DNI stanowił jedyny spośród ocenianych niezależny czynnik predykcyjny dla rozpoznania cellulitis.
Przydatność DNI w diagnostyce różnicowej ostrej dny wymaga dalszych badań. Korzyść z tej metody może być szczególnie cenna w przypadkach przebiegających z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy oraz tych, w których z różnych przyczyn nie można wykonać punkcji stawowej.
Nowym wskaźnikiem pozwalającym na różnicowanie ostrej dny i cellulitis (bez konieczności punkcji stawowej) może okazać się parametr określany jako DNI (Delta neutrophil index), wskazujący na różnice między frakcjami leukocytów krwi obwodowej, z oceną niedojrzałych granulocytów, będących reakcją na pobudzenie szpiku związane z zakażeniem bakteryjnym. Wysokie wartości DNI obserwowano u chorych z DIC, bakteriemią i posocznicą.
Badacze z Korei Płd. dokonali oceny przydatności DNI jako czynnika pozwalającego na różnicowanie między ostrą dną, a cellulitis. W sumie przeanalizowano dane pochodzące od 184 pacjentów z rozpoznaniem ostrej dny i 183 z cellulitis obejmującym kończyny dolne. Oceny DNI dokonywano automatycznie w analizatorze komórkowym ADVIA 2120 (Healthcare Diagnostics), w okresie pierwszych 24 godzin hospitalizacji. Zaobserwowano, że chorzy na dnę mieli niższe wartości DNI, niż osoby z rozpoznaniem cellulitis (0,6 vs 2,8%; P<0,001). Wartością progową dla rozpoznania zapalenia tkanki podskórnej było DNI > 1,7%. Również w przypadku chorych na dnę, u których nie potwierdzono obecności kryształów kwasu moczowego oraz tych z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy, wartości DNI były niższe niż w przypadkach cellulitis. Metodami analizy statystycznej poddano ocenie przydatność różnych parametrów jako czynników dyskryminujących, jak między innymi: wartość leukocytozy, OB, CRP, stężenie proklacytoniny, kwasu moczowego w surowicy oraz DNI. Analiza wielowymiarowa wykazała, że DNI stanowił jedyny spośród ocenianych niezależny czynnik predykcyjny dla rozpoznania cellulitis.
Przydatność DNI w diagnostyce różnicowej ostrej dny wymaga dalszych badań. Korzyść z tej metody może być szczególnie cenna w przypadkach przebiegających z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy oraz tych, w których z różnych przyczyn nie można wykonać punkcji stawowej.
