International Investigative Dermatology 2018
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.05.2018
Źródło: AK
| Tagi: | SID |
W dniach od 16-19 maja 2018 roku w Orlando na Florydzie (USA) odbył się zjazd International Investigative Dermatology organizowany wspólnie przez amerykańskie, europejskie oraz azjatyckie badawcze stowarzyszenia dermatologiczne: Society for Investigative Dermatology (SID), European Society for Dermatological Research (ESDR) i Japanese Society for Investigative Dermatology (JSID).
Specjalny wykład poświęcono odkryciu laureata nagrody Nobla w dziedzinie chemii z 2014 roku za rozwój wysokorozdzielczej mikroskopii fluorescencyjnej. Rumuńsko-niemiecki fizyk Stefan W. Hell wygłosił referat pt. „Fluorescence microscopy: The resolution revolution” wyjaśniając w jaki sposób opracował możliwość obejścia granicy obrazowania (limit dyfrakcji Abbego) przy pomocy cząsteczek fluorescencyjnych i zastosowania specjalnej techniki obrazowania mikroskopowego.
Podczas sesji tematycznych problematyka kongresu obejmowała wszelkie zagadnienia związane z dermatologią eksperymentalną, przedstawiając najnowsze koncepcje w badaniach nad autoimmunizacyjnymi dermatozami pęcherzowymi (ADP).
Opracowując mysi model patogenezy pęcherzycy udowodniono, że niedobór receptora FcgammaRIIb przyspiesza mechanizm przełączania klas immunoglobulin (class switch recombination, CSR), co skutkuje rozwojem fenotypu pęcherzycowego. Jest to nowa funkcja FcgammaRIIb jako negatywnego regulatora CSR, który odgrywa ochronną rolę w produkcji patogennych IgG i wystąpieniu choroby.
Badając genetyczne uwarunkowania pęcherzycy zaprezentowano wyniki analizy asocjacyjnej całego genomu. Badania wytypowały loci podatności (HLA-DRB1*14; SNP w obrębie 12q24.33) umożliwiając przewidywanie ryzyka zachorowania na pęcherzyce i ewentualne działania prewencyjne.
Zespół międzynarodowych badaczy testując mozaikę immunofluorescencją z substratami scalonymi BIOCHIP w diagnostyce ADP określał wiarygodność i zgodność porównywalności otrzymanych wyników sugerując jednocześnie konieczność powtórnej analizy w przypadkach niejednoznacznych wynikających z trudności interpretacyjnych odczytu.
Pozostając w zagadnieniach diagnostycznych zauważono brak na rynku wystandaryzowanego systemu detekcji surowiczych przeciwciał anty-laminina 332. W tym kontekście przedstawiono nowy zestaw do pośredniej immunofluorescencji (IIF) z komórkami transfekowanymi lamininą 332 uzyskując korelację pomiędzy mianem przeciwciał a aktywnością choroby. Nowy test może być przydatny do pracownianej diagnostyki pemfigoidu błon śluzowych (MMP) z przeciwciałami wobec lamininy 332.
Kolejnym wątkiem badawczym poruszanym na konferencji była zależność występowania pemfigoidu pęcherzowego (BP) i chorób neurodegeneracyjnych (ND). Badania epidemiologiczne sugerują związek patogenetyczny, natomiast niewiele wiadomo o możliwych czynnikach podatności. Badając cechy demograficzne i serologiczne podejrzewa się, że odrębne mechanizmy leżą u podstaw utraty tolerancji immunologicznej wobec kolagenu XVII w BP z poprzedzającym ND.
Analizując przeciwciała przeciwneuronalne w BP+ND i BP-ND stwierdzono częstsze występowanie anty-PNMA2 IgG w BP+ND iż w BP-ND, jednak bez istotności statystycznej. Obserwowana reaktywność wobec PNMA2 w kontekście jego interakcji z białkami kolagenowymi może świadczyć o zaangażowaniu tego antygenu w BP+ND. Doniesienie na ten temat przedstawił prof. dr hab. Marian Dmochowski z Katedry i Kliniki Dermatologii, Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Justyna Gornowicz-Porowska, Monika Bowszyc-Dmochowska, Marian Dmochowski
Katedra i Klinika Dermatologii, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
Podczas sesji tematycznych problematyka kongresu obejmowała wszelkie zagadnienia związane z dermatologią eksperymentalną, przedstawiając najnowsze koncepcje w badaniach nad autoimmunizacyjnymi dermatozami pęcherzowymi (ADP).
Opracowując mysi model patogenezy pęcherzycy udowodniono, że niedobór receptora FcgammaRIIb przyspiesza mechanizm przełączania klas immunoglobulin (class switch recombination, CSR), co skutkuje rozwojem fenotypu pęcherzycowego. Jest to nowa funkcja FcgammaRIIb jako negatywnego regulatora CSR, który odgrywa ochronną rolę w produkcji patogennych IgG i wystąpieniu choroby.
Badając genetyczne uwarunkowania pęcherzycy zaprezentowano wyniki analizy asocjacyjnej całego genomu. Badania wytypowały loci podatności (HLA-DRB1*14; SNP w obrębie 12q24.33) umożliwiając przewidywanie ryzyka zachorowania na pęcherzyce i ewentualne działania prewencyjne.
Zespół międzynarodowych badaczy testując mozaikę immunofluorescencją z substratami scalonymi BIOCHIP w diagnostyce ADP określał wiarygodność i zgodność porównywalności otrzymanych wyników sugerując jednocześnie konieczność powtórnej analizy w przypadkach niejednoznacznych wynikających z trudności interpretacyjnych odczytu.
Pozostając w zagadnieniach diagnostycznych zauważono brak na rynku wystandaryzowanego systemu detekcji surowiczych przeciwciał anty-laminina 332. W tym kontekście przedstawiono nowy zestaw do pośredniej immunofluorescencji (IIF) z komórkami transfekowanymi lamininą 332 uzyskując korelację pomiędzy mianem przeciwciał a aktywnością choroby. Nowy test może być przydatny do pracownianej diagnostyki pemfigoidu błon śluzowych (MMP) z przeciwciałami wobec lamininy 332.
Kolejnym wątkiem badawczym poruszanym na konferencji była zależność występowania pemfigoidu pęcherzowego (BP) i chorób neurodegeneracyjnych (ND). Badania epidemiologiczne sugerują związek patogenetyczny, natomiast niewiele wiadomo o możliwych czynnikach podatności. Badając cechy demograficzne i serologiczne podejrzewa się, że odrębne mechanizmy leżą u podstaw utraty tolerancji immunologicznej wobec kolagenu XVII w BP z poprzedzającym ND.
Analizując przeciwciała przeciwneuronalne w BP+ND i BP-ND stwierdzono częstsze występowanie anty-PNMA2 IgG w BP+ND iż w BP-ND, jednak bez istotności statystycznej. Obserwowana reaktywność wobec PNMA2 w kontekście jego interakcji z białkami kolagenowymi może świadczyć o zaangażowaniu tego antygenu w BP+ND. Doniesienie na ten temat przedstawił prof. dr hab. Marian Dmochowski z Katedry i Kliniki Dermatologii, Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Justyna Gornowicz-Porowska, Monika Bowszyc-Dmochowska, Marian Dmochowski
Katedra i Klinika Dermatologii, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
