Mastocytoza - oznaczenie tryptazy istotnym czynnikiem prognostycznym

Obraz kliniczny oraz przebieg mastocytozy są niejednorodne i nieprzewidywalne. Choroba wymaga leczenia zindywidualizowanego, dostosowanego do nasilenia objawów klinicznych, dolegliwości występujących u pacjentów oraz rokowania. Głównym celem jest kontrola wydzielania mediatorów lub ich oddziaływania.

Podstawą terapii u wszystkich pacjentów z objawami jest skojarzenie antagonistów receptorów histaminowych (H1R i H2R). Dodatkowe leki przeciwmediatorowe obejmują: środki przeciwleukotrienowe, glikokortykosteroidy (GK) oraz leki stabilizujące komórki tuczne. Pacjenci powinni unikać leków i sytuacji, które mogą powodować degranulację mastocytów, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), opioidy, leki zwiotczające mięśnie i jodowe środki kontrastowe, stres oraz zbyt wysoka lub niska temperatura.

Obecnie w piśmiennictwie przeważa pogląd, że w kosmetycznym leczeniu zmian skórnych preferowana jest fototerapia UV. W leczeniu należy zachować ostrożność ze względu na potencjalne skórne skutki uboczne. Poza zmniejszeniem objawów skórnych wywoływanych przez mediatory MC terapia może także nieznacznie ograniczyć widoczność zmian. Efekt ten jest jednak przemijający.

Niniejsza praca potwierdza, że zarówno NB-UVB, jak i PUVA stanowią bezpieczną i skuteczną metodę leczenia drugiego wyboru zmian skórnych w przebiegu mastocytozy.
www.termedia.pl/Przydatnosc-oznaczania-stezenia-tryptazy-podczas-leczenia-PUVA-u-pacjentow-z-mastocytoza-skorna-i-ukladowa,56,32152,1,0.html