123RF
Skuteczność tildrakizumabu u pacjentów z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów
| Tagi: | ŁZS, łuszczyca, tildrakizumab |
Wyniki randomizowanego badania klinicznego fazy 2b wskazują, że tildrakizumab zmniejsza nasilenie łuszczycowego zapalenia stawów oraz łuszczycy w porównaniu z placebo. Powinny zostać jednak zweryfikowane w większym badaniu klinicznym trzeciej fazy.
Tildrakizumab jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko podjednostce p19 interleukiny 23, zaaoprobowanym do leczenia łuszczycy plackowatej. Przeciwciało jest obecnie intensywnie badane jako potencjalna opcja terapeutyczna u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów (ŁZS). Wyniki ostatniego randomizowanego badania klinicznego fazy 2b ukazały się na łamach „Annals of Rheumatic Diseases”.
Pacjenci byli randomizowani w równych proporcjach do jednego z pięciu ramion badania: tildrakizumab w dawce 200 mg co 4 tygodnie, tildrakizumab w dawce 20, 100 lub 200 mg co 12 tygodni lub placebo podawane co 4 tygodnie. W 24. tygodniu leczenia pacjenci leczeni tildrakizumabem w dawce 20 mg lub placebo otrzymywali tildrakizumab w dawce 200 mg co 12 tygodni aż do 52. tygodnia od randomizacji. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali co najmniej 20-procentową odpowiedź w kryteriach ACR20 Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego (American College of Rheumatology) w 24. tygodniu leczenia.
Łącznie zrandomizowano 391 osób. W 24. tygodniu odsetek odpowiedzi w ACR20 wynosił 71,4–79,5 proc. w ramionach interwencyjnych vs 50,6 proc. w placebo (w każdym przypadku tildrakizumab wykazywał istotnie większą skuteczność w porównaniu z placebo). Ponadto, pacjenci leczeni tildrakizumabem mieli mniejszą aktywność ŁZS i mniejsze nasilenie zmian łuszczycowych na skórze. Nie zaobserwowano, żeby zastosowanie tildrakizumabu wpływało na nasilenie zapalenia palców (dactylitis) oraz przyczepów ścięgnistych (enthesitis). Odsetek ciężkich zdarzeń niepożądanych wyniósł 3,3 proc.
Tildrakizumab zmniejsza nasilenie łuszczycowego zapalenia stawów oraz łuszczycy w porównaniu z placebo. Wyniki powinny zostać zweryfikowane w większym randomizowanym badaniu klinicznym trzeciej fazy.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
Pacjenci byli randomizowani w równych proporcjach do jednego z pięciu ramion badania: tildrakizumab w dawce 200 mg co 4 tygodnie, tildrakizumab w dawce 20, 100 lub 200 mg co 12 tygodni lub placebo podawane co 4 tygodnie. W 24. tygodniu leczenia pacjenci leczeni tildrakizumabem w dawce 20 mg lub placebo otrzymywali tildrakizumab w dawce 200 mg co 12 tygodni aż do 52. tygodnia od randomizacji. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali co najmniej 20-procentową odpowiedź w kryteriach ACR20 Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego (American College of Rheumatology) w 24. tygodniu leczenia.
Łącznie zrandomizowano 391 osób. W 24. tygodniu odsetek odpowiedzi w ACR20 wynosił 71,4–79,5 proc. w ramionach interwencyjnych vs 50,6 proc. w placebo (w każdym przypadku tildrakizumab wykazywał istotnie większą skuteczność w porównaniu z placebo). Ponadto, pacjenci leczeni tildrakizumabem mieli mniejszą aktywność ŁZS i mniejsze nasilenie zmian łuszczycowych na skórze. Nie zaobserwowano, żeby zastosowanie tildrakizumabu wpływało na nasilenie zapalenia palców (dactylitis) oraz przyczepów ścięgnistych (enthesitis). Odsetek ciężkich zdarzeń niepożądanych wyniósł 3,3 proc.
Tildrakizumab zmniejsza nasilenie łuszczycowego zapalenia stawów oraz łuszczycy w porównaniu z placebo. Wyniki powinny zostać zweryfikowane w większym randomizowanym badaniu klinicznym trzeciej fazy.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
