Zmiany skórno-śluzówkowe u pacjentów hospitalizowanych z COVID-19
| Tagi: | COVID-19, zmiany skórno-śluzówkowe |
Zmiany skórno-śluzówkowe (wysypki) wydają się być stosunkowo częste wśród osób dorosłych hospitalizowanych z powodu COVID-19 i mogą być związane z cięższym przebiegiem choroby - informują naukowcy z USA.
Jak donosi Journal of the American Academy of Dermatology szacuje się, że w kohorcie zróżnicowanej rasowo zmiany występowały mniej więcej u jednego na dziewięciu pacjentów.
„Istotną kwestią jest nie tylko oszacowanie częstości występowania wysypki i charakterystyka obserwowanych zmian, ale również fakt, że obecność wysypki była związana z wentylacją mechaniczną, co sugeruje, że ci pacjenci mieli cięższy przebieg choroby” - powiedział dr Amit Garg z Zucker School of Medicine w Hofstra/Northwell Health w New Hyde Park w Nowym Jorku. Dodał, że możliwe jest, że uszkodzenie mikronaczyniowe w kontekście COVID-19 predysponuje pacjentów do łatwego lub wczesnego urazu spowodowanego ciśnieniem będącym konsekwencją wentylacji mechanicznej. Badaniem objęto wszystkich dorosłych hospitalizowanych z potwierdzonym COVID-19 w okresie od 11 maja do 15 czerwca w dwóch szpitalach w Nowym Jorku. Na podstawie oceny skórno-śluzówkowej przeprowadzonej przez dwóch dermatologów wykluczono z badania pacjentów z wykwitami uznanymi za istniejące wcześniej, to znaczy niezwiązanymi z COVID-19. Spośród 296 pacjentów, 35 (12%) miało co najmniej jedną zmianę związaną z COVID-19. Zróżnicowane wzorce morfologiczne obejmowały: wrzód (37%), plamicę (26%), martwicę (14%), niespecyficzny rumień (11%), zmiany skórno-grudkowo-plamiste (4/35, 11,4%), zmiany odmrożeniowo-podobne (11 %) i pęcherzyki (3%).
„Warto zauważyć, że wzorce morfologiczne wykazały specyficzność miejsca” - piszą autorzy. Na przykład wszystkie 13 wrzodów pojawiło się na twarzy, ustach i języku; wszystkie dziewięć zmian plamistych dotyczyło kończyn; a wszystkie pięć zmian martwiczych obejmowało palce.
Raport odwołuje się do niedawnego artykułu w tym samym czasopiśmie na temat podobnych badań tych naukowców dotyczących chorób błon śluzowych u dzieci i młodzieży z COVID-19 lub wieloukładowym zespołem zapalnym u dzieci.
„Istotną kwestią jest nie tylko oszacowanie częstości występowania wysypki i charakterystyka obserwowanych zmian, ale również fakt, że obecność wysypki była związana z wentylacją mechaniczną, co sugeruje, że ci pacjenci mieli cięższy przebieg choroby” - powiedział dr Amit Garg z Zucker School of Medicine w Hofstra/Northwell Health w New Hyde Park w Nowym Jorku. Dodał, że możliwe jest, że uszkodzenie mikronaczyniowe w kontekście COVID-19 predysponuje pacjentów do łatwego lub wczesnego urazu spowodowanego ciśnieniem będącym konsekwencją wentylacji mechanicznej. Badaniem objęto wszystkich dorosłych hospitalizowanych z potwierdzonym COVID-19 w okresie od 11 maja do 15 czerwca w dwóch szpitalach w Nowym Jorku. Na podstawie oceny skórno-śluzówkowej przeprowadzonej przez dwóch dermatologów wykluczono z badania pacjentów z wykwitami uznanymi za istniejące wcześniej, to znaczy niezwiązanymi z COVID-19. Spośród 296 pacjentów, 35 (12%) miało co najmniej jedną zmianę związaną z COVID-19. Zróżnicowane wzorce morfologiczne obejmowały: wrzód (37%), plamicę (26%), martwicę (14%), niespecyficzny rumień (11%), zmiany skórno-grudkowo-plamiste (4/35, 11,4%), zmiany odmrożeniowo-podobne (11 %) i pęcherzyki (3%).
„Warto zauważyć, że wzorce morfologiczne wykazały specyficzność miejsca” - piszą autorzy. Na przykład wszystkie 13 wrzodów pojawiło się na twarzy, ustach i języku; wszystkie dziewięć zmian plamistych dotyczyło kończyn; a wszystkie pięć zmian martwiczych obejmowało palce.
Raport odwołuje się do niedawnego artykułu w tym samym czasopiśmie na temat podobnych badań tych naukowców dotyczących chorób błon śluzowych u dzieci i młodzieży z COVID-19 lub wieloukładowym zespołem zapalnym u dzieci.
