Vonoprazan – zastosowanie leku w eradykacji H. pylori: meta—analiza

Szacuje się, że około połowa populacji ludzi na świecie jest zakażona Helicobacter pylori. Bakteria ta charakteryzuje się jednak nierzadko opornością na szereg stosowanych schematów eradykacyjnych. Dlatego też poszukuje się nowych leków, które poprawiłyby wyniki leczenia eliminującego to zakażenie. Jednym z takich leków jest vonoprazan. Vonoprazan w sposób kompetycyjny, zależny od potasu hamuje pompę ATP-H+/K+ w komórkach okładzinowych żołądka. Lek ten szybciej, silniej i stabilniej hamuje aktywność pomp protonowych, przez co może być ciekawą alternatywą dla klasycznych leków z tej grupy, jak omeprazol czy pantoprazol i inne.

Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała meta-analiza, która podsumowuje dotychczasową wiedzę na temat przydatności schematów eradykacji, opartych na vonoprazanie w porównaniu do odpowiednich kompilacji leków z zastosowaniem klasycznego inhibitora pompy protonowej. Autorzy dokonali przeglądu szeregu baz danych. Zidentyfikowano 10 badań, obejmujących grupę 10 644 chorych. Wykazano, że odsetek skutecznych eradykacji z zastosowaniem terapii trójlekowej z użyciem vonoprazanu (vonoprazan + amoksycylina + klarytromycyna) w analizie intention-to-treat wyniosła 87,9%, podczas gdy ten sam odsetek w odniesieniu do trójlekowej terapii z użyciem klasycznego inhibitora pompy protonowej wyniósł 72,8%. Schemat eradykacyjny z zastosowaniem vonoprazanu wykazywał wyższość nad odpowiednim schematem z klasycznym inhibitorem pompy protonowej (pooled risk ratio: 1,19; 95%CI 1,15-1,24). Odsetek działań niepożądanych, w tym takich, które skutkowały koniecznością przedwczesnego zakończenia terapii, był porównywalny w obu schematach eradykacyjnych (vonoprazan vs. klasyczny inhibitor pompy protonowej).
Autorzy podsumowują, że vonoprazan jest wartościową alternatywą dla klasycznych inhibitorów pompy protonowej, stosowanych w schematach eradykacyjnych H. pylori. Zastosowanie tego leku może przyczynić się do zwiększenia skuteczności terapii.