Inseminacja domaciczna skuteczna w przypadku niewyjaśnionej niepłodności
Autor: Małgorzata Lipko
Data: 07.12.2017
Źródło: medscape/ML
Działy:
Aktualności w Ginekologia
Aktualności
Inseminacja domaciczna (IUI) ze stymulacją jajników u kobiet z niewyjaśnioną bezpłodnością powoduje wyższe wskaźniki żywych urodzeń w porównaniu do kobiet u których nie stosowano inseminacji.
Otwarte badanie kliniczne wykazało, że trzy cykle stymulowanej IUI zwiększyły łączny wskaźnik urodzeń żywych w przybliżeniu trzykrotnie w porównaniu z grupą kontrolną.
To odkrycie sugeruje, że Narodowy Instytut Doskonałości Opieki Zdrowotnej (NICE) może potrzebować ponownego rozważenia swoich zaleceń dotyczących zapłodnienia in vitro (IVF) jako leczenia pierwszego rzutu w przypadku niewyjaśnionej niepłodności trwającej dłużej niż dwa lata. W badaniu wzięło udział 201 par z niewyjaśnioną bezpłodnością i niekorzystnym rokowaniem, zdefiniowane w badaniu jako mające mniej niż 30% szans na naturalne poczęcie w ciągu 12 miesięcy. Pary zostały losowo przydzielone albo do trzech cykli IUI stymulowanych cytrynianem klomifenu lub letrozolu, albo do trzech cykli par oczekujących, zgodnie z którymi pary powinny być aktywne seksualnie w czasie owulacji. Średni wiek kobiet w badaniu wynosił 34 lata.
Kobiety w grupie stymulowanej IUI charakteryzowały się wyższym skumulowanym współczynnikiem urodzeń żywych niż kobiety w grupie kontrolnej bez stymulacji. W grupie IUI było 31 urodzeń żywych (31%) i dziewięć żywych urodzeń wśród 100 kobiet w grupie EM (9%), co daje współczynnik ryzyka 3,41 (P = 0,0003).
Spośród 31 żywych urodzeń w grupie IUI, 23 pochodziło z cykli IUI, a osiem zostało poczętych bez wspomagania, przed lub pomiędzy cyklami IUI.
Dla par z niewyjaśnioną bezpłodnością i niekorzystnymi prognozami, IUI z stymulacją jajników może być oferowana jako bezpieczna i opłacalna strategia pierwszego rzutu.
To odkrycie sugeruje, że Narodowy Instytut Doskonałości Opieki Zdrowotnej (NICE) może potrzebować ponownego rozważenia swoich zaleceń dotyczących zapłodnienia in vitro (IVF) jako leczenia pierwszego rzutu w przypadku niewyjaśnionej niepłodności trwającej dłużej niż dwa lata. W badaniu wzięło udział 201 par z niewyjaśnioną bezpłodnością i niekorzystnym rokowaniem, zdefiniowane w badaniu jako mające mniej niż 30% szans na naturalne poczęcie w ciągu 12 miesięcy. Pary zostały losowo przydzielone albo do trzech cykli IUI stymulowanych cytrynianem klomifenu lub letrozolu, albo do trzech cykli par oczekujących, zgodnie z którymi pary powinny być aktywne seksualnie w czasie owulacji. Średni wiek kobiet w badaniu wynosił 34 lata.
Kobiety w grupie stymulowanej IUI charakteryzowały się wyższym skumulowanym współczynnikiem urodzeń żywych niż kobiety w grupie kontrolnej bez stymulacji. W grupie IUI było 31 urodzeń żywych (31%) i dziewięć żywych urodzeń wśród 100 kobiet w grupie EM (9%), co daje współczynnik ryzyka 3,41 (P = 0,0003).
Spośród 31 żywych urodzeń w grupie IUI, 23 pochodziło z cykli IUI, a osiem zostało poczętych bez wspomagania, przed lub pomiędzy cyklami IUI.
Dla par z niewyjaśnioną bezpłodnością i niekorzystnymi prognozami, IUI z stymulacją jajników może być oferowana jako bezpieczna i opłacalna strategia pierwszego rzutu.