Interwencje farmakologiczne w łożysku zatrzymanym

Łożysko zatrzymane występuje w przypadku 2-3% porodów drogą naturalną i jest jednym z głównych czynników występowanie krwotoku poporodowego.

Na łamach American Journal of Obstetrics and Gynecology opublikowano przegląd systematyczny z meta-analizą dotyczący skuteczności interwencji farmakologicznych w przypadku łożyska zatrzymanego.
Do przeglądu włączona jedynie randomizowane badania kliniczne. Pierwszorzędowym punktem końcowym była ocena potrzeby ręcznego wydobycie łożyska lub zastosowania wyłyżeczkowania jamy macicy w przypadku interwencji, kontroli lub placebo.
Łącznie autorzy zidentyfikowali 29 badań klinicznych które obejmowały 2682 przypadki. Interwencje farmakologiczne (oksytocyna, karbetocyna, prostaglandyny, nitrogliceryna) były skuteczniejsze w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego w porównaniu z kontrolą lub placebo (RR=0,83; 95% CI: 0,73-0,95). W porównaniu z interwencją kontrolną lub placebo, interwencje farmakologiczne zmniejszały szacowaną utratę krwi o 121,5 ml. Nie zaobserwowano różnic w częstości występowania krwotoku poporodowego lub potrzeby zastosowania przetoczenia krwi. Do potrzeby ręcznego usunięcia łożyska zatrzymanego lub wyłyżeczkowania jamy macicy części dochodziło po zastosowaniu oksytocyny w porównaniu z karbetocyną (RR=1,61; 95% CI: 1,03-2,52) i prostaglandynami (RR=2,63; 95% CI: 1,18-5,86).
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)