Używanie niesterydowych leków przeciwzapalnych we wczesnej ciąży zwiększa ryzyko poronienia
Autor: Alicja Kostecka
Data: 21.09.2018
Źródło: AK/https://www-1clinicalkey-1com-100188aag00c5.han.ump.edu.pl/#!/content/journal/1-s2.0-S0002937818304897
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Przyjmowanie NLPZ we wczesnej ciąży stanowi czynnik ryzyka poronienia. Udowodniono również związek dawki przyjętego leku z wystąpieniem poronień.
Niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ), ze względu na swoją dostępność są jednymi z częściej używanych leków, również przez pacjentki ciężarne. Ich główny mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn. Z drugiej strony, jak wiadomo, prawidłowe stężenie prostaglandyn jest kluczowe dla prawidłowej implantacji zarodka we wczesnej ciąży. W związku ze sprzecznymi doniesieniami na temat możliwego negatywnego wpływu zażywanych we wczesnej ciąży NLPZ na utrzymanie ciąży, temat ten zdecydowanie wymaga wyjaśnienia.
Badaniem objęto trzy grupy pacjentek- pacjentki z pierwszej grupy zażywały NLPZ we wczesnej ciąży i okresie okołokoncepcyjnym. Pacjentki z drugiej grupy podające zażywanie paracetamolu jako leku przeciwbólowego w tymże okresie ciąży. Pacjentki z trzeciej grupy negowały używanie jakichkolwiek leków. Charakterystyka kobiet z dwóch pierwszych grup była zbliżona pod względem wskazań oraz częstotliwości przyjmowanych leków. Pacjentki rozpoczynały udział w badaniu tak wcześnie jak to było możliwe, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku próby ciążowej (średni wiek ciążowy w momencie włączenia do badania wynosił 39 dni). Wszystkie grupy pacjentek dobrano tak, by nie było między nimi różnic jeśli chodzi o znane czynniki ryzyka wystąpienia poronienia, takie jak: wiek, ilość poronień w przeszłości, palenie tytoniu, spożycie kofeiny, niepłodność lub cukrzyca w wywiadzie. Przeprowadzono wywiad z pacjentkami ze wszystkich grup- zebrano szczegółowe informacje dotyczące okoliczności dokładnego czasu przyjęcia leków, wskazań, postaci i częstotliwości ich przyjmowania. Śledzono później losy pacjentek, a informacje zebrane na początku badania skorelowano z faktem utrzymania się ciąż pacjentek.
Okazuje się, że przyjmowanie NLPZ we wczesnej ciąży stanowi czynnik ryzyka poronienia. Udowodniono również związek dawki przyjętego leku z wystąpieniem poronień. Związek ten był zauważalny przede wszystkim dla poronień we wczesnej ciąży (poniżej 8 tygodnia). Takiego związku nie zaobserwowano w grupie pacjentek przyjmujących paracetamol. Co więcej, związek okołokoncepcyjnego zażywania niesterydowych leków przeciwzapalnych przez pacjentki z wystąpieniem poronienia we wczesnym okresie ciąży wydaje się popierać hipotezę, według której niesterydowe leki przeciwzapalne, poprzez upośledzenie syntezy prostaglandyn utrudniają implantację zarodka. Wiadomo bowiem, że aby proces ten odbył się bez powikłań potrzebna jest odpowiednia ilość prostaglandyn. Co ciekawe, wyżej opisywanego efektu nie obserwowano u pacjentek z nadwagą (BMI> 25 kg/m2). Może to wynikać z faktu, że otyłość stymuluje produkcję prostaglandyn, równoważąc hamujące działanie NLPZ.
Podsumowując, warto pamiętać w codziennej praktyce aby uczulać pacjentki panujące ciążę aby zrezygnowały z przyjmowania niesterydowych leków przeciwzapalnych, z uwagi na ich możliwy negatywny wpływ na dalszy przebieg ciąży.
Badaniem objęto trzy grupy pacjentek- pacjentki z pierwszej grupy zażywały NLPZ we wczesnej ciąży i okresie okołokoncepcyjnym. Pacjentki z drugiej grupy podające zażywanie paracetamolu jako leku przeciwbólowego w tymże okresie ciąży. Pacjentki z trzeciej grupy negowały używanie jakichkolwiek leków. Charakterystyka kobiet z dwóch pierwszych grup była zbliżona pod względem wskazań oraz częstotliwości przyjmowanych leków. Pacjentki rozpoczynały udział w badaniu tak wcześnie jak to było możliwe, zaraz po uzyskaniu dodatniego wyniku próby ciążowej (średni wiek ciążowy w momencie włączenia do badania wynosił 39 dni). Wszystkie grupy pacjentek dobrano tak, by nie było między nimi różnic jeśli chodzi o znane czynniki ryzyka wystąpienia poronienia, takie jak: wiek, ilość poronień w przeszłości, palenie tytoniu, spożycie kofeiny, niepłodność lub cukrzyca w wywiadzie. Przeprowadzono wywiad z pacjentkami ze wszystkich grup- zebrano szczegółowe informacje dotyczące okoliczności dokładnego czasu przyjęcia leków, wskazań, postaci i częstotliwości ich przyjmowania. Śledzono później losy pacjentek, a informacje zebrane na początku badania skorelowano z faktem utrzymania się ciąż pacjentek.
Okazuje się, że przyjmowanie NLPZ we wczesnej ciąży stanowi czynnik ryzyka poronienia. Udowodniono również związek dawki przyjętego leku z wystąpieniem poronień. Związek ten był zauważalny przede wszystkim dla poronień we wczesnej ciąży (poniżej 8 tygodnia). Takiego związku nie zaobserwowano w grupie pacjentek przyjmujących paracetamol. Co więcej, związek okołokoncepcyjnego zażywania niesterydowych leków przeciwzapalnych przez pacjentki z wystąpieniem poronienia we wczesnym okresie ciąży wydaje się popierać hipotezę, według której niesterydowe leki przeciwzapalne, poprzez upośledzenie syntezy prostaglandyn utrudniają implantację zarodka. Wiadomo bowiem, że aby proces ten odbył się bez powikłań potrzebna jest odpowiednia ilość prostaglandyn. Co ciekawe, wyżej opisywanego efektu nie obserwowano u pacjentek z nadwagą (BMI> 25 kg/m2). Może to wynikać z faktu, że otyłość stymuluje produkcję prostaglandyn, równoważąc hamujące działanie NLPZ.
Podsumowując, warto pamiętać w codziennej praktyce aby uczulać pacjentki panujące ciążę aby zrezygnowały z przyjmowania niesterydowych leków przeciwzapalnych, z uwagi na ich możliwy negatywny wpływ na dalszy przebieg ciąży.