Nie dajmy się złamać - Światowy Dzień Osteoporozy
Redaktor: Agnieszka Katrynicz
Data: 22.08.2011
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Osteoporoza to coraz poważniejszy problem społeczny. Trudno w to uwierzyć, ale powikłania po osteoporozie są trzecią przyczyną zgonów po nowotworach i chorobach układu krążenia! Światowy Dzień Osteoporozy – przypadający 20 października to doskonała okazja, aby zastanowić się nad sytuacją chorych w naszym kraju.
Szacuje się, że osteoporoza jest problemem, który dotyka 2 mln 400 tysięcy Polek. W naszym kraju, podobnie jak w wielu regionach Europy Środkowo-Wschodniej, osteoporoza nie jest narodowym priorytetem zdrowotnym. Nie są prowadzone również rzetelne rejestry, gromadzące dane epidemiologiczne. Dodatkowo objawy osteoporozy są wciąż często kojarzone przez pacjentów z dojrzałym wiekiem, zwyrodnieniami kręgosłupa, czy reumatyzmem, co opóźnia właściwą diagnozę.
W związku ze starzeniem się naszego społeczeństwa problem będzie narastał. Szacuje się, że w 2050 roku aż 52% Polaków będzie miało powyżej 50 lat. Statystycznie na osteoporozę cierpi ok. 20% kobiet po 55 roku życia, ponad 40% ma osteopenię, czyli zmniejszoną gęstość kości. Te niepokojące przewidywania powinny być przestrogą nie tylko dla przyszłych chorych, ale również dla przyszłego budżetu, który obciążą koszty leczenia złamań i ich powikłań.
Szczególnie istotne jest zapewnienie chorym na osteoporozę właściwych leków, które będą odpowiednio zabezpieczały kości, przy możliwie ograniczonych działaniach niepożądanych. Odpowiednie leczenie nie tylko znacznie podwyższy poziom życia pacjentów i spowolni postęp choroby, ale również pozwoli zmniejszyć obciążenia budżetu państwa wynikające z leczenia i rehabilitacji osób z patologicznymi złamaniami.
W Polskich aptekach dostępnych jest już bardzo wiele leków przeznaczonych dla chorych na osteoporozę. Jednak refundowane, w ramach terapii systemowej, są wyłącznie tylko dwa z nich, tzw. bisfosfoniany (aledronian i risedronian) stosowane doustnie.
Bisfosfoniany są obciążone znacznym ryzykiem wystąpienia bardzo nieprzyjemnych skutków ubocznych, takich jak refluks żołądka, czy silne podrażnienie przełyku. Istnieją obostrzenia odnośnie ich przyjmowania i wiele osób nie może ich stosować co w praktyce sprawia że nie mają dostępu do leczenia. Dodatkowo terapia jest niekomfortowa dla pacjenta ze względu na częstotliwość przyjmowania leków – raz w tygodniu lub codziennie w zależności od preparatu.
Taka sytuacja zniechęca do terapii wielu chorych, którzy często po kilku miesiącach leczenia rezygnują z dalszego przyjmowania leków. Z kolei, u innych pacjentów, problemy żołądkowe albo nadmierne obciążenie nerek uniemożliwiają stosowanie tradycyjnej terapii.
Rozwiązaniem są nowoczesne formy leczenia, które są znacznie mniej uciążliwe dla pacjenta, zarówno ze względu na minimalizację skutków ubocznych, jak i możliwie rzadkie podawanie leków.
Nadzieją dla polskich pacjentów chorujących na osteoporozę jest przełomowy lek Denosumab, który w badaniach klinicznych wykazał skuteczną redukcję ryzyka złamań. W dwóch badaniach porównawczych z alderonianem zaobserwowano większy wzrost BMD (bone mineral density, gęstości mineralnej kości) niż w grupie przyjmującej alendronian, przy znacznie mniejszej ilości działań niepożądanych.
Denozumab to pierwsze ludzkie, monoklonalne przeciwciało, dopuszczone do leczenia osteoporozy. Terapia denozumabem pozwala na zahamowanie procesu niszczenia kości. Dzięki ograniczeniu resorpcji kości, zwiększa się ich gęstość mineralna (BMD) i stają się one bardziej odporne na złamania.
Denozumab zmniejsza ryzyko złamań kręgosłupa i złamań pozakręgowych. Może być stosowany, w przeciwieństwie do bisfosfonianów, w różnych stadiach upośledzenia czynności nerek. Jest bezpieczny dla chorych. Większość występujących w trakcie jego stosowania skutków ubocznych jest na poziomie tych występujących w grupie przyjmującej placebo, co zostało wykazane na podstawie analizy działań niepożądanych przeprowadzonych w badaniu FREEDOM.
Światowy Dzień Osteoporozy przypadający 20 października, wraz z towarzyszącymi mu konferencjami i happeningami, organizowanymi między innymi przez Międzynarodową Fundację Osteoporozy (IOF, International Osteoporosis Foundation) to okazja do poinformowania chorych o nowoczesnych możliwościach terapeutycznych i do zwrócenia uwagi decydentów na potrzebę refundacji bardziej skutecznych i komfortowych dla pacjenta leków.
W związku ze starzeniem się naszego społeczeństwa problem będzie narastał. Szacuje się, że w 2050 roku aż 52% Polaków będzie miało powyżej 50 lat. Statystycznie na osteoporozę cierpi ok. 20% kobiet po 55 roku życia, ponad 40% ma osteopenię, czyli zmniejszoną gęstość kości. Te niepokojące przewidywania powinny być przestrogą nie tylko dla przyszłych chorych, ale również dla przyszłego budżetu, który obciążą koszty leczenia złamań i ich powikłań.
Szczególnie istotne jest zapewnienie chorym na osteoporozę właściwych leków, które będą odpowiednio zabezpieczały kości, przy możliwie ograniczonych działaniach niepożądanych. Odpowiednie leczenie nie tylko znacznie podwyższy poziom życia pacjentów i spowolni postęp choroby, ale również pozwoli zmniejszyć obciążenia budżetu państwa wynikające z leczenia i rehabilitacji osób z patologicznymi złamaniami.
W Polskich aptekach dostępnych jest już bardzo wiele leków przeznaczonych dla chorych na osteoporozę. Jednak refundowane, w ramach terapii systemowej, są wyłącznie tylko dwa z nich, tzw. bisfosfoniany (aledronian i risedronian) stosowane doustnie.
Bisfosfoniany są obciążone znacznym ryzykiem wystąpienia bardzo nieprzyjemnych skutków ubocznych, takich jak refluks żołądka, czy silne podrażnienie przełyku. Istnieją obostrzenia odnośnie ich przyjmowania i wiele osób nie może ich stosować co w praktyce sprawia że nie mają dostępu do leczenia. Dodatkowo terapia jest niekomfortowa dla pacjenta ze względu na częstotliwość przyjmowania leków – raz w tygodniu lub codziennie w zależności od preparatu.
Taka sytuacja zniechęca do terapii wielu chorych, którzy często po kilku miesiącach leczenia rezygnują z dalszego przyjmowania leków. Z kolei, u innych pacjentów, problemy żołądkowe albo nadmierne obciążenie nerek uniemożliwiają stosowanie tradycyjnej terapii.
Rozwiązaniem są nowoczesne formy leczenia, które są znacznie mniej uciążliwe dla pacjenta, zarówno ze względu na minimalizację skutków ubocznych, jak i możliwie rzadkie podawanie leków.
Nadzieją dla polskich pacjentów chorujących na osteoporozę jest przełomowy lek Denosumab, który w badaniach klinicznych wykazał skuteczną redukcję ryzyka złamań. W dwóch badaniach porównawczych z alderonianem zaobserwowano większy wzrost BMD (bone mineral density, gęstości mineralnej kości) niż w grupie przyjmującej alendronian, przy znacznie mniejszej ilości działań niepożądanych.
Denozumab to pierwsze ludzkie, monoklonalne przeciwciało, dopuszczone do leczenia osteoporozy. Terapia denozumabem pozwala na zahamowanie procesu niszczenia kości. Dzięki ograniczeniu resorpcji kości, zwiększa się ich gęstość mineralna (BMD) i stają się one bardziej odporne na złamania.
Denozumab zmniejsza ryzyko złamań kręgosłupa i złamań pozakręgowych. Może być stosowany, w przeciwieństwie do bisfosfonianów, w różnych stadiach upośledzenia czynności nerek. Jest bezpieczny dla chorych. Większość występujących w trakcie jego stosowania skutków ubocznych jest na poziomie tych występujących w grupie przyjmującej placebo, co zostało wykazane na podstawie analizy działań niepożądanych przeprowadzonych w badaniu FREEDOM.
Światowy Dzień Osteoporozy przypadający 20 października, wraz z towarzyszącymi mu konferencjami i happeningami, organizowanymi między innymi przez Międzynarodową Fundację Osteoporozy (IOF, International Osteoporosis Foundation) to okazja do poinformowania chorych o nowoczesnych możliwościach terapeutycznych i do zwrócenia uwagi decydentów na potrzebę refundacji bardziej skutecznych i komfortowych dla pacjenta leków.
