Pierwsze polsko-niemieckie sympozjum poświęcone medycynie translacyjnej w obszarze chorób sercowo-naczyniowych
Redaktor: Agnieszka Katrynicz
Data: 14.06.2011
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
W salach Zamku Królewskiego w Warszawie odbyło się po raz pierwszy w historii polsko-niemieckie sympozjum poświęcone zagadnieniom medycyny translacyjnej w obszarze chorób sercowo-naczyniowych. Sympozjum zgromadziło ponad 100 wybitnych naukowców z Polski oraz Niemiec. Spotkanie zorganizowano z inicjatywy prof. Witolda Rużyłło, dyrektora Instytutu Kardiologii w Aninie. Patronat nad nim objęły Polska Akademia Nauk, jej niemiecki odpowiednik - Akademia Leopoldina oraz Ambasada Niemiec. Firma Bayer była partnerem wspierającym spotkanie.
Medycyna translacyjna jest młodą nauką, której rozwój związany jest ściśle z problemem starzenia się społeczeństw. W ostatnich latach zaobserwowano, że równolegle ze wzrostem długości życia wzrasta również częstość występowania chorób o podłożu sercowo – naczyniowym, takich jak zawały serca czy udary mózgu. W ostatnich latach obserwuje się jednocześnie niebywały postęp w obszarze podstawowych nauk przyrodniczych. XXI wiek przyniósł m.in. osiągnięcia takie, jak zsekwencjonowanie genomu człowieka oraz identyfikacja genów odpowiedzialnych za wiele chorób nowotworowych. Aby odwrócić negatywne trendy zachorowalności, niezbędna staje się umiejętność sprawnego korzystania z odkryć na poziomie podstawowym. Tym zagadnieniem zajmuje się od ponad 30 lat medycyna translacyjna, której głównym celem jest właśnie translacja (czyli przetłumaczenie, przeniesienie) najnowszych odkryć z poziomu molekularnego na poziom zastosowania w leczeniu pacjentów.
Spotkanie w Warszawie zgromadziło wielu wybitnych specjalistów zarówno z Niemiec, jak i Polski. W pierwszej sesji profesorowie Schunkert oraz Ertl zaprezentowali najnowsze odkrycia związane z rolą genów w przebiegu zawałów mięśnia sercowego oraz regeneracją serca po tej ciężkiej chorobie. Bardzo ciekawy referat na ten temat, zawierający wiele praktycznych spostrzeżeń, wygłosił wybitny kardiolog prof. Michał Tendera. W swojej prezentacji wskazał, że być może nadchodzi czas, w którym leczenie zawałów serca będzie wzbogacone o możliwość wykorzystania komórek macierzystych. Zastosowanie komórek macierzystych w codziennej praktyce będzie przełomem porównywalnym do wprowadzenia do standardu postępowania przezskórnych interwencji wieńcowych, które już teraz ratują codziennie życie setkom Polaków z zawałem serca. Nawiązując do przezskórnych interwencji wieńcowych, nie sposób pominąć tutaj zasług głównego organizatora sympozjum, prof. Witolda Rużyłło, który w roku 1981 jako pierwszy w Polsce przeprowadził zabieg angioplastyki tętnic wieńcowych.
W drugiej sesji sympozjum referat, który przyciągnął dużą uwagę zgromadzonych, wygłosiła Prof. Regitz-Zagrosek. Zwróciła ona uwagę na obserwację, że płeć pacjenta odgrywa niebanalną rolę w przebiegu wielu chorób, szczególnie tych związanych z układem sercowo-naczyniowym.
O prawdziwym przeniesieniu odkrycia podstawowego do praktyki klinicznej opowiedziała również słuchaczom wybitna niemiecka uczona prof. Sylvia Haas. Na przykładzie leku przeciwzakrzepowego rywaroksabanu opowiedziała, jak wygląda praktyczna ścieżka od opracowania struktury przestrzennej leku do zastosowania go w praktyce klinicznej. Proces ten, który jeszcze niedawno trwał kilkanaście lat, w przypadku rywaroksabanu trwał jedynie 10. Dzięki temu lek ten już od ponad 2 lat może być stosowany z sukcesem również u polskich pacjentów w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej po zabiegach planowej protezoplastyki biodra i kolana.
O wadze opisywanego sympozjum zdecydował nie tylko jego bardzo wysoki poziom merytoryczny, ale również jego implikacje praktyczne. Kontakt polskich i niemieckich uczonych sprawił, że realnie zaczęto myśleć o rozpoczęciu wspólnych projektów. W opinii uczestników, właśnie międzynarodowe spojrzenie na medycynę translacyjną jest źródłem jej przyszłego sukcesu.
Jak podkreślił jeden z naukowców, uczestników spotkania: „medycyna translacyjna będzie rozwijać się bardzo dynamicznie, chociażby dlatego, że każda z osób, które się nią zajmują, ma szansę aby w krótkiej perspektywie stać się pacjentem. A wtedy będzie wymagała ona leczenia na najwyższym - translacyjnym poziomie”.
Spotkanie w Warszawie zgromadziło wielu wybitnych specjalistów zarówno z Niemiec, jak i Polski. W pierwszej sesji profesorowie Schunkert oraz Ertl zaprezentowali najnowsze odkrycia związane z rolą genów w przebiegu zawałów mięśnia sercowego oraz regeneracją serca po tej ciężkiej chorobie. Bardzo ciekawy referat na ten temat, zawierający wiele praktycznych spostrzeżeń, wygłosił wybitny kardiolog prof. Michał Tendera. W swojej prezentacji wskazał, że być może nadchodzi czas, w którym leczenie zawałów serca będzie wzbogacone o możliwość wykorzystania komórek macierzystych. Zastosowanie komórek macierzystych w codziennej praktyce będzie przełomem porównywalnym do wprowadzenia do standardu postępowania przezskórnych interwencji wieńcowych, które już teraz ratują codziennie życie setkom Polaków z zawałem serca. Nawiązując do przezskórnych interwencji wieńcowych, nie sposób pominąć tutaj zasług głównego organizatora sympozjum, prof. Witolda Rużyłło, który w roku 1981 jako pierwszy w Polsce przeprowadził zabieg angioplastyki tętnic wieńcowych.
W drugiej sesji sympozjum referat, który przyciągnął dużą uwagę zgromadzonych, wygłosiła Prof. Regitz-Zagrosek. Zwróciła ona uwagę na obserwację, że płeć pacjenta odgrywa niebanalną rolę w przebiegu wielu chorób, szczególnie tych związanych z układem sercowo-naczyniowym.
O prawdziwym przeniesieniu odkrycia podstawowego do praktyki klinicznej opowiedziała również słuchaczom wybitna niemiecka uczona prof. Sylvia Haas. Na przykładzie leku przeciwzakrzepowego rywaroksabanu opowiedziała, jak wygląda praktyczna ścieżka od opracowania struktury przestrzennej leku do zastosowania go w praktyce klinicznej. Proces ten, który jeszcze niedawno trwał kilkanaście lat, w przypadku rywaroksabanu trwał jedynie 10. Dzięki temu lek ten już od ponad 2 lat może być stosowany z sukcesem również u polskich pacjentów w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej po zabiegach planowej protezoplastyki biodra i kolana.
O wadze opisywanego sympozjum zdecydował nie tylko jego bardzo wysoki poziom merytoryczny, ale również jego implikacje praktyczne. Kontakt polskich i niemieckich uczonych sprawił, że realnie zaczęto myśleć o rozpoczęciu wspólnych projektów. W opinii uczestników, właśnie międzynarodowe spojrzenie na medycynę translacyjną jest źródłem jej przyszłego sukcesu.
Jak podkreślił jeden z naukowców, uczestników spotkania: „medycyna translacyjna będzie rozwijać się bardzo dynamicznie, chociażby dlatego, że każda z osób, które się nią zajmują, ma szansę aby w krótkiej perspektywie stać się pacjentem. A wtedy będzie wymagała ona leczenia na najwyższym - translacyjnym poziomie”.
