Przepisy o klauzuli sumienia do wymiany lub uzupełnienia
Redaktor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 06.04.2016
Źródło: BL, Rzeczpospolita
- Jak pacjent ma się dowiedzieć, kto może mu pomóc, skoro jego lekarz odmówił działania powołując się na klauzulę sumienia? – pyta Rzecznik Praw Obywatelskich. Sekunduje mu prezes NFZ, który o korektę przepisów zwrócił się do resortu zdrowia.
- Fundusz zgadza się z Rzecznikiem Praw Obywatelskich, że obecne przepisy wymagają interwencji. Pisze też, że zwrócił się z takim postulatem do Ministra Zdrowia – pisze „Rzeczpospolita”.
- W październiku 2015 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł (sygn. akt K 12/14), że przepisy pozwalające lekarzowi skorzystać z klauzuli sumienia i odmówić wykonania świadczenia zdrowotnego finansowanego ze środków publicznych tylko pod warunkiem, że wskaże pacjentowi, kto mu może pomóc, są niezgodne z konstytucją - przypomina "Rzeczpospolita".
Tym samym powstała prawna luka. Bo skąd też pacjent, po odmowie udzielenia świadczenia ma się dowiedzieć, dokąd udać się po pomoc? Kto ma obowiązek prowadzenia odpowiedniego rejestru?
Te pytania pozostają bez odpowiedzi. Bo też, w brew pozorom, to trudna i kosztowna sprawa. Na stworzenie, prowadzenie i uzupełnianie rejestru trzeba znaleźć odpowiednie pieniądze. Nie jest też jasne reakacja samych lekarzy, którzy mogą nie życzyć podawania odpowiedniego katalogu do wiedzy publicznej, bo mogłoby to być postrzegane jako równoznaczne z upowszechnianiem wiadomości na temat ich osobistych postaw religijnych czy politycznych.
Z obu tych powodów dotychczas instytucjom nadzorującym służbę zdrowia wygodniej było albo bezprawnie przerzucać odpowiedzialność na lekarzy, albo udawać, że problemu. Pismo prezesa NFZ świadczy o zmianie tej postawy.
- W październiku 2015 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł (sygn. akt K 12/14), że przepisy pozwalające lekarzowi skorzystać z klauzuli sumienia i odmówić wykonania świadczenia zdrowotnego finansowanego ze środków publicznych tylko pod warunkiem, że wskaże pacjentowi, kto mu może pomóc, są niezgodne z konstytucją - przypomina "Rzeczpospolita".
Tym samym powstała prawna luka. Bo skąd też pacjent, po odmowie udzielenia świadczenia ma się dowiedzieć, dokąd udać się po pomoc? Kto ma obowiązek prowadzenia odpowiedniego rejestru?
Te pytania pozostają bez odpowiedzi. Bo też, w brew pozorom, to trudna i kosztowna sprawa. Na stworzenie, prowadzenie i uzupełnianie rejestru trzeba znaleźć odpowiednie pieniądze. Nie jest też jasne reakacja samych lekarzy, którzy mogą nie życzyć podawania odpowiedniego katalogu do wiedzy publicznej, bo mogłoby to być postrzegane jako równoznaczne z upowszechnianiem wiadomości na temat ich osobistych postaw religijnych czy politycznych.
Z obu tych powodów dotychczas instytucjom nadzorującym służbę zdrowia wygodniej było albo bezprawnie przerzucać odpowiedzialność na lekarzy, albo udawać, że problemu. Pismo prezesa NFZ świadczy o zmianie tej postawy.
