Wakacyjny poradnik: Uwaga na zatrucia pokarmowe!
Redaktor: Agnieszka Katrynicz
Data: 08.08.2011
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
Latem wzrasta liczba bakteryjnych zatruć pokarmowych. Aby uniknąć problemów zdrowotnych podczas wakacji i wyjazdów urlopowych, pamiętajmy o częstym myciu rąk, dokładnym myciu warzyw i owoców. Zwracajmy także szczególną uwagę na stan higieny i zaplecze chłodnicze kupując lody, jedzenie w „budkach” czy w przydrożnych barach i restauracjach.
Te same zalecenia stosujmy podczas egzotycznych podróży, szczególnie gdy zatrzymujemy się w tanich pensjonatach oraz na campingach.
Jeśli już jednak dopadną nas uciążliwe dolegliwości żołądkowo-jelitowe, biegunka podróżnych czy biegunka pokarmowa, powinniśmy nawadniać organizm i przestrzegać lekkostrawnej diety. Zdaniem lekarzy, w leczeniu biegunek bakteryjnych, najważniejsze jest zlikwidowanie przyczyny, a nie objawów choroby, dlatego zaleca się rozważenie podania leków przeciwbakteryjnych (np. nifuroksazyd). Nie powinniśmy natomiast zażywać od razu środków przeciwbiegunkowych, ponieważ opóźniają one wydalenie toksyny drogą naturalną.
Powszechną i najczęstszą przyczyną zakażeń pokarmowych jest brak przestrzegania podstawowych zasad higieny - zaniechanie mycia rąk, mycia spożywanych owoców, warzyw lub zjedzenie skażonej chorobotwórczymi bakteriami lub ich toksynami wody lub żywności. W sytuacji spożycia toksyn, pierwszą reakcją obronną organizmu jest pojawienie się odruchów wymiotnych i wymiotów oczyszczających organizm już w przeciągu kilku godzin od zatrucia. Przy zakażeniu bakteriami konsekwencją jest biegunka objawiająca się luźnymi stolcami, której mogą często towarzyszyć bóle i wzdęcia brzucha ustępujące po wypróżnieniu oraz gorączka.
Jak podkreśla dr Maria Orzeszko z Kliniki Gastroenterologii, Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych Instytutu Żywności i Żywienia, należy pamiętać, że biegunka przy zakażeniu pokarmowym ma bardzo ważne działanie oczyszczające organizm z bakterii i toksyn. Chcąc szybko opanować objawy odruchowo sięgamy po leki hamujące perystaltykę, zmniejszające liczbę wypróżnień. To nieprawidłowa reakcja. Leki te wprawdzie początkowo poprawiają samopoczucie i zmniejszają dolegliwości, ale jest to zwodnicze.
– W sytuacji gdy dochodzi do zakażenia bakteryjnego zażywanie tych leków nie ustrzeże nas przed dalszym namnażaniem bakterii, produkcją toksyn z istotnym ryzykiem przekroczenia bariery jelitowej i ich przedostania się do krwi, rozwoju posocznicy, tworzenia się ropni – mówi dr Orzeszko.
W razie pojawienia się ostrej biegunki o nieznanej przyczynie zalecane jest unikanie leków przeciwbiegunkowych przynajmniej w ciągu kilku pierwszych dób trwania choroby, do czasu wyjaśnienia przyczyny. Dzięki temu unikniemy groźnych powikłań zdrowotnych.
Eksperci podkreślają, że w przypadkach ostrej biegunki, szczególnie biegunki podróżnych, najpowszechniejszą przyczyną jest zakażenie. Najczęściej do zakażenia dochodzi drogą kropelkową jak w przypadku rotawirusów, które trwa od 4 do 8 dni, oraz drogą pokarmową wskutek spożycia źle przechowywanych produktów mlecznych, mięsnych i wody, w których mogły namnożyć się takie bakterie jak: Campylobacter - zakażenia trwającego przeciętnie 5-7 dni, czy też w wyniku spożycia nieumytych surowych warzyw i owoców, picia nieprzegotowanej wody zawierającej bakterie Escherichia coli, Shigella, czy też zjedzenia potraw z surowymi jajkami skażonymi Salmonellą, lub też niewłaściwie przygotowanej wieprzowiny, mleka, wody z Yersinią.
Jak postępować w przypadku biegunki bakteryjnej – radzi dr Maria Orzeszko
U osób dorosłych, które nie cierpią na zaburzenia odporności, przy zachowaniu podstawowych zasad higieny oraz dostatecznie intensywnym nawadnianiu i odżywianiu,
w większości przypadków biegunek na tle bakteryjnym dochodzi do samowyleczenia
w przeciągu kilku dni. Bardzo ważną zasadą w takich sytuacjach jest niestosowanie leków hamujących perystaltykę (przeciwbiegunkowych), ponieważ zwiększa to ryzyko przedłużenia okresu choroby.
U dzieci, osób starszych i z osłabioną odpornością oraz u pozostałych chorych w razie konieczności leczenia przyczynowego, czyli zastosowania antybiotykoterapii, lekami pierwszego wyboru są chemioterapeutyki lub antybiotyki o szerokim działaniu przeciwbakteryjnym - obejmujące większość patogenów jelitowych, działające w obrębie przewodu pokarmowego, nie wchłaniające się i nie zaburzające równowagi flory fizjologicznej jelita grubego. Chemioterapeutykiem wykazującym takie właściwości jest między innymi dobrze znany i sprawdzony przez wiele lat nifuroksazyd.
Nifuroksazyd działa bakteriobójczo i bakteriostatycznie na większość bakterii wywołujących ostre biegunki zakaźne, ale nie niszczy flory fizjologicznej i nie usposabia do rozwoju wtórnej grzybicy.
Postępowanie w sytuacji wystąpienia biegunek bakteryjnych:
• Nawadnianie organizmu doustnie lub dożylnie
• Leczenie przyczynowe (leki przeciwbakteryjne np. nifuroksazyd)
• Dieta ( z ograniczeniem mleka, unikanie surowych warzyw i owoców, soków o działaniu wzdymającym, potraw ciężkostrawnych)
Jeśli już jednak dopadną nas uciążliwe dolegliwości żołądkowo-jelitowe, biegunka podróżnych czy biegunka pokarmowa, powinniśmy nawadniać organizm i przestrzegać lekkostrawnej diety. Zdaniem lekarzy, w leczeniu biegunek bakteryjnych, najważniejsze jest zlikwidowanie przyczyny, a nie objawów choroby, dlatego zaleca się rozważenie podania leków przeciwbakteryjnych (np. nifuroksazyd). Nie powinniśmy natomiast zażywać od razu środków przeciwbiegunkowych, ponieważ opóźniają one wydalenie toksyny drogą naturalną.
Powszechną i najczęstszą przyczyną zakażeń pokarmowych jest brak przestrzegania podstawowych zasad higieny - zaniechanie mycia rąk, mycia spożywanych owoców, warzyw lub zjedzenie skażonej chorobotwórczymi bakteriami lub ich toksynami wody lub żywności. W sytuacji spożycia toksyn, pierwszą reakcją obronną organizmu jest pojawienie się odruchów wymiotnych i wymiotów oczyszczających organizm już w przeciągu kilku godzin od zatrucia. Przy zakażeniu bakteriami konsekwencją jest biegunka objawiająca się luźnymi stolcami, której mogą często towarzyszyć bóle i wzdęcia brzucha ustępujące po wypróżnieniu oraz gorączka.
Jak podkreśla dr Maria Orzeszko z Kliniki Gastroenterologii, Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych Instytutu Żywności i Żywienia, należy pamiętać, że biegunka przy zakażeniu pokarmowym ma bardzo ważne działanie oczyszczające organizm z bakterii i toksyn. Chcąc szybko opanować objawy odruchowo sięgamy po leki hamujące perystaltykę, zmniejszające liczbę wypróżnień. To nieprawidłowa reakcja. Leki te wprawdzie początkowo poprawiają samopoczucie i zmniejszają dolegliwości, ale jest to zwodnicze.
– W sytuacji gdy dochodzi do zakażenia bakteryjnego zażywanie tych leków nie ustrzeże nas przed dalszym namnażaniem bakterii, produkcją toksyn z istotnym ryzykiem przekroczenia bariery jelitowej i ich przedostania się do krwi, rozwoju posocznicy, tworzenia się ropni – mówi dr Orzeszko.
W razie pojawienia się ostrej biegunki o nieznanej przyczynie zalecane jest unikanie leków przeciwbiegunkowych przynajmniej w ciągu kilku pierwszych dób trwania choroby, do czasu wyjaśnienia przyczyny. Dzięki temu unikniemy groźnych powikłań zdrowotnych.
Eksperci podkreślają, że w przypadkach ostrej biegunki, szczególnie biegunki podróżnych, najpowszechniejszą przyczyną jest zakażenie. Najczęściej do zakażenia dochodzi drogą kropelkową jak w przypadku rotawirusów, które trwa od 4 do 8 dni, oraz drogą pokarmową wskutek spożycia źle przechowywanych produktów mlecznych, mięsnych i wody, w których mogły namnożyć się takie bakterie jak: Campylobacter - zakażenia trwającego przeciętnie 5-7 dni, czy też w wyniku spożycia nieumytych surowych warzyw i owoców, picia nieprzegotowanej wody zawierającej bakterie Escherichia coli, Shigella, czy też zjedzenia potraw z surowymi jajkami skażonymi Salmonellą, lub też niewłaściwie przygotowanej wieprzowiny, mleka, wody z Yersinią.
Jak postępować w przypadku biegunki bakteryjnej – radzi dr Maria Orzeszko
U osób dorosłych, które nie cierpią na zaburzenia odporności, przy zachowaniu podstawowych zasad higieny oraz dostatecznie intensywnym nawadnianiu i odżywianiu,
w większości przypadków biegunek na tle bakteryjnym dochodzi do samowyleczenia
w przeciągu kilku dni. Bardzo ważną zasadą w takich sytuacjach jest niestosowanie leków hamujących perystaltykę (przeciwbiegunkowych), ponieważ zwiększa to ryzyko przedłużenia okresu choroby.
U dzieci, osób starszych i z osłabioną odpornością oraz u pozostałych chorych w razie konieczności leczenia przyczynowego, czyli zastosowania antybiotykoterapii, lekami pierwszego wyboru są chemioterapeutyki lub antybiotyki o szerokim działaniu przeciwbakteryjnym - obejmujące większość patogenów jelitowych, działające w obrębie przewodu pokarmowego, nie wchłaniające się i nie zaburzające równowagi flory fizjologicznej jelita grubego. Chemioterapeutykiem wykazującym takie właściwości jest między innymi dobrze znany i sprawdzony przez wiele lat nifuroksazyd.
Nifuroksazyd działa bakteriobójczo i bakteriostatycznie na większość bakterii wywołujących ostre biegunki zakaźne, ale nie niszczy flory fizjologicznej i nie usposabia do rozwoju wtórnej grzybicy.
Postępowanie w sytuacji wystąpienia biegunek bakteryjnych:
• Nawadnianie organizmu doustnie lub dożylnie
• Leczenie przyczynowe (leki przeciwbakteryjne np. nifuroksazyd)
• Dieta ( z ograniczeniem mleka, unikanie surowych warzyw i owoców, soków o działaniu wzdymającym, potraw ciężkostrawnych)
