Antagoniści receptora oreksynowego - wywołanie snu bez upośledzenia funkcji poznawczych

Uslaner i wsp. zidentyfikowali substancję będącą antagonistą receptorów oreksynowych 1 i 2. Pozwalała ona wywołać u badanych zwierząt sen, nie upośledzając przy tym ich funkcji poznawczych.

W Science Translational Medicine ukazał się artykuł, którego autorzy postawili sobie za cel wynalezienie leku na bezsenność skuteczniejszego i bezpieczniejszego od zolpidemu. U zdrowych osób oreksyna reguluje czuwanie i apetyt. Z kolei u osób z określonymi formami narkolepsji występuje odpowiedzialny za występowanie choroby brak oreksyny. Przebadanym w badaniu trzeciej fazy lekiem działającym na układ oreksynowy jest suworeksant. Poprzez blokowanie receptorów oreksynowych pozwala on wyłączyć czuwanie. U osób z bezsennością suworeksant prowadził do wydłużenia snu o godzinę. Obiecujące są także wyniki wstępnych badań na zwierzętach, które pokazują, że antagoniści receptora oreksynowego mogą być skuteczni w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Z drugiej strony, wiadomo, że niskie stężenia oreksyny są związane z obniżonym nastrojem. Autorzy omawianego artykułu założyli, że antagonizm receptorów oreksynowych typów 1 i 2 będzie indukował sen. Żeby zweryfikować postawioną hipotezę, Ulsaner i wsp. opracowali nową substancję będącą antagonistą receptorów oreksynowych 1 i 2 (dual orexin receptor antagonist 22, DORA-22). Stwierdzili, że DORA-22 był podobnie skuteczny w wywoływaniu snu u małp i szczurów jak zolpidem i diazepam, nie wywierając przy tym negatywnego wpływu na funkcje poznawcze. Wniosek ten autorzy poparli dodatkowo wynikami badań ekspresji białka Arc odgrywającego rolę w procesach plastyczności neuronalnej. Według Uslaner i wsp. leki z grupy DORA mogą być skuteczne w terapii bezsenności nie mając przy tym działań niepożadanych charakterystycznych dla leków oddziałujących na układ GABA-ergiczny (gamma-Aminobutyric acid).