Genetyczne ryzyko zachowań samobójczych w spektrum choroby dwubiegunowej

Wyniki badań opublikowanych w Journal of Bipolar Disorder wykazały , iż nawet przy wysokim ryzyku genetycznym dla wystąpienia zachowań samobójczych leczenie litem znacznie zmniejszało ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych.

Samobójstwo jest istotną przyczyną śmiertelności u pacjentów z rozpoznaniem zaburzeń afektywnych (ang. major affective disorders, MAD), co więcej ryzyko zachowań samobójczych i wystę-powanie MAD może występować rodzinnie. Badacze w pracy opublikowanej w Journal of Bipolar Disorder poddali ocenie rozpowszechnienie podejmowanych i popełnionych prób samobójczych w grupie rodzin z chorobą afektywną dwubiegunową (BD), ich korelacje z MAD i BD oraz analizę wykładników klinicznych ryzyka zachowań samobójczych. W badaniu wzięło udział 737 rodzin probantów z MAD z 4919 krewnymi pierwszego stopnia (818 osób z chorobą, 3948 bez choroby, 153 osób u których nie było dostępnych informacji na temat występowania zaburzeń afektywnych). Rozpowszechnienie zachowań samobójczych (zarówno podejmowane próby jak i popełnione samobójstwa) oceniane w ciągu życia u 737 probantów wynosiło 38,4 ± 3,0%. Leczenie litem istotnie zmniejszało ryzyko samobójstwa u probantów (p = 0,007). U krewnych pierwszego stopnia, występujące w rodzinie zachowania samobójcze przyczyniały się znacznie do zwiększenia wspólnego ryzyka wystąpienia MAD i zachowań samobójczych (p = 0.0006). Wyniki badań wykazały, iż nawet przy wysokim ryzyku genetycznym dla wystąpienia zachowań samobójczych leczenie litem znacznie zmniejszało ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych.