Zapobieganie udarowi przez dodatkowe obniżanie ciśnienia krwi

Jak wykazała metaanaliza przeprowadzona przez Lee i wsp., obniżanie ciśnienia skurczowego poniżej 130 mmHg prowadziło do istotnego zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu w grupie osób z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.

Celem badania Lee i wsp. było sprawdzenie, czy ryzyko udaru mózgu w grupie osób ze skurczowym ciśnieniem tętniczym poniżej 130 mmHg jest mniejsze niż u tych, u których zawiera się ono w przedziale 130-140 mmHg. Dane wykorzystane w analizie pochodziły z 11 artykułów znalezionych z wykorzystaniem PubMed i w bibliografiach artykułów przeglądowych. Dotyczyły one 42,572 pacjentów, u których odnotowano 794 udary. Średnie ważone wartości skurczowego ciśnienia tętniczego w dwóch utworzonych grupach wyniosły 126.5 mmHg oraz 132.6 mmHg (różnica = 6.1 mmHg). U pacjentów z niższym ciśnieniem tętniczym mniejsze było ryzyko zarówno wystąpienia udaru (ryzyko względne 0.80, p < 0.01), jak i poważnych zdarzeń naczyniowych (0.91, p < 0.001). Po analizie przeprowadzonej w podgrupach Lee i wsp. stwierdzili, że na utrzymywaniu ciśnienia na poziomie mniejszym niż 130 mmHg najbardziej skorzystały osoby obciążone czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, u których nie występowały konkretne choroby sercowo-naczyniowe (ryzyko względne = 0.49). U osób z chorobami sercowo-naczyniowymi nie odnotowano spadku ryzyka wystąpienia udaru mózgu (0.92) przy niższych wartościach ciśnienia. Autorzy zauważają, że w świetle uzyskanych wyników obniżanie skurczowego ciśnienia tętniczego poniżej wartości 130 mmHg zdaje się dostarczać dodatkowej ochrony przed wystąpieniem udaru mózgu u osób bez chorób sercowo-naczyniowych, które są obciążone czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.