AOTMiT za refundacją brentuximabum vedotinum w leczeniu chorych na chłoniaki CD30+

Głównym argumentem pozytywnej opinii Rady Przejrzystości AOTMiT, w zakresie refundacji leku brentuksymab vedotin, jest jego udowodniona skuteczność kliniczna. Układowy chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (sALCL) jest rzadkim i agresywnym chłoniakiem nieziarnicznym powstającym z obwodowych limfocytów T.

Rada Przejrzystości uznaje za zasadne objęcie refundacją brentuximabum vedotinum – proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji, 50 mg, 1 fiol. proszku, kod EAN: 05909991004545, w ramach
programu lekowego „Leczenie chorych na chłoniaki CD30+ (ICD-10 C81; C84.5)”, i wydawanie go bezpłatnie.

Układowy chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (sALCL) jest rzadkim i agresywnym chłoniakiem nieziarnicznym powstającym z obwodowych limfocytów T. Zaliczany jest do grupy CD-30 dodatnich chorób
limfoproliferacyjnych zajmujących węzły chłonne i lokalizacje pozawęzłowe. Klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia w ramach kodu ICD-10 84.5 wyróżnia 3 podtypy chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek (anaplastic large cell lymphoma – ALCL): dwie postacie układowe: ALK-dodatni (ALCL ALK+) i ALK–ujemny (ALCL-ALK–) oraz postać skórną (primary cutaneous anaplastic large cell lymphoma – C-ALCL). ALCL stanowi około 3 proc. chłoniaków nieziarniczych u osób dorosłych i od 10 do 20 proc. chłoniaków u dzieci.

W Polsce występuje kilkanaście nowych przypadków zachorowań na 100 tys. mieszkańców rocznie. Wnioskowana populacja to wcześniej nieleczeni chorzy z układowym chłoniakiem anaplastycznym z dużych komórek, ze sprawnością w stopniu 0–2 wg klasyfikacji ECOG.

Wyniki analizy klinicznej pochodzą z publikacji Horwitz 2019 oraz raportu EMA 2020 dotyczących badania ECHELON-2, wieloośrodkowego, randomizowanego, zaślepionego badania fazy III, porównującego skuteczność i bezpieczeństwo brentuksymabu vedotin (BV) stosowanego w skojarzeniu ze schematem
cyklofosfamid + doksorubicyna + prednizon (BV+CHP) względem schematu chemioterapii CHOP (CHP+ winkrystyna) u chorych z chłoniakiem z obwodowych komórek T (populacja ITT). W analizie uwzględniono dodatkowe dane przedstawione w abstrakcie konferencyjnym Iyer 2021 z dłuższego okresu obserwacji względem publikacji pełnotekstowej.

W grupie chorych stosujących BV+CHP (ECHELON-2) wykazano istotną statystycznie redukcję (o 29 proc.) ryzyka wystąpienia progresji choroby lub zgonu (pierwszorzędowy punkt końcowy) w porównaniu z grupą CHOP. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i badanej nie osiągnięto mediany OS. Leczenie BV+CHP
skutkowało redukcją ryzyka zgonu o 34 proc. względem leczenia CHOP w przypadku populacji ITT. W ocenie jakości życia, w określonych cyklach, wykazano różnice istotne statystycznie na niekorzyść grupy BV+CHP dla procesu funkcjonowania społecznego oraz występowania objawów takich jak: biegunka, nudności,
wymioty oraz ból.

W analizie bezpieczeństwa oceniano częstość występowania: zdarzeń niepożądanych prowadzących do zgonu, ciężkich AEs związanych z interwencją badaną, AEs związanych z interwencją badaną, ciężkich AEs, ciężkich AEs zaistniałych w trakcie leczenia (TEAE), AEs o ≥3. stopniu nasilenia, AEs zaistniałych w trakcie leczenia o dowolnym stopniu nasilenia oraz zdarzeń niepożądanych zaistniałych w trakcie leczenia o ≥3. stopniu nasilenia. Dla wszystkich wymienionych kategorii zdarzeń nie zaobserwowano istotnej statystycznie różnicy między grupami. Uzyskane wyniki wskazują na zbliżony profil bezpieczeństwa w grupie kontrolnej i badanej.