Aktywność fizyczna wiąże się z poprawą rokowania u chorych na raka jelita grubego
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 17.12.2014
Źródło: J Clin Oncol 2014
W nowym badaniu, którego wyniki opublikowano online w Journal of Clinical Oncology wykazano, że aktywność fizyczna, jak tenis czy jogging i mniejsza ilość czasu spędzona przed telewizorem po diagnozie raka jelita grubego wiąże się z poprawą przeżycia. Główny autor badania z National Cancer Institute w Bethesda twierdzi, że chorzy, którzy oglądają telewizję przez więcej niż 5 godzin na dobę mają gorsze rokowania niż osoby spędzające przed telewizorem mniej niż 2 godziny na dobę.
Wyniki badania jednoznacznie wskazują, że ograniczenie oglądania telewizji do mniej niż 2 godzin na dobę oraz zwiększenie aktywności fizycznej do przynajmniej 4 godzin w tygodniu może wiązać się z poprawą przeżycia.
W latach 1995-1997 poproszono przeszło 560 tysięcy osób w wieku 50-71 lat o wypełnienie kwestionariuszy dotyczących zdrowia. Do 2006 roku u blisko 4700 osób zdiagnozowano inwazyjnego raka jelita grubego. Prawie 3800 chorych nadal żyje.
W obu punktach czasowych – w 1995 i 2005 roku poproszono o określenie ilości godzin tygodniowo spędzanych na aktywności fizycznej takiej jak tenis, golf, jazda na rowerze, spacery, taniec, czy aerobik oraz ilości godzin spędzanych przed telewizorem.
Wykazano, że osoby, które spędzały przynajmniej 7 godzin tygodniowo na aktywności fizycznej miały 20% mniejsze ryzyko zgonu z jakiegokolwiek powodu w trakcie trwania badania, a po diagnozie raka jelita grubego ryzyko to było mniejsze nawet o 31%. Natomiast poziom aktywności fizycznej nie wydaje się mieć związku z rokowaniem. Chorzy, którzy spędzali przed telewizorem więcej niż 5 godzin na dobę przed diagnozą raka jelita grubego mają 22% większe ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny niż ci, którzy spędzali przed telewizorem mniej niż 2 godziny na dobę. Dotychczas nie badano wpływu czasu spędzonego przed telewizorem na przeżycie chorych na raka jelita grubego, ale wyniki te podobne są do wyników badania dotyczącego tego wpływu na śmiertelność w populacji ogólnej.
Chorzy, którzy raportowali większą aktywność fizyczną, na ogół mieli niższy wskaźnik masy ciała, lepszy ogólny stan zdrowia, rzadziej palili papierosy i spędzali mniej czasu przed telewizorem.
Istnieją również dowody, wciąż wymagające dalszych badań sugerujące, że siedzący tryb życia zwiększa również śmiertelność w innych nowotworach.
W chwili obecnej u chorych po diagnozie raka jelita grubego zaleca się przynajmniej 150 minut tygodniowo umiarkowanego wysiłku fizycznego, lekarze zaś powinni zachęcać chorych do uczestniczenia w programach zdrowotnych dedykowanych ich schorzeniu.
W latach 1995-1997 poproszono przeszło 560 tysięcy osób w wieku 50-71 lat o wypełnienie kwestionariuszy dotyczących zdrowia. Do 2006 roku u blisko 4700 osób zdiagnozowano inwazyjnego raka jelita grubego. Prawie 3800 chorych nadal żyje.
W obu punktach czasowych – w 1995 i 2005 roku poproszono o określenie ilości godzin tygodniowo spędzanych na aktywności fizycznej takiej jak tenis, golf, jazda na rowerze, spacery, taniec, czy aerobik oraz ilości godzin spędzanych przed telewizorem.
Wykazano, że osoby, które spędzały przynajmniej 7 godzin tygodniowo na aktywności fizycznej miały 20% mniejsze ryzyko zgonu z jakiegokolwiek powodu w trakcie trwania badania, a po diagnozie raka jelita grubego ryzyko to było mniejsze nawet o 31%. Natomiast poziom aktywności fizycznej nie wydaje się mieć związku z rokowaniem. Chorzy, którzy spędzali przed telewizorem więcej niż 5 godzin na dobę przed diagnozą raka jelita grubego mają 22% większe ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny niż ci, którzy spędzali przed telewizorem mniej niż 2 godziny na dobę. Dotychczas nie badano wpływu czasu spędzonego przed telewizorem na przeżycie chorych na raka jelita grubego, ale wyniki te podobne są do wyników badania dotyczącego tego wpływu na śmiertelność w populacji ogólnej.
Chorzy, którzy raportowali większą aktywność fizyczną, na ogół mieli niższy wskaźnik masy ciała, lepszy ogólny stan zdrowia, rzadziej palili papierosy i spędzali mniej czasu przed telewizorem.
Istnieją również dowody, wciąż wymagające dalszych badań sugerujące, że siedzący tryb życia zwiększa również śmiertelność w innych nowotworach.
W chwili obecnej u chorych po diagnozie raka jelita grubego zaleca się przynajmniej 150 minut tygodniowo umiarkowanego wysiłku fizycznego, lekarze zaś powinni zachęcać chorych do uczestniczenia w programach zdrowotnych dedykowanych ich schorzeniu.